หนัง The Return_จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อพ่อที่หายไป ๑๒ ปีกลับมา
จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อพ่อที่หายไป ๑๒ ปีกลับมา??
หนังรัสเซียชื่อ The Return (ปี ๒๐๐๓) เล่าเรื่องพ่อของลูกชายวัยรุ่น ๒ คน อังเดร กับ อีวาน ที่หายไปจากบ้านนาน ๑๒ ปีจู่ๆ ก็กลับมา พยายามสร้างความสัมพันธ์กับลูกใหม่อีกครั้ง แต่มันไม่ง่ายและนำไปสู่จุดจบที่ยากจะลืม
หนังให้ภาพความสัมพันธ์ที่ห่างเหินมากในวันที่พ่อกลับมา พ่อเฉยชา แม่ดูหวาดหวั่นไม่แน่ใจ อังเดรเป็นคนเดียวที่เป็นมิตรมากกว่าทุกคน สำหรับอังเดรตอนที่พ่อหายไปเขาน่าจะอายุราวๆ ๔-๕ ขวบ ความทรงจำและความสัมพันธ์ฉันพ่อลูกก่อเกิดขึ้นแล้วจึงง่ายที่จะสานต่อ แต่สำหรับอีวานที่ยังเป็นทารกไม่มีภาพจำใดๆ เลยเกี่ยวกับพ่อ อีวานคลางแคลงสงสัยว่า “ใช่พ่อแน่หรือ” เขาเก็บงำความโกรธขึ้งอยู่ลึกๆ
พ่อพยายามสร้างความสัมพันธ์กับลูกๆ อีกครั้งด้วยการขับรถพาลูก ๒ คนไปท่องเที่ยวผจญภัยแบบลูกผู้ชาย ตั้งแคมป์นอนในป่า ตกปลา แต่ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อกับอีวานไม่ราบรื่นไปซะทุกเรื่อง มีการปะทะคารม ต่อต้าน ขัดขืน หลบเลี่ยงที่จะให้คำว่า “พ่อ” ออกมาจากปาก พ่อเองก็ตอบโต้แบบดุเดือด ขณะที่อังเดรนั้นสุภาพอ่อนโยนกับพ่อและพ่อก็แสดงออกว่าเอาใจใส่อังเดรมากกว่าอีวาน ครั้งหนึ่งอีวานขโมยมีดจากกระเป๋าพ่อและบอกอังเดรว่าเขาจะฆ่าพ่อถ้าพ่อทำร้ายเขา
หนังไม่บอกคนดูว่าพ่อหายไปไหนนาน ๑๒ ปี วันที่พ่อพาลูกสองคนลงเรือแล่นออกไปยังเกาะร้างและพ่อแยกตัวไปขุดเอากล่องเล็กๆ กล่องหนึ่งขึ้นมาจากใต้ดินนำเอาไปซ่อนไว้ในเรือ ฉากนี้ทำให้คนดูคาดหวังว่าพ่อจะบอกเล่าเรื่องราวของตัวเองในตอนท้าย หนังเดินไปกว่าครึ่งเรื่องก่อนไปถึงจุดเปลี่ยน (Turning Point) เด็กๆ ขอพายเรือออกไปตกปลานอกฝั่ง พ่ออนุญาตโดยมีเงื่อนไขว่าให้ไปได้นานแค่ ๑ ชั่วโมงและต้องให้อยู่ในสายตา เขาถอดนาฬิกาส่งให้อังเดรติดตัวไปเพื่อดูเวลา แต่แล้วเด็กๆ กลับไม่ปฏิบัติตามที่ตกลงไว้ พ่อโกรธมากถึงขั้นลงมือทุบตีอังเดรอย่างหนัก อังเดรโกรธพ่อมาก อีวานพยายามช่วยพี่ชาย เขาหยิบมีดพับออกมาพร้อมต่อสู้กับพ่อ แต่แล้วเขาทิ้งมีดวิ่งหนี
อีวานวิ่งตรงไปยังหอสูง ไต่บันไดขึ้นไปและปิดช่องตรงบันไดไม่ให้พ่อตามขึ้นมาได้ อีวานขู่ว่าเขาจะกระโดดลงไป แต่แล้วเราก็ได้เห็นไม้ชิ้นหนึ่งที่พ่อคว้าเพื่อจะปีนขึ้นไปหาลูกหลุดออกจากราว เสียงร่างของพ่อร่วงลงกระแทกพื้น เป็นฉากที่ช็อคความรู้สึกของคนดูให้เงียบงัน
หนังเปิดเรื่องด้วยฉากกลุ่มเด็กชายวัยรุ่นไปกระโดดลงน้ำจากสะพานสูงเพื่อพิสูจน์ความกล้า อีวานถูกเพื่อนและพี่ชายชี้นิ้วว่า “ขี้ขลาด” เมื่อเขาไม่กล้ากระโดด ฉากสำคัญเกิดขึ้นอีกครั้งที่หอสูงเมื่อเด็กชายคนเดิมพยายามก้าวให้พ้นความขี้ขลาด แต่หนนี้จบลงอย่างสะเทือนใจด้วยชีวิตของพ่อ
ลูกชายทั้งสองพาร่างไร้วิญญาณของพ่อลงเรือกลับบ้าน เมื่อถึงฝั่ง พวกเขาขนของจากเรือไปใส่รถ เมื่อหันกลับไปอีกครั้ง เรือลอยห่างออกไป อีวานเป็นคนที่ส่งเสียงเรียก “พ่อ” พลางวิ่งตามลงไปในน้ำ แต่ทว่าเรือนั้นค่อยๆ จมลงพร้อมร่างไร้วิญญาณของพ่อ
หนังจบที่ฉากนี้ และจากนี้ไป ชีวิตของเด็ก ๒ คนจะไม่มีวันเหมือนเดิมอีกต่อไป.
