การเดินทาง : รีสอร์ท...เหนือเขื่อนเมืองขอนแก่น
วัน...ที่ดี
...
วันนี้มีนัดหมายกับการเดินทาง...กับเพื่อน พี่...และคนที่คุยกันรู้เรื่อง
ระหว่างที่รอความพร้อม...จากเพื่อนๆ จึงไปนั่งทานไก่ย่างส้มตำ ที่ซอยสามใน มข. กับพี่ทาน...
คุยกันเรื่องฝึกจิต...การสอบอารมณ์ และเรื่องสัพเพเหระทั่วไป...
...
เมื่อรอ อ.แหม่มและเพื่อนๆ..มาถึงขอนแก่น..เราจึงเริ่มออกเดินทาง..มุ่งหน้านมัสการวัดพระบาท อ.อุบลรัตน์ จ.ขอนแก่น...
ระหว่างทางดิฉัน...นั่งคุยกับพี่ทาน ถึงชีวิต กับการคงอยู่ ณ ปัจจุบัน
พี่ทาน เป็นสถาปนิก นักเขียน และนักปฏิบัติ กับการค้นหาตัวเอง...
เรารู้จักกันมามากกว่าสิบปี ตั้งแต่สมัยเรียน ป.ตรี..พี่ทาน เป็นคนกรุงเทพ แต่มาใช้ชีวิตที่ขอนแก่น...นานมาก
และไม่คิดที่จะโยกย้ายไปไหน..เป็นหนุ่มถา'ปัด รุ่นแรกของ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น...
เป็นพี่ชาย ที่คอยดูแลเราทั้ง Dr.Ka-Poom และ ดร.วรวัฒน์...
วันนี้..ถึง คราที่ดิฉันจะได้ให้โอกาสตนเอง ถึงความพร้อมทางด้านจิต"ใจ"ที่..จะสำรวจตนเอง..สอบอารมณ์ จากพี่ทาน
...
ก่อนที่เราจะปีนขึ้นไปไหว้พระใหญ่...
พี่ทาน..บอกให้แวะที่รีสอร์ทริมเขื่อน ... เพราะทราบว่า..การตกแต่งและออกแบบนั้น โดยเจ้าของที่ไม่ได้ใช้สถาปนิกออกแบบ...พี่ทานชอบในภูมิปัญญาของการออกแบบที่ไล่ไปตามไหล่เขาและหน้าผา ... รวมทั้งการตกแต่งสวน..ที่ดูเป็นป่าธรรมชาติมาก...พี่ทานเล่าให้ฟังว่า..เรา "มนุษย์" มักพยายามปรุงแต่ง.."ธรรมชาติให้เป็นธรรมชาติ"..ดิฉันก็พยายามนิ่ง...และคิดตาม ระหว่างที่เดินตาม...และถ่ายภาพตามมุมที่ตนเอง...ชอบ..
สวนในรีสอร์ท...ดูรก แต่กลับดูมีเสน่ห์อีกแบบ...
ทราบมาว่ามีนายทุน ในตัวเมือง มาลงทุนสร้างและทำรีสอร์ทนี้ และให้ชาวบ้านดูแล
ในอีกแง่มุม..ทำให้ชาวบ้านมีรายได้..
ดิฉันเดินตามพี่ทาน...เงียบ เงียบ...จิตที่นิ่ง...มักนิ่งเมื่อเราอยู่ใกล้..จิตที่นิ่ง
ลมเย็นๆ พัดมา...กระทบใบหน้า...กับการนั่งฟังการสนทนา..ระหว่าง "สถาปนิกและสถาปนึก..ที่เป็นชาวบ้าน"...
สถาปนิกดูท่าจะเป็นฝ่ายฟัง...สถาปนึก..พูดและเล่า พร้อมกับเก็บภาพไปด้วย
...
หลังจากที่เราเดินหันหลังให้รีสอร์ท...
พี่ทานบอกว่า.."กะปุ๋มอย่ายึด..ติด...หลักการและทฤษฎี..มากเกินไป...ดูชาวบ้านเป็นตัวอย่างนะ"...
แล้วก็ไม่มีคำอธิบายใดใด...เอื้อนเอ่ยออกมาอีก..นอกจากความเงียบ และการนิ่งคิด
....
Note: การเดินทางครั้งนี้มีภาพ...สวยแต่รอ Up ภาพคะ...เพราะพยายามตั้งแต่เมื่อวานยังไม่สามารถ Post ภาพได้คะ...
หรือ ...แวะไปชมภาพได้ที่นี่...นะคะ
.......
