มดแดง...แฝงพวงลำไย


และได้บทเรียนพอสมควรว่า มดแดง..มิได้มีแต่ต้นมะม่วง..ต้นลำไย..ก็มีมิใช่น้อย ..มดแดงเขาดูแลอยู่ ก็ต้องหวงเป็นธรรมดา...นี่แหละชีวิต..อยากลิ้มรสความอร่อย หอมหวานและจะพบความสวยงามแห่งชีวิต..ก็ย่อมต้องพบอูปสรรคขวากหนามกันบ้าง...เป็นเรื่องปกติ

วันนี้..เป็นวันปิดเทอมอย่างเป็นทางการวันแรก มีเวลาไม่มากนัก ช่วงสาย..เสียภาษี ปฏิบัติหน้าที่เป็นพลเมืองดีชองชาติ เป็นที่เรียบร้อย เบาใจและเบากาย เพราะหมดไปหลายตังค์ จากนั้นเข้าสู่รั้วโรงเรียน เพื่อสะสางงานเอกสารและดูความคืบหน้าการก่อสร้างห้องสมุด

รีบเร่งทำงาน..เพราะนัดกับคนงานพม่าไว้ในช่วงสี่โมงเย็น จะให้คนงานตัดแต่งต้นลำไยหน้าบ้าน จะเอาลำไยไปทำบุญ และแจกจ่ายคนที่มาทำบุญงานอุปสมบทหมู่ที่มีลูกชายคนโตร่วมอยู่ในงานนี้ด้วย

พรุ่งนี้...๓๑ มีนาคม ๒๕๕๘ ..จะต้องเดินทางแล้ว..พระคุณเจ้ากำหนดเวลารายงานตัวไม่เกิน ๑๒.๐๐ น. ภารกิจเคลียรฺ์ต้นลำไย ต้องแล้วเสร็จก่อนค่ำ ผมทำท่าภาษามืออธิบายให้คนงานเข้าใจ ว่าต้องการตัดกิ่งก้าน เพื่อเอาลำไยลงมา แล้วช่วยลากกิ่งลำไยไปทิ้งบริเวณหลังบ้านด้วย

งานนี้..คาดว่าจะใช้เวลาไม่เกินชั่วโมงครึ่ง ลำไยหน้าบ้านมีเพียงต้นเดียวเท่านั้น พม่าเอาอยู่แน่นอน ตกลงค่าแรงกันที่ ๑๐๐ บาท เรื่องเก็บกวาดเป็นหน้าที่ผมเอง

ปีนี้..ลำไยมาแปลกมาก..จากทั้งหมด เกือบ ๒๐ ต้น ออกช่อออกผลเพียงต้นเดียว ไม่ดกมากแต่ก็พอมองเห็นได้ว่าสวยงามน่ารับประทาน อาจจะเป็นเพราะไม่ใช่ฤดูกาล หรืออาจเป็นเพราะ..เป็นต้นที่ผมนำกล้วยไม้ไปแขวนไว้ ฉีดด้วยฮอร์โมนนมเร่งดอก... จึงส่งผลดีต่อต้นลำไยไปด้วย

คนงานลงมือเลื่อยกิ่งลำไยอย่างรวดเร็วคล่องแคล่ว ได้ประมาณ ๕ กิ่งใหญ่ ตอนแรกผมคิดว่าคนงานกลัวจะมืดค่ำ แต่ที่ไหนได้ คนงานเลื่อยไปพร้อมๆกับปัดมดแดงที่มากัดแขนขาเต็มไปหมด..บัดนี้..มดแดง ๓ รังใหญ่ๆ ได้แตกรังออกมาแล้ว มันอาละวาดหนัก แล้วยิ่งหนักขึ้น เมื่อกิ่งลำไยฟาดลงพื้น ..มดแดงจะออกมาจากรังทุกทิศทุกทาง..ผมเองก็ยังไม่มีที่จะยืนดูหรือไม่อาจช่วยคนงานเก็บลำไยได้เลยแม้แต่น้อย

ผ่านไปครึ่่งชั่วโมง..คนงานลากกิ่งไปทิ้งจนหมดพร้อมหักช่อลำไยกลับมาบ้างไม่มากนัก ยืนหอบสักพัก ผมรีบจ่ายเงินแล้วให้กลับทันที ผลลำไยที่เกลื่อนพื้นอยู่มากมาย ปล่อยไว้ก่อนตอนเช้าค่อยว่ากัน ผมเองก็คันไปหมดทั้งตัว ตกลงงานนี้..เป้าหมายที่หวังผล..ลำไย แต่ภารกิจไม่เข้าตามเป้า ผลข้างเคียง คือหน้าบ้านดูโล่งโปร่ง มองดูสบายตายิ่งนัก

กิ่งก้านของลำไยที่ละหลังคาหายไป ทิ้งไว้ซึ่งความสวยงามของบ้านให้เห็นเป็นวันแรก ประเดิมช่วงวันเวลาแห่งการพักผ่อนปิดเทอม...และได้บทเรียนพอสมควรว่า มดแดง..มิได้มีแต่ต้นมะม่วง..ต้นลำไย..ก็มีมิใช่น้อย ..มดแดงเขาดูแลอยู่ ก็ต้องหวงเป็นธรรมดา...นี่แหละชีวิต..อยากลิ้มรสความอร่อย หอมหวานและจะพบความสวยงามแห่งชีวิต..ก็ย่อมต้องพบอูปสรรคขวากหนามกันบ้าง...เป็นเรื่องปกติ

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๓๐ มีนาคม ๒๕๕๘

</span></strong>

หมายเลขบันทึก: 588228เขียนเมื่อ 30 มีนาคม 2015 20:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 30 มีนาคม 2015 20:03 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

ข้อคิดจาก....มดแดงนิ

.....นี่แหละชีวิต..อยากลิ้มรสความอร่อย หอมหวานและจะพบความสวยงามแห่งชีวิต..ก็ย่อมต้องพบอูปสรรคขวากหนามกันบ้าง...เป็นเรื่องปกติ...

สวัสดีค่ะท่านผอ.

คุณยายกำลังลุ้นว่าจะได้กินไข่มดแดงไหม ว้า พลาดเลยค่ะ อิอิ

ขอบคุณครับ..ที่เป็นกำลังใจให้กัน

</span></strong>

ต้นเดียว

แต่ดกมากเลยครับ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท