ตามหาหัวใจที่หล่นหาย ๒ กว่าจะเจอ

ตอนที่ ๒ กว่าจะเจอ

แม้พี่ทิมดาบจะบอกทางไว้ แต่บอกไว้กับแม่พลอยผู้ซึ่งเป็นเพียงดุจหญิงชราฅนหนึ่ง

ทำให้คุณไก่ก็ยังจำเป็นต้องจอดรถช่วยกันถามทางสองสามครั้งจึงเริ่มได้ผล

เราเลี้ยวรถเข้าไปในพื้นที่ของ รพ.สต.โอโล ต.โอโล อ.ภูเขียว จ.ชัยภูมิ

เพื่อมาตามหาพี่ทิมดาบ-อดิเรก เร่งมานะวงษ์ นักวิชาการสาธารณสุขประจำ รพ.สต.แห่งนี้

...

ลุคของอาคารสถานที่ดูไม่แปลกตาจากสถานีอนามัยที่เคยคุ้นตาแต่ไหนแต่ไรนั้น

แต่พอก้าวข้ามประตูเข้าไป...โอ๊ะ...ชั้นล่างช่างสะอาดเรียบร้อยยิ่งนัก

ไม่พอ...เราเริ่มบุกลุกลามขึ้นบันไดไปชั้นบน..เอ้อะ...กลิ่นหอมของสมุนไพรคละคลุ้ง

ชื่นลมหายใจเข้าจนแทบไม่อยากหายใจออก แต่ทำไม่ได้ฝืนธรรมชาติมากเกินไป

แถมมีเตียงสำหรับนวดเพื่อสุขภาพ ๒ เตียงพอดีกับ ๒ คนเรา มี ดร.เก๋กับแม่พลอย

ในใจนี้ อยากทิ้งตัวลงนอนให้หายