วันนี้..เป็นวันปิดเทอมอย่างเป็นทางการวันแรก มีเวลาไม่มากนัก ช่วงสาย..เสียภาษี ปฏิบัติหน้าที่เป็นพลเมืองดีชองชาติ เป็นที่เรียบร้อย เบาใจและเบากาย เพราะหมดไปหลายตังค์ จากนั้นเข้าสู่รั้วโรงเรียน เพื่อสะสางงานเอกสารและดูความคืบหน้าการก่อสร้างห้องสมุด
รีบเร่งทำงาน..เพราะนัดกับคนงานพม่าไว้ในช่วงสี่โมงเย็น จะให้คนงานตัดแต่งต้นลำไยหน้าบ้าน จะเอาลำไยไปทำบุญ และแจกจ่ายคนที่มาทำบุญงานอุปสมบทหมู่ที่มีลูกชายคนโตร่วมอยู่ในงานนี้ด้วย
พรุ่งนี้...๓๑ มีนาคม ๒๕๕๘ ..จะต้องเดินทางแล้ว..พระคุณเจ้ากำหนดเวลารายงานตัวไม่เกิน ๑๒.๐๐ น. ภารกิจเคลียรฺ์ต้นลำไย ต้องแล้วเสร็จก่อนค่ำ ผมทำท่าภาษามืออธิบายให้คนงานเข้าใจ ว่าต้องการตัดกิ่งก้าน เพื่อเอาลำไยลงมา แล้วช่วยลากกิ่งลำไยไปทิ้งบริเวณหลังบ้านด้วย
งานนี้..คาดว่าจะใช้เวลาไม่เกินชั่วโมงครึ่ง ลำไยหน้าบ้านมีเพียงต้นเดียวเท่านั้น พม่าเอาอยู่แน่นอน ตกลงค่าแรงกันที่ ๑๐๐ บาท เรื่องเก็บกวาดเป็นหน้าที่ผมเอง
ปีนี้..ลำไยมาแปลกมาก..จากทั้งหมด เกือบ ๒๐ ต้น ออกช่อออกผลเพียงต้นเดียว ไม่ดกมากแต่ก็พอมองเห็นได้ว่าสวยงามน่ารับประทาน อาจจะเป็นเพราะไม่ใช่ฤดูกาล หรืออาจเป็นเพราะ..เป็นต้นที่ผมนำกล้วยไม้ไปแขวนไว้ ฉีดด้วยฮอร์โมนนมเร่งดอก... จึงส่งผลดีต่อต้นลำไยไปด้วย
คนงานลงมือเลื่อยกิ่งลำไยอย่างรวดเร็วคล่องแคล่ว ได้ประมาณ ๕ กิ่งใหญ่ ตอนแรกผมคิดว่าคนงานกลัวจะมืดค่ำ แต่ที่ไหนได้ คนงานเลื่อยไปพร้อมๆกับปัดมดแดงที่มากัดแขนขาเต็มไปหมด..บัดนี้..มดแดง ๓ รังใหญ่ๆ ได้แตกรังออกมาแล้ว มันอาละวาดหนัก แล้วยิ่งหนักขึ้น เมื่อกิ่งลำไยฟาดลงพื้น ..มดแดงจะออกมาจากรังทุกทิศทุกทาง..ผมเองก็ยังไม่มีที่จะยืนดูหรือไม่อาจช่วยคนงานเก็บลำไยได้เลยแม้แต่น้อย
ผ่านไปครึ่่งชั่วโมง..คนงานลากกิ่งไปทิ้งจนหมดพร้อมหักช่อลำไยกลับมาบ้างไม่มากนัก ยืนหอบสักพัก ผมรีบจ่ายเงินแล้วให้กลับทันที ผลลำไยที่เกลื่อนพื้นอยู่มากมาย ปล่อยไว้ก่อนตอนเช้าค่อยว่ากัน ผมเองก็คันไปหมดทั้งตัว ตกลงงานนี้..เป้าหมายที่หวังผล..ลำไย แต่ภารกิจไม่เข้าตามเป้า ผลข้างเคียง คือหน้าบ้านดูโล่งโปร่ง มองดูสบายตายิ่งนัก
กิ่งก้านของลำไยที่ละหลังคาหายไป ทิ้งไว้ซึ่งความสวยงามของบ้านให้เห็นเป็นวันแรก ประเดิมช่วงวันเวลาแห่งการพักผ่อนปิดเทอม...และได้บทเรียนพอสมควรว่า มดแดง..มิได้มีแต่ต้นมะม่วง..ต้นลำไย..ก็มีมิใช่น้อย ..มดแดงเขาดูแลอยู่ ก็ต้องหวงเป็นธรรมดา...นี่แหละชีวิต..อยากลิ้มรสความอร่อย หอมหวานและจะพบความสวยงามแห่งชีวิต..ก็ย่อมต้องพบอูปสรรคขวากหนามกันบ้าง...เป็นเรื่องปกติ
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๓๐ มีนาคม ๒๕๕๘
</span></strong>
ข้อคิดจาก....มดแดงนิ
.....นี่แหละชีวิต..อยากลิ้มรสความอร่อย หอมหวานและจะพบความสวยงามแห่งชีวิต..ก็ย่อมต้องพบอูปสรรคขวากหนามกันบ้าง...เป็นเรื่องปกติ...
สวัสดีค่ะท่านผอ.
คุณยายกำลังลุ้นว่าจะได้กินไข่มดแดงไหม ว้า พลาดเลยค่ะ อิอิ
มาช่วยเก็บลำไยค่ะ
ต้นเดียว
แต่ดกมากเลยครับ