​ชีวิตที่พอเพียง : ๒๒๗๓. เช้าหลังฝน

          คืนวันอาทิตย์ที่ ๑๔ กันยายน ๒๕๕๗ ฝนตกตั้งแต่หัวค่ำ เช้าวันจันทร์ที่ ๑๕ อากาศจึงดีเป็นพิเศษ และเป็นเช้าพิเศษสำหรับผม เพราะวันนี้ไม่มีนัด ถือว่าพิเศษจริงๆ ผมจึงออกวิ่งเวลา ๖.๐๐ น. เพื่อให้มีแสงสว่าง จะได้ถ่ายรูปวิวสวยๆ และดอกไม้สวยๆ เอามาชื่นชม

          ปีนี้ สิรินธรวัลลี ออกดอกมากเป็นพิเศษ ผมปลูกไม้เถาวัลย์ป่าดอกสวยชนิดนี้มากว่า ๑๕ ปี ออกดอกมาหลายปี แต่ไม่เคยออกดอกมากขนาดนี้

          อากาศดี วิวสวย ดอกไม้สวย ให้ความสดชื่นและความสุขฟรี เขามีของเขาอยู่เป็นธรรมชาติ ขึ้นกับตัวเราว่ามีโอกาส มีเวลา และมีจิตที่เปิดรับธรรมชาติเหล่านี้ได้หรือไม่ เพียงใด เรามีสิทธิที่จะเลือก ไม่มีใครสามารถบังคับเราได้ ตัวเราเองสามารถฝึกฝนตัวเองให้รับรู้สัญญาณความสุขนี้ได้ด้วยตัวเอง เมื่อ “แผงรับ” ของเราว่องไว และจิตสดใส เช้านี้จึงเป็นเช้าแห่งความสดชื่นและมีพลัง

          วิวงามขึ้นกับแสงเงา ยามเช้าเช่นนี้ แสงเงาดี ยิ่งมีสระน้ำและต้นไม้ ก็ประกอบกันเป็นภูมิทัศน์ที่ให้ความสดชื่น สีสันอยู่ในวิวนั้นเอง ความงามอยู่ในองค์ประกอบตามธรรมชาติ ขยับตัว หรือหมุนมุมไปนิดเดียว วิวก็เปลี่ยนไป เปลี่ยนไปเป็นความงามอีกแบบที่แตกต่าง

          หยุดนิ่งกาลเวลาอยู่กับปัจจุบันขณะ เปิดช่องรับผัสสะให้กว้าง สุขเหลือ

          ผมเอาความสุขมาแบ่งปันครับ

สิรินธรวัลลี ออกดอกเป็นช่อตามเถา

สีแดงงดงาม

ซุม

จิกน้ำบานและร่วงไปเกือบหมดแล้ว เหลือไม่กี่ช่อ

สองช่อนี้งาม

ซูม

ซูม

ไม้ประดับของเพื่อนบ้าน

วงเวียนที่วิ่งผ่านทุกวัน

ต้นกระทิงที่เมื่อเข้าไปใต้ต้นได้กลิ่นหอมกรุ่น

จำปี

สระน้ำ

ถ่ายจากหน้าบ้าน

ลีลาวดี

วิจารณ์ พานิช

๑๕ ก.ย. ๕๗

[Pojana Yeamnaiyana Ed.D.]

...สวยงามมากค่ะอาจารย์