บันทึกต่อเนื่องตราบใดที่ฉันยังหายใจ

  ความหมายของลมหายใจที่ทำให้เราอยากมีชีวิตอยู่คืออะไรกันนะ  ทุกคนต่างไขว่คว้าหาความหมาย

บ้างก็เพื่ออยู่เพราะรอความตาย  บ้างก็อยู่เพราะความอยู่รอดในสังคม  แล้วฉันล่ะยังมีลมหายใจอยู่เพื่ออะไร

ฉัน  ชื่อ   ปุย  เคยป่วยจนเอาชีวิตไม่รอด  เมื่อ  3  ปี  ที่แล้ว  เคยฟันฟ่าอุปสรรคต่างๆ  กว่าจะมายืนจุดนี้

แม้ตอนนี้มือของฉันจะมีอาการสั่นจนคนทั่วไปสังเกตุได้ง่าย  ร่างกายอาจตัวใหญ่  และไม่ปกติเหมือนแต่ก่อน

ฉันก็ยังยิ้มสู้เพื่อสิ่งหนึ่งที่อยู่ข้างกันมาตลอด  สิ่งนั้นคือ  สิ่งที่ไม่เล็ก  ฉันเรียกว่า  ครอบครัว

  หัวใจของฉันยังจดจำรอยยิ้มของทุกคนไว้ในใจเสมอ  ถึงฉันป่วยจนเอาชีวิตไม่รอดเป็นครั้งที่  2  ก็ตามแต่

คงไม่เสียดาย ตราบใดที่ยังมีหัวใจที่แข็งแกร่ง  และ  สมาชิกในบ้านที่อบอุ่น

  กิจวัตรประจำวันของฉันคือ  ทำงานจันทร์ ถึง เสาร์  ส่วนวันอาทิตย์เป็นวันหยุดที่มีค่าที่สุด  ฉันจะใช้เวลาอยู่

กับคนที่ฉันรักนั้นก็คือ  พ่อ  แม่  น้องชาย  และเจ้าโต้งไก่แสนรู้  นี้แหละเป็นชีวิตธรรมดาแต่แฝงไปด้วย

ความสุขของครอบครัวมีฐานะยากจน  (ทำไมฐานะครอบครัวเราถึงยากจน  ในความคิดฉันคนที่ไม่เป็นหนี้เท่านั้น

คือคนที่รวย  แต่บ้านฉันยังมีหนี้ก้อนใหญ่จึงยังตกอยู่ในฐานะยากจน)

 แต่ก็ยังมีสิ่งหนึ่งที่ฉันยังรักไม่แพ้คนในครอบครัว คือ  คนที่อยู่แสนไกล  เขาจากไปไกลมากแล้ว

และเขาก็ยังเป็นคนนิสัยไม่ดี  แต่ฉันก็ยังคงรัก  จนบางครั้งก็แอบคิดไม่ได้ว่า  เราควรจะรู้กันดีไหม

เพราะหากเราไม่ทำความรู้จักกัน  ฉันอาจไม่ต้องมาเป็นกระวนกระวายใจก็ได้.....

                      

                ยาที่กินมาตลอด  3  ปี  DEPAKINE  ชอบกระปุกยาเลยแอบสะสมไว้

      หมอกับแม่บอกว่าไม่ให้บอกใครว่าเป็นโรคอะไร  แต่ไม่ได้ห้ามบอกกระปุกยาได้  555

ปุกปุย PUKPUYWORM

[คุณมะเดื่อ]

จิตใจที่เข้มแข็ง  จะช่วยให้ร่างกายแข็งเรงตามไปด้วยใจ  เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ

[มดตะนอยต่อยต้นพริก]

สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