บันทึกนี้เขียนขึ้นเมื่อวันที่ 22 ตุลาคม 2549
ความเห็น (10)
อรุณสวัสดิ์ค่ะ น้องกะปุ๋ม
ไปเที่ยวและมีรูปภาพมาให้ดูใช่ใหมคะ ครูอ้อยก็ไปแต่ไม่ให้ดู จะดูของกะปุ๋มก่อน อิอิ
อรุณสวัสดิ์คะ..ครูอ้อยขา...
แหม..หลังจากวันพักผ่อน...ครูอ้อยขาของกระปุ๋มมาแปลก..แปลก...เปลี่ยนสรรพนาม..เรียกกะปุ๋มจะจนยิ้มแฉ่ง...(^_____________^) รับอรุณเลยนะคะ...
...
ดีใจที่ได้กล่าวทักทายอรุณสวัสดิ์ครูอ้อยเป็นท่านแรกนะคะ...ขอให้สดชื่นสดใส...ตลอดวันแห่งความสุขของการตามลมหายใจที่มีอยู่นะคะ
กะปุ๋ม
- น้องกะปุ๋ม ลูกกะปุ๋ม คุณกะปุ๋ม อิอิ
- จะเรียกอย่างไร ก็เป็นกะปุ๋มคนเดิมของครูอ้อยค่ะ
- ขอบคุณสำหรับความสดชื่นที่มอบให้
- ว่าแต่ว่า เห็นดอกไม้ดอกเล็กๆแสนสวยของครูอ้อยหรือยังคะ หาเอาเอง อิอิ
โห!!!....เช้าวันนี้คุณพี่ คุณแม่..และคุณครู...และที่สำคัญครูอ้อยขาของกะปุ๋ม...สดชื่นสดใส จังเลยคะ...
(*^_________^*)
...กะปุ๋ม..สายตาสั้น...มองอะไรไม่ค่อยชัด แต่จะพยายามวิ่ง และ เดินตามหา...ดอกไม้งามที่ครูอ้อยนำมาฝากนะคะ
...
กะปุ๋ม
ใช่ ไม่ควรยึด..ติด...หลักการและทฤษฎี..มากเกินไป.
บางครั้งยังนึกขำ นึกโกรธ นึกสงสาร ที่เจ้าหน้าที่ของรัฐพยายามไปแนะนำแก่ชาวโดยอาศัยทฤษฎีที่เขาเรียนมา และบางอย่างสิ่งที่ชาวบ้านมาดีกว่าที่เขาเสนอเสียด้วยซ้ำ
ทุกวันนี้คิดว่าเจ้าหน้าที่ลักษณะนั้นคงลดลงมากแล้ว เพราะทุกวันนี้ได้ให้ความสำคัญแก่ปราชญ์ชาวบ้าน ภูมิปัญญาชาวบ้าน อยู่มาก
แต่บางครั้ง เขาได้ทำลายแล้ว..... อย่างวัฒนธรรมบางอย่างของชาวบ้านเจ้าหน้าที่ของรัฐบางคนพยายามไปยกเลิก และนำเอาวัฒนธรรมใหม่ๆ เข้าแทนที่ การที่ชาวบ้านไม่พูดไม่ได้หมายความว่าเขาเห็นด้วย แต่เขาจะเก็บสะสมอยู่ภายใน และวันวันหนึ่งก็จะระเบีด และเมื่อระเบิดขึ้นแล้ว แก้ลำบาก ...อย่างภาคใต้ถ้าไม่สร้างความรักให้เกิดขึ้นอีกสิบปีก็ไม่สงบ ...
ยิ่งพูดยิ่งเครียด ขอแค่นี้พอ
ขอบคุณคุณมูซา ฟอราบี มากนะคะ..ที่มาแลกเปลี่ยน..
(^__^*
กะปุ๋ม
สวัสดีคะ...พี่จิ๊บ...
เห็นพี่จิ๊บเปลี่ยนรูป..กะปุ๋มก้เลยนึกสนุก...อยากเปลี่ยนบ้างคะ...555...รูปนี้มีคนโหวตว่าดูเด็ก..กว่ารูปก่อนหน้านี้ก็เลยนำมาลง...เป็นรูปถ่ายล่าสุดคะ...เมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 49 ...
มีความสุขมากนะคะ
(^____^)
กะปุ๋ม
ดีใจจังที่คุณออต...แวะมาทักทาย...
เมื่อวันก่อนพี่กะปุ๋มไปที่หอศิลป...กับพี่ทาน
ไปคุยกับวิทย์(คุณวิทยา)....ยังได้ถามไถ่...ถึงคุณออต
ทราบว่างานยุ่งมาก...
เป็นกำลังใจให้นะคะ
(^_____^)
ว่างๆ พี่กะปุ๋มก็มักใช้เวลา..เดินทางไปเขื่อน...เสมอคะ
กะปุ๋ม