ใกล้จะสิ้นเทอมที่ 1 แล้ว ณ SUt บทสรุป เส้นทาง 1/57_SUT
มาถึง ณ วันนี้ ผู้เขียนได้เดินทางมา ใกล้สิ้นสุดเส้นทาง หมายเลย เทอม 1/57_SUT ผู้เขียนขอสรุป เส้นทางที่ได้เดินทาง ผ่านมา ประสบการณ์โดยตรงจากการเปลี่ยนสถานะ จาก ผู้สอน มาเป็นผู้เรียน ในระยะแรกมีการปรับตัวค่อนข้างลำบาก ไม่ว่าจะเป็น
- เรื่องการจัดสรรเวลา, ชีวิตประจำวัน, การอ่านหนังสือ, การเรียน (สรุปผล ยังกระจัดกระจาย ไม่เป็นระบบเท่าที่ควร ผลสอบแม้จะไม่เป็นไปตามเป้า แต่ต้องถามตนเองว่า มีความรู้อะไรเพิ่มเติมจากสิ่งเดิมที่ทราบแล้วหรือไม่)
- การเข้าร่วมกิจกรรม (ประชุมสัมนา, กิจกรรมอื่นๆ ที่เชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล) (สรุปผล มีเพื่อนร่วมเดินทางมากขึ้น แม้เขาจะเดินทางมาก่อนเราแล้วก็ตาม การเข้าร่วมกิจกรรมดังกล่าว ทำให้ผู้เขียนต้องเตรียมเครื่องให้พร้อม ฟิตเครื่องเต็มที่ ต้องวิ่งให้ทัน หยุดไม่ได้ หากหยุดจะถูกทิ้งหาก)
- ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล การปรับตัวเข้าหาอาจารย์, การทำงานร่วมกับพี่รุ่นพี่, น้องรุ่นพี่, เพื่อนรุ่นพี่ การได้รับมอบหมายจากอาจารย์ (ที่ SUT มีความอบอุ่นมาก มีพี่เลี้ยงอย่างดีครับ และอาจารย์ที่คอยให้คำแนะนำที่ดีเสมอ)
- การพัฒนาด้านภาษา (ยังไม่พัฒนาเท่าที่ควรครับ ยังต้องเร่งอย่างเร็ว)
ความคิดถึงใครบ้างคนที่อยู่ข้างหลัง มาเป็นระยะ ระยะ ทำอะไรไม่ถูก บางครั้งทนไม่ไหวก็ต้องเดินทางไปหาเพื่อให้หายความคิดถึง หลายครั้ง โดนคำถามบ่อยครั้งจาก เสียงใสบริสุทธิ์ ว่า "พ่อจะกลับบ้านมั๊ย จะกลับบ้านเมื่อไหร่" ??? "ยังไม่รู้เลยจ้า ครับ ว่าจะได้กลับมั๊ย กลับเมื่อไหร่เดี๋ยวพ่อบอกอีกทีหนึ่ง" พ่อตอบด้วยความคิดถึง แต่พวกเขาพยายามจะไม่เข้าใจในสิ่งที่พ่อพูด
ทนเอาหน่อย สักพักจะเข้าที่ (ปลอบใจตนเอง) บางครั้งการอยู่คนเดียวก็ทำให้เราได้คิดอะไรหลายๆ เรื่องๆ เรื่อยเปื่อย แต่ควรระวังการคิดเชิงลบกับตนเอง และการคิดเพ้อ จึงได้แต่ท่องไว้ว่า " อยู่คนเดียวระวังความคิด อยู่กับมิตรให้ระวังคำพูด" ความคิดที่ไม่มีขอบเขตทำให้บางครั้งหลง ลืม หาจุดไม่ได้ ดังนั้น การคิดควรมีเป้าหมาย และผลลัพธ์ที่น่าจะเกิดขึ้น หรือ ความคาดหวัง (expect, ขออนุญาตใช้ภาษา อังกฤษ ในส่วนที่ผู้เขียนเข้าใจครับ) แล้วในวันนั้นจะทำให้เราได้รับคำตอบ จากสิ่งที่คิดแบบมีขอบเขต มีเป้าหมายหลัก เป้าหมายรอง เป้าหมายรอง รอง ยิ่งคิดแบบย่อยยิ่งทำให้มีความละเอียดมากขึ้น (ผู้เขียนกำลังฝึกอยู่ครับ)
เส้นทาง หมายเลข 1/57_SUT กำลังจะสิ้นสุดลง ในกลางเดือนนี้ (ต.ค. 57) การเดินทางนี้ยังไม่สิ้นสุดง่ายครับ ยังต้องเดินทางให้ต่อเนื่อง หยุดไม่ได้ จงพยายามต่อไป เพื่อให้บรรลุเป้าหมายหลัก ต่อไป
ความเห็น (2)
มิน่าอาจารย์หายไปนานมากๆ
สู้ๆครับ
ขอบคุณมากมายครับ อาจารย์ ผมติดตามเรียนภาษาอังกฤษ กับอาจารย์อยู่นะครับ