ชีวิตอุบาสิกา; เอาศีลเป็นที่ตั้ง...นำชีวิตที่เป็นอยู่
ชีวิตอุบาสิกาศีล ๘ แบบที่ทั้งโกนผม นุ่งห่มขาวและรักษาศีล ๘
ทานมื้อเดียวเป็นนิจ ... เป็นชีวิตที่ข้าพเจ้าได้ฝึกถึงความอดทนอย่างมากในชีวิต ได้เรียนรู้ถึงความทุกข์ตั้งแต่อย่างหยาบ คือ ความหิว ความอยากอาหาร ไปจนถึงความอยากนั่นอยากนี่ การใช้ความอดทนในการรอคอยเวลาที่มาถึงของการได้ทานข้าวในแต่ละมื้อ และเมื่อถึงเวลาทานจริงๆ ก็ทานได้ไม่มาก ทานได้นิดเดียว เพราะกระเพาะหดรัดตัวเหลือนิดเดียว
เข้าปีที่สามของความเต็มรูปแบบ แต่ก็ยังใช้ชีวิตคล้ายคนทั่วไปคือ ไปทำงานประจำ และทำงานเพื่อสาธารณะ เพื่อพระพุทธศาสนา
คลุกคลีกับผู้คนมากมาย แต่ในขณะเดียวกัน "สติ" ก็ได้ถูกลับคมอย่างหนัก เพราะหากไม่มีสติ การปฏิบัติการใช้ชีวิตก็อาจพลาดพลั้งไปตามใจ ตามอารมณ์ ตามความนึกคิด แต่เมื่อสติมีกำลัง ก็กล้าหาญมากพอที่จะกล้าก้าวทวนกระแส
รักษาศีลยิ่งกว่าชีวิต
คือ คำสอนของหลวงปู่ "สละทรัพย์ รักษาชีวิต สละชีวิตรักษาศีล"...
เป็นคำสอนที่หลวงปู่สอนแม่ เมื่อตอนที่แม่ไปทำบุญที่วัด ท่านเมตตาชี้ให้รักษาศีล๕ ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์
ชีวิตที่รักษาศีลเป็นชีวิตที่เย็น เป็นชีวิตที่ตัวเราเองได้ทำความเข้าใจเข้ามาในสภาวะจิตใจได้มากขึ้นละเอียดขึ้น และชัดเจนขึ้น
ชีวิตเมื่อก่อนที่ดำเนินไปแบบเรื่อยๆ ไม่ได้รู้จักอะไรเลย ก็มองเห็นตนเองไม่ชัดหรอก มองเห็นแต่ตนเองว่าดีว่าถูก
แต่เมื่อนำศีลเข้ามาเป็นกรอบทำความเข้าใจ จึงได้เข้าใจในตนเองว่า วิชาที่เรียนมาที่สอนให้เข้าใจตนเองเข้าใจผู้อื่น มันไม่ใช่จะได้เข้าใจง่ายๆ ศีลทำให้ตะกอนในจิตของเรานอนนิ่งและสิ่งที่ปกคลุมคลุมเครืออยู่ใสขึ้น ทำให้เรามองเห็นตะกอนในจิตของเราชัดเจนขึ้น
เข้าปีที่ ๑๐ ของความรู้จักศีล๘ แบบทานมื้อเดียวตามสายวัดป่า
เข้าปีที่ ๕ ของการฝึกตนเองอย่างตั้งใจ
และเข้าปีที่ ๓ ที่ฝึกฝนเต็มรูปแบบมากขึ้น
เข้มข้นขึ้นละเอียดขึ้น...
ในทัศนะของข้าพเจ้าแล้วมองว่า "เป็นเรื่องที่ยากมาก" แต่การได้เกิดมาเป็นคนก็สามารถทำได้ ยิ่งทำความอดทนต่อสิ่งเร้าทั้งภายในใจและภายนอกใจก็มีมากขึ้น สติก็มีกำลังมากขึ้น ปัญญานึกคิดก็ลึกซึ้งขึ้น...การใช้ชีวิตก็ง่ายขึ้น
ไม่ได้ง่ายแต่ก็ได้ทำ
และทดลองทำด้วยความตั้งใจ
เวลาที่เห็นลูกศิษย์หลวงปู่ ทำอาหารถวายองค์ท่านอย่างปราณีตบรรจงและตั้งใจ ทำให้รู้สึกชื่นชมมาก เพราะการที่นักปฏิบัติท่านรับอาหารมื้อเดียวนั้น เป็นการปฏิบัติที่ทุ่มเทอย่างตั้งใจ เราเป็นผู้ทำหน้าที่สนับสนุนในเส้นทางการดำเนินนั้นขององค์ท่านทั้งหลาย
การได้รับอาหารที่ดีต่อธาตุขันธ์ทำให้ท่านใช้ร่างกายนี้ในการขัดเกลาจิตใจ ทำความรู้เรื่องจิตใจ และสร้างคุณูประโยชน์ต่อมวลสรรพสัตว์ทั้งหลายได้อย่างไพศาล
แม้ความยาก จะติดตามอย่างละเอียดขึ้น ละเอียดขึ้น แต่ศรัทธานี้ก็ยังคงก้าวย่างตามจิตดวงนี้ไป
แม้ยากแค่ไหน ในจิตในใจนี้ก็ยังคงตั้งใจเรียนอย่างแน่วแน่และมั่นคง
...
๒๘ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๗
ความเห็น (4)
มาส่งกำลังใจ ด้วยความระลึกถึงค่ะ
สาธุค่ะพี่ ...
 |
หนูรี |
จิต..นั้น..ประภัสสร..เจ้าค่ะ...(มาโมทนาสาธุ..กับผู้เพียร..หมั่น..ธรรม..เจ้าค่ะ...สุข..สงบ..สว่าง..ว่าง..วาง..สบายๆ..ค่ะ)ทางสายกลางของผู้ถึงซึ่งปัญญาค่ะ....(ยายธี)