เรียนรู้ใจในระยะสุดท้าย
ตาใส่ท่อช่วยหายใจ...ย้ายเข้า ICU อีกครั้ง เสมหะมาก...
การรู้ตัวดี สงสารตาอยากกลับบ้าน แม่เล่าให้ฟังว่า...ลูกๆ ของตาทุกคนเข้มแข็ง น้าตู่อดีตพยาบาลผู้เกษียณไปนานบินมาจากเชียงใหม่...ติดตามดูแลอย่างใกล้ชิด ... หมอพยาบาล รพ.ร้อยเอ็ด ดูแลอย่างดี แม่บอกว่า...ทุกคนให้กำลังใจ "ตาจับมือแม่แน่นไม่ปล่อย" เมื่อแม่บอกตาว่าจะย้ายเข้า ICU อีกครั้ง ...แม่อยากพาตากลับบ้าน
"ตาอยากกลับบ้าน..." คงคิดถึงยาย คิดถึงบ้าน
๙๓ ปีกับชีวิตที่ตาสอนลูกหลานอีกหนึ่งบท
ทำให้นึกถึง ๑๘ ปีก่อน
วันที่รู้ตัวพ่อบอกอยากกลับบ้าน...
พอวันถัดมาพ่อทรุด พี่ป้อมพาหารือกับแม่และเครือญาติตัดสินใจพาพ่อกลับบ้าน
ท่ามกลางญาติพี่น้อง...โดยเฉพาะปู่กับย่าผู้ให้กำเนิดพ่อ และน้องๆ รายล้อม
นึกถึงวันนั้นยังอุ่นที่ใจ
ลมหายใจแผ่วเบาลงเรื่อยๆ...และพ่อก็จากเราไปอย่างสงบ
มาวันนี้...เราได้เรียนรู้ว่าสภาวะ ณ ตอนนั้นคือ Palliative care. ...
พ่อสอนลูกบทสุดท้ายและให้ลูกได้ฝึก...ของชีวิต
ท่าทีของแม่และลูกๆ ของตาต่อเรื่องราว...สงบ
ยอมรับและเคารพการตัดสินใจซึ่งกันและกันระหว่างพี่น้อง
แม่ดูสงบและมีความมั่นคงทางอารมณ์
หลวงปู่เคยชมแม่ว่า "จิตใจเข้มแข็งดั่งชื่อเข็มเพชร"
ส่วนนี่ต้องถือว่าเป็นหน่อเนื้อที่ตาและยายบ่มเพาะลูกๆ...
ตาใจเย็นและไม่ค่อยพูด...ใจดีด้วย
ไม่เคยได้ยินหรือเห็นว่าตาดุลูกหลานเลย
แม้ว่า ณ ขณะนี้ตากำลังเผชิญหน้ากับสภาวะทุกขเวทนาจากการเจ็บป่วย
ข้าพเจ้าก็เชื่อมั่นว่า...สภาวะจิตของตาเข้มแข็งและสงบ
สาธุ สาธุ สาธุ
...
๑๐ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๘
Planting Seeds to Mindfulness
ความเห็น (1)
I have had a friend dying whie holding on to my hand. I understand this "last hoorah" well.