อากาศเริ่มเย็นลง ฝนตกปรอยๆ เด็กๆ ออกแบบการเรียนรู้ด้วยตัวเขาเอง เริ่มตั้งแต่การเดินทางไป มีขนกระสอบหัวอาหารไปให้ปลาด้วย เอาล้อเข็ญพ่วงจักรยานไปด้วย ทุลักทุเลพอสมควร แต่เขาก็แก้ปัญหากันเอง ในขณะเดียวกันก็ห่วงหน้าพะวงหลัง ว่าจะมีใครเดินเป็นเพื่อนแม่ครูหรือเปล่า...
ทั้งอยากปั่นจักรยาน ทั้งอยากหยุดเก็บ "บักเล็บแมว" ที่มีอยู่สองข้างทาง
ฝนก็ตกจะไปดีหรือไม่ไป ...
คำถามผลุดขึ้นสอดแทรกขึ้นมาตลอดของการเดินทาง
และสัปดาห์นี้สิ่งที่ได้เรียนรู้เพิ่มเติมคือ เด็กๆ เสียสละเป็น และแบ่งปันกันง่ายขึ้น
น่าอัศจรรย์ใจ อาการหวงของไม่มี จักรยานไม่มีคำว่าเป็นของใคร ...
มีแต่ว่า ใครน่าจะใช้ น่าจะปั่นคันไหนเหมาะ
และอีกสิ่งหนึ่งที่ได้เรียนรู้คือ ...ลูกสาวแข็งแกร่ง ปั่นจักรยานพ่วงล้อเข็นอันหนักอึ้งไปด้วย ส่วนลูกชายเดินเป็นเพื่อนและคอยดูแลแม่ครู ...แหม สงสัยจะสลับล่างกัน
น่ารักมาก... ไม่มีว่าสัปดาห์ไหนจะไม่มีเรื่องประทับใจ
ทุกๆ วินาทีคือ การเรียนรู้...
— ที่ บ่มเพาะต้นกล้า