การเดินทางมาที่นี่อีกครั้งช่างวิเศษมาก
๕ ปีก่อนมาถือว่ายังเป็นวัยละอ่อนอยู่บ้าง...มาวันนี้อายุมากขึ้น
ปาย...ก็ยังคงงดงามอยู่เช่นเดิม
การเดินทางสะดวกขึ้น นั่งเครื่องโดยตรงจากสนามบินนานาชาติอุบลราชธานีถึงสนามบินนานาชาติเชียงใหม่ด้วยสายการบินกานต์แอร์ ๖๐ ที่นั่ง ใช้เวลาประมาณ ๒ ชั่วโมง
และนั่งรอประมาณชั่วโมงครึ่งที่สนามบินเชียงใหม่ต่อเครื่องมาที่ปาย
เป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆ ผู้โดยสาร ๑๐ คนและกัปตันอีก ๒ ท่าน
เครื่องบินเล็กให้ความรู้สึกเป็นหนึ่งเดียว ทุกคนบนเครื่องยิ่มแย้มและรู้สึกประทับใจ
ข้าพเจ้ารู้สึกว่า...
คล้ายของขวัญวันเด็ก ผู้โชคดีได้เดินทางร่วมไปกับกัปตัน
ได้เห็นการทำงานของนักบิน...ซึ่งข้าพเจ้านั่งข้างหลังถัดมาหนึ่งแถว
เวลาที่บินผ่านเมฆคล้ายเราเป็นส่วนหนึ่งของเมฆและหุบเขา
รู้สึกขอบคุณทุกเหตุปัจจัย และโดยเฉพาะคุณหมอสุพัฒน์พร้อมครอบครัวที่ช่วยวางแผนการเดินทางและคอยต้อนรับ
ออกจากสนามบินคุณเปิ้ลพามาที่...
"ปายนา ปลายตา..."
เป็นร้านที่ดูอบอุ่นและเป็นมิตรมาก
การตกแต่งร้านก็สวย...น้ำผึ้งมะนาวที่ดูธรรมดา แต่กลับไม่ธรรมดา
คุณแม่เปิ้ลและลูกๆ น้องสบายและน้องสกาวดูแลต้อนรับเป็นอย่างดี
ที่นี่มีบ้านดินให้พักด้วย...เจ้าของร้านอัธยาศัยน่ารัก
สุนัขกับแมวเป็นมิตรกัน...ทำให้นึกถึงที่วัดเลย
สังเกตว่าที่นี่ชิงช้ากับไอศครีมเป็นที่โปรดปรานของเด็กๆ เสียดายว่าเลยเวลาเที่ยงแล้วจึงอดที่จะได้ชิม
ถึงบ้านคุณหมอสุพัฒน์ประมาณบ่ายโมง
เมื่อหลายปีก่อน ที่นี่เป็นบ้านสวน...คุณหมอและครอบครัวมาสร้างบ้านที่นี่ อาณาบริเวณกว้างขวางมาก และยังได้อุทิศพื้นที่ส่วนใหญ่สร้างสถานปฏิบัติธรรม มีพระภิกษุ ภิกษุณี สามเณรี มาจำวัตรปฏิบัติภาวนา...
เรือนรับรองที่ข้าพเจ้าพักอยู่ใกล้ๆ กับบ้านหลังใหญ่ เบื้องหลังเป็นสวน
ไกลออกไปเป็นเทือกเขาสูงสวย จัดเป็นสิ่งแวดล้อมที่ดีมากๆ น้องสบายและน้องสกาวคุ้นเคยกับการนั่งสมาธิภาวนา
...อีกทั้งสดใสเบิกบานมาก
หลังจากที่ได้พักช่วงบ่ายหนูน้อยสองคนก็มาสร้างสีสรรรับแขกเป็นอย่างดี
โดยเฉพาะน้องสกาวมีรอยยิ้มสดใสมากๆ...
ไม่มีความเห็น