.....................
หนังดี ให้ข้อคิด สอนใจ
หนังดี ตรึงคนดูให้ติดตาม ค้นหา มีความสมบูรณ์พร้อมของศิลปะความเป็น “หนัง”
ในชีวิตจริง อุปสรรคของการสร้างความสัมพันธ์มีอยู่มากมาย เราต้องหาให้พบ แก้ไขให้ได้ก่อนที่จะสายเกินไป และเกิดเหตุการณ์ที่จะเปลี่ยนชีวิตเราไปตลอดกาล
หลายสิบปีที่ดูแต่หนังฮอลลีวูด บอกได้เลยว่าเริ่มเอียนและเบื่อ คาดเดาเรื่องได้ เดาบทพูดได้ เริ่มเห็นความเป็นน้ำเน่า
การได้ดูหนังรัสเซียเรื่องนี้จึงชอบมาก ทั้งเรื่องที่ดี บทที่เข้ม ไม่เว่อ การเดินเรื่องที่ชวนติดตาม ภาพสวยประณีต การแสดงของตัวละครหลัก ๓ คนก็ยอดเยี่ยม เล่าเรื่องได้ลงตัวไม่ขาดไม่เกิน หนังสอนเราว่า อย่ายอมให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับชีวิตจริงของเราเป็นอันขาด
หนังดีมาก ชอบจริงๆ
สมควรแล้วที่จะได้รางวัลมากมายจากหลายเวที.
พฤหัส ๒๓ ตุลาคม ๒๕๕๗
ความเห็น (12)
_สวัสดีครับ..
_อ่านเรื่องย่อแล้ว...มีบทสรุป...น่าสนใจมากๆครับ....
_ขอบคุณสำหรับเรื่องย่อ..ที่ทำให้ได้จินตนาการร่วม...อิๆ
_พี่หมอสบายดีนะครับ?..
_ทางใต้ฝนตก..มีเมนูอุ่นๆมาฝากครับ..
มีหลานที่หายไปสิบห้าปี..แล้ววันหนึ่งเธอกลับมา..วันที่รู้ว่าหายไป..น้ำตาล้นเบ้า..วันเธอกลับมา..น้ำตารื้อ..วันเวลาที่ผ่านๆไป..ยิ่งเห็น..ยิ่งเป็นน้ำตา..ของความไม่เข้าใจ..รักโลภโกธรหลง..เป็นสาเหตุของ
ความขัดแย้งในชีวิตคน..ซับซ้อน..เจ้าค่ะ..เรื่องจริงที่มีเป็นนิยาย..
...Return ...ได้ในความคิด ไม่สามารถ Return เหตุการณ์ที่สะเทือนใจ...แต่ก็สามารถนำมาเป็นอุทาหรณ์สอนใจนะคะ...
น้องเพชร เพชรน้ำหนึ่ง ไปทำอะไรปักษ์ใต้ มีขนมน่ากินมาฝากด้วย เดี๋ยวพี่จะเข้าไปอ่าน
จริงค่ะคุณยาย ยายธี ความขัดแย้งในชีวิตคนมันซับซ้อนอย่างคุณยายว่า ยิ่งเราอยู่มานานเรายิ่งเข้าใจความซับซ้อนมากขึ้นเรื่อยๆ
หลานของยายธีหายไปนานตั้ง ๑๕ ปีน่าตกใจนะคะ แต่กลับมาแล้วก็น่ายินดี ขอบคุณนะคะที่บอกเล่า
ขอบคุณอาจารย์พจนาค่ะ ชื่อหนังก็มีความหมายได้ ๒ นัยนะคะ
อย่างที่อาจารย์ว่าก็ใช่เลยค่ะ เราไม่สามารถย้อนเวลาไปแก้ไขทุกสิ่ง แต่เอามาเตือนสติตัวเองได้
หลายๆ เรื่องค่อยๆ สะสม เรามักไม่คาดคิดถึงเหตุร้ายที่จะตามมาจนกว่ามันจะเกิดแล้วกลับไปทบทวน ซึ่งบางครั้งก็สายเกินไป อย่างในหนังเรื่องนี้ค่ะ
วันนี้จะออกไปดูอีก ๒ เรื่องค่ะ
ขอบคุณคุณ 
บูรพากรณ์ ที่แวะมาอ่านและให้กำลังใจ
หนังน่าดูมากนะคะ สะเทือนใจค่ะ
ใช่ค่ะอาจารย์ดร.กัลยา 
ดูแล้วสะเทือนใจค่ะ แต่ก็ได้ข้อคิด
ขอบคุณอาจารย์ 
ธนิตย์ สุวรรณเจริญ ที่แวะมาอ่านค่ะ
เป็นหนังที่น่าสนใจมาก
เลยไม่รู้ว่าพ่อหายไปไหน
แต่สงสารพ่อตาย
แงๆๆ
อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง พูดเหมือนลุงเป๊ะเชียว ประมาณว่าอยากรู้ว่าแล้วพ่อหายไปไหน??
พี่ชอบหนังเรื่องนี้เพราะฝีมือการสร้างเนียนมากจริงๆ เป็นโศกนาฎกรรมของชีวิตอีกเรื่องค่ะ