Peaceful Mind ตอนที่ 4
เคสสุดท้ายของตำบลเดิด
ชายวัยชราอายุ 71 ปีเดินมาพร้อมรอยยิ้ม ถุงหน้าท้องที่ขับถ่ายจากหน้าท้องและยังมีถุงปัสสาวะหิ้วไปมาด้วย "ดีใจที่หมอมา" คนไข้ยิ้มจนตาหยี
น้องพลอยจาก รพ.มะเร็งอุบลตรวจดูแผลที่หน้าท้องพร้อมทำแผลให้
��เราได้เรียนรู้เรื่องแผลไปพร้อมๆกัน บทเรียนนี้ทำให้ได้เห็นความสำคัญของการเยี่ยมผู้ป่วยร่วมกัน ไม่ว่าจะเป็นญาติ เจ้าหน้าที่ รพ.สต. หมอครอบครัว หรือแม้แต่เจ้าหน้าที่ รพ.ยโสธรด้วย
เพราะเคสนี้มีปัญหาเรื่องทำแผลไม่ถูกทำให้แผลเปิดปากกว้างมากกว่าที่เป็น
และยังได้ประเด็นที่นำไปสู่การพัฒนานวัตกรรมที่เหมาะสมกับผู้ป่วยในการใส่ถุงปัสสาวะและถุงใส่อุจจาระที่หน้าท้อง��✨��ปิ๊งแว๊ปเป็น R2R
ข้าพเจ้าได้ชวยคุยเรื่องจิตใจต่อการเจ็บป่วย
ขณะที่เคสเล่าแกน้ำตาซึม "เป็นกรรมผมเองล่ะ ตรงแผลนี้ลูกสาวก็ว่านี่แหละตรงที่เคยเอามีดแทงวัวฆ่าวัวตาย"
"ตอนหนุ่มๆ นะฆ่าสัตวมาเยอะ...ก็รับกรรมไป"
ข้าพเจ้าแอบเห็นยายผู้เป็นคู่ชีวิตยืนแอบเช็ดน้ำตา
ตอนเป็นหนุ่มสาววัยแข็งแรงตาก็ไปมีภรรยาอีกคนแต่พอบั้นปลายก็ได้ครอบครัวแรกที่ร่วมสร้างชีวิตกันมานี่แหละเป็นผู้คอยดูแล
Unfinished คือสภาวะที่มีอยู่ค้างคาใจในเคสนี้และครอบครัวหลายเรื่อง อารมณ์ซึมเศร้า...ที่แสดงออกมาชัดเจน
ตราบเท่าที่ยังมีชีวิตอยู่หัวใจแห่งการดูแลนอกจากการให้กำลังใจแล้ว การให้อภัยคือ สิ่งที่ทีมเราได้เรียนรู้ร่วมกัน
...
27 พฤษภาคม พ.ศ.2558
ไม่มีความเห็น