ถอดบทเรียนสามเณร ภาคฤดูร้อน ๕๘
ปีนี้สามเณรในโครงการมี 13 รูป...
พอดีพอดี ไม่มากไม่น้อย ไม่เยอะเหมือนปีก่อน เพราะในส่วนสามเณรในพื้นที่ตำบลหนองเป็ด พระอาจารย์สุวรรณนำพากลับไปจำวัตรที่วัดป่าหนองเป็ด
แตกต่างจากปีก่อนที่ท่านนำมาฝากไว้รวมกันแล้วเยอะมาก
ความดูแลทั่วถึงทำได้พอเหมาะ เณรเล็กๆ มีไม่เยอะ
อย่างสามเณรพีทก็โตขึ้นประสบการณ์จากการบวชปีก่อนเป็นต้นทุนที่ดีในปีนี้ ทุกอย่างจึงเข้าที่เข้าทางได้เร็ว
ธรรมชาติของเด็กคือการเล่น "สามเณรก็คือเด็กน้อย" หลวงปู่เอ่ยพร้อมยิ้มอย่างเมตตา
พระอาจารย์ท่านก็เข้าใจธรรมชาติ ช่วงที่ทำหน้าที่ภารกิจของสามเณรก็ทำได้ดี สวดมนต์ได้เร็วได้คล่องในช่วงทำวัตรเย็นอาการง่วงนอน หมอบกับพื้นไม่มีให้เห็นทั้งๆ ที่ท่านก็ไม่ได้เข้มงวดมาก
ช่วงเวลาพักก็ได้เล่นอย่างมีความสุข
สิ่งที่รู้สึกประทับใจ คือ การเติบโตภายในของสามเณร
ความนิ่งที่ไม่ใช่การกดข่ม แต่เป็นความนิ่งตามธรรมชาติ
ประกอบการความสดใสที่สะท้อนถึงใจเบิกบาน
มีเรื่องเล่าจากองค์หลวงปู่ในค่ำคืนหนึ่ง สามเณรพีทคิดถึงหลวงปู่จึงตื่นกลางดึกเดินไปหาท่านที่กุฏิพร้อมหมาน้อย และไปนอนข้างองค์ท่าน
ฟังเรื่องราวนี้ทีไร หัวใจก็อ่อนโยนและประทับใจในความผูกพัน
ความกดดันจากคนรอบข้างก็น้อยลงจากทุกปี
ความคาดหวังก็เบาบาง
สามเณรน้อยปีนี้จึงเต็มเปี่ยมด้วยความสุขความทรงจำที่ดี
ในทัศนะของข้าพเจ้ารู้สึกประทับใจ
ไม่ว่าสภาวะการณ์จะปรากฏเช่นไรในหัวใจนี้ก็ได้เกิดการเรียนรู้เสมอ
ปิติทุกคราที่สัมผัสจิตที่ตื่นรู้และเบิกบาน
สามเณรเหล่านี้มาเพื่อบ่มเพาะและที่สุดก็กลับไปสู่วิถีชีวิตจริงที่เป็นอยู่...
วิธีที่พระอาจารย์บ่มเพาะทำให้ได้อยู่ในโลกของความเป็นจริง
เพราะท่านมักสอนวิธีคิด และเป็นตามธรรมชาติของเด็ก
เป็นการสร้างฐานที่มั่นคงทางจิตใจ
บางสามเณรมาบวชทุกปี
ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอาจไม่เหมือนกัน
บางคนปีสองปีก็ดีขึ้น
บางคนมาบวชตั้งแต่ ป.2 ปีนี้ขึ้น ม.4 สิ่งที่ข้าพเจ้าได้เห็นได้สัมผัสการเปลี่ยนแปลง คือ หัวใจที่อ่อนโยน หัวใจที่เข้าใจ...
ทำให้ได้คิดต่อตนเองคือ
อย่าหยุดเพียงเพราะยังไม่เห็นผล
เพราะผลที่ยังไม่เกิดอาจยังไม่ถึงพร้อม
เมื่อไรที่เราก้าวย่างอย่างมั่นคงและต่อเนื่อง
ความงดงามจะมีปรากฏให้เราได้เห็นได้สัมผัส
สักการะเจดีย์หลวงปู่เหรียญ จังหวัดหนองคาย
สักการะเจดีย์หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
วัดหลวงพ่อพระใส จังหวัดหนองคาย
ความเห็น (1)
พ่อแม่สามเณรต้องปลื้มปิติมากๆ แน่