ในความคิดของฉันนะ.......
ฉันชอบมองภูเขา ซึ่งก็เปรียบเหมือนเป้าหมายหรือความสำเร็จในชีวิต แต่หลายอย่างในชีวิตที่ผ่านมาจะเกิดขึ้นไม่ได้เลยถ้าไม่มีผู้สนับสนุนอย่าง ครอบครัว เพื่อน คนรอบข้าง....
-ตั้งแต่ลืมตามาดูโลก ก็ได้รับความรัก ความเอาใจใส่จากคนในครอบครัว
-เรียนชั้นอนุบาล มีเพื่อนที่เรียนด้วยกัน ได้ดึงผม ได้แย่งสีกันเวลาทำงานศิลปะ
-เรียนชั้นปฐม ได้เจอครูพละเก่งๆ ทำให้ปลูกฝังวินัยการเป็นนักกีฬา
-เรียนชั้นมัธยม ได้เจอทั้งเพื่อนที่เกเรและเพื่อนแท้ แต่ขอบคุณทุกคนที่มาเป็นบทเรียนและประสบการณ์ในชีวิต
-เรียนมหาลัย ออกเผชิญชีวิต ใช้เวลาอยู่กับเพื่อนหลากหลายคณะ ได้เรียนรู้ความต่างความเหมือน เพื่อเตรียมพร้อมที่จะออกไปทำงานต่อไป
-ทำงาน ได้เจอผู้ร่วมงานหลายแบบ ....แต่เลือกแบบที่เข้ากับเราก็จะสะบายใจ
ตอนนี้ไม่ว่าจะเจออุปสรรคขวางทางขนาดใหน นอกจากตัวเราแล้วที่ต้อง strong!!! (เข้มแข็ง)....ฉันมักจะไม่ลืมมองหาดอกไม้สวยๆข้างทางร่วมด้วยเสมอ
credit ภาพ และข้อความจาก............
my idol Prapas Cholsalanon, writer
my inspiration Phai Nuntasit Sakakorn, photographer
ความเห็น (3)
-สวัสดีครับ..
-แม้เวลาผ่านไปความทรงจำต่างๆ ก็ยังมิลืมเลือน..
-ขอบคุณความทรงจำที่ทำให้เราีมีวันนี้ครับ...
อันนี้เป็นหมากพลูรึเปล่าคะ...?? คุณเพชรน้ำหนึ่ง ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ ^ ^
มองภูเขา ป่า แม่น้ำ เพลิดเพลิน แต่มองการเมืองข้างหนึ่งคิดว่าทำได้อย่างไรเรื่อง ออก พ.ร.บ. นิรโทษกรรม