บ่มเพาะต้นกล้า


สามเดือน ๑๒ ครั้ง...ของการตั้งต้นทำภาระกิจนี้ที่เป็นรูปธรรม เป็นระบบมากขึ้น

หากจะว่าไปแล้ว กิจกรรม "บ่มเพาะต้นกล้าศีลธรรม" เข้าปีที่สอง ทำต่อเนื่องมาทุกสัปดาห์แบบไม่เคยมีวันหยุดเลย

และเมื่อลองมาทำแบบเป็นโครงการ "ต้นกล้าจิตสดใสจูงลูกจูงหลานเข้าวัด" ทำแบบมีการจัดการที่เป็นระบบมากขึ้น

ทำให้ได้เกิดการเรียนรู้มากมายตลอดเส้นทาง...และก็มาตกหลุมตนเองว่า ภารกิจนี้สิ้นสุดลงแล้ว แต่หารู้ไม่ว่าแท้จริงๆ แล้วเมล็ดพันธุ์ที่เราเริ่มหว่านลงไปนั้น กำลังงอกเงยเติบโตโผล่ขึ้นมาเหนือผืนดินให้เราได้เห็นความงดงาม

ทุกๆ ห้วงเวลา ข้าพเจ้าใช้ความอดทน ใช้สติ ใช้ปัญญา...เพื่อให้การก้าวย้างในกิจกรรมดังกล่าวไม่สั่นคลอน และต่อเนื่องไปได้

เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว...

เราได้มีการประเมินผลและถอดบทเรียนว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับเราบ้าง...

เด็กๆ สามารถกราบแบบเบญจางคประดิษฐ์ได้ถูกต้องมากขึ้นแทนการกราบแบบสับหมู "โป๊คๆๆ" ... ถวายของแด่พระภิกษุได้ รู้จักศีล๕ และสามารถนำมาเชื่อมในชีวิตจริงของตนเองได้ ระดับคุณธรรมในเรื่องการเสียสละมีมากขึ้น การรักษาสัจจะก็มีมากขึ้น การโกงหรือเอาเปรียบน้อยลง สามารถสวดอิติปิโสได้ ทำวัตรเช้า-เย็นได้ และที่สำคัญการสร้างความสำรวมให้เกิดขึ้นได้ในขณะที่รับข้าวที่ลานธรรม ซึ่งถือว่านี่คือโจทย์ยากที่สุดของเด็กๆ เพราะโดยธรรมชาติแล้วอาการอยู่นิ่งนั้นจะอยู่ได้ไม่นาน จะคุย หยอกล้อ เล่นกัน ดังนั้นการรับข้าวที่ลานธรรมจึงดูเหมือนเป็นโจทย์ที่ท้าทายของเด็กๆ โดยมีผู้ใหญ่คอยประคองพาให้เขาผ่านไปได้

และในสัปดาห์ที่จะถึงนี้...จึงเป็นอะไรที่หยุดพักไม่ได้

ความงอกงามได้ปรากฏ

เด็กๆ จากบ้านหนองไร่วางแผนจะปั่นจักรยานมา ซึ่งระยะทางก็ไม่ใช่ใกล้เลย แต่เขาจะพากันลองดูโดยให้แม่นิดขับรถตามหลัง

ส่วนเด็กๆ จากบ้านโนนกุง ยังคงมุ่งมั่น เพราะดูเหมือนเข้าที่เข้าทางในหัวใจของเขาแล้ว

ส่วนบ้านหนองจาน ... เด็กๆ กลุ่มเดิมที่เคยมา ต่างบอกว่า "อย่างไรก็ต้องมาเหมือนเดิม" ...นี่คือ คำพูดของมดแดง เด็กๆ ป.๓ ที่ไม่เคยขาดจากการมาวัดเลย

แล้วแม่ครูล่ะ...จะหยุดได้อย่างไร เมื่อเครื่องติดเสียแล้ว ต้น "ศีลธรรม" ยังคงคอยการรดน้ำและบ่มเพาะให้เติบโต

ดังนั้น ภารกิจที่ข้าพเจ้าจะต้องทำก็คือ ทบทวนกิจกรรมที่จะเพิ่มเติมเข้าไป ซึ่งวางแผนคร่าวๆ คือ การฝึกกระบวนการแบบโยนิโสมนสิกา และก็ยังคงกิจกรรมการเล่น และข้อปฏิบัติของการอยู่วัดเช่นเดิม

ในส่วนค่าอาหารเด็กๆ...ในระหว่างรอยต่อของโครงการและกิจกรรมนี้ ยังไม่มีเจ้าภาพก็อาศัยทุนของแม่ครูเอง

เน้นอาหารที่เด็กๆ ทานแล้วมีความสุข ... 

แม้เป็นภารกิจเล็กๆ มีเด็กไม่กี่คน แต่ข้าพเจ้าก็อาจหาญมากที่จะสร้างโลกผ่านหัวใจเด็กๆ เหล่านี้

ตราบที่ยังมีชีวิตและมีลมหายใจ มีปัญญาเป็นทุน พอที่จะทำสิ่งใดใดตอบแทนโลกและธรรมชาตินี้ก็ไม่รีรอที่จะทำ ทำในสิ่งที่ตนเองถนัดและปรารถนา

...

๑๒ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๖

หมายเลขบันทึก: 556210เขียนเมื่อ 12 ธันวาคม 2013 22:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 ธันวาคม 2013 22:17 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท