สวัสดีครับท่านผู้อ่าน ที่ข้องแวะเข้ามาในสมุดบันทึกเล่มนี้ ขอขอบคุณทุกท่านมา ณ โอกาสนี้
ว่าไปแล้วเรื่องการบริหารจัดการเวลาของตนเอง มีความสำคัญเป็นอย่างมาก เริ่มตั้งแต่ตื่นนอน ทำกิจธุรส่วนตัว เตรียมอาหาร กาแฟ กระตุ้นการทำงานของร่างกายให้ตื่นตัวอยู่ตลอด ไปส่งผู้บังคับบัญชาตัวน้อย (ลูกชายของผู้เขียนเองครับ เขาอยู่ชั้น ป.2) ไปโรงเรียน แล้วก็มาที่โต๊ะทำงานของตนเอง บริหารจัดการภายใน เวลา ไม่เกิน 08.00 น. จะมีบางวันที่ไปสายหน่อย ผู้บังคับบัญชาน้อย ก็ว่า แถมยัง พูดถึงบ่อยๆ เมื่อมีโอกาส เหมือนจะบอกว่า อย่าทำอีกนะคุณพ่อ
- วันนี้เกิดอะไรขึ้น เมื่อลูกชายผมตื่นนอนก่อน แล้วมานั่งจัดตารางเรียนของตนเองเรียบร้อย เพื่อเตรียมตัวไปโรงเรียนแต่เช้า (ขยันจริงๆ) อยากไปโรงเรียนตั้งแต่เช้ามืด แต่มานึกดูอีกทีว่า โรงเรียนจะจัดสอบปลายภาค 25-26 กุมภาพันธ์ และจะปิดภาคเรียนในวันที่ 28 กุมภาพันธ์ จึงนับวันเวลาในการที่จะถึงวันปิดเทอม จะได้หยุดยาวแล้ว
- เหมือนกับมหาวิทยาลัยที่กำลังจะปิดเทอม ใบไม้ผลิใบ เขียวอ่อนน่าชม ให้ร่มเงาได้อย่างดี ดอกจานบานสะพรั่ง ร่วงหล่นเต็มพื้นในรัศมีของทรงพุ่ม เป็นสัญญาณบอกแล้วว่า จะปิดเทอม ความว่างเปล่า บุคคลไม่พลุกพล่าน กำลังจะเกิดขึ้นแล้ว เวลาที่ใครรอคอย เวลาที่แม่ค้า เจ้าของหอพักจะหยุด เพื่อปรับปรุงในปีการศึกษาต่อไป
- ความเหน็บหนาวผ่านไปมาหลายรอบในปีนี้ ชวนให้หลายคนไม่สบาย (รวมทั้งตัวผู้เขียนด้วย) เพราะไม่ได้เตรียมสุขภาพของตนเองก่อนการเปลี่ยนแปลง จะหวนคืนเวลาเดิมก็ไม่ได้ ได้เพียงแค่บ่นกับตัวเองเท่านั้นว่า น่าจะทำให้ร่างกายตนเองแข็งแรงมากขึ้น (ควรนัดกับรองเท้าผ้าใบทุกวัน น่าจะดี)
- การเริ่มต้นการทำงานที่ดี วันนั้นจะทำงานอย่างมีความสุข และหากไม่มีระเบียบวินัยเรื่องเวลาแล้วไซร้ จะทำให้การทำงานไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย ยุ่งเหยิง จับต้นชนปลายไม่ถูกทิศถูกทาง ดังนั้น ผมก็ต้องบอกกับตัวเองว่า "ไม่ควรนั่งเสียใจกับเวลาที่ผ่านไป แต่เราควรนำเวลาที่เหลืออยู่มาแปลงเป็นภาระงาน ทำงานให้บรรลุเป้าหมายที่ตั้งไว้"
ไม่มีความเห็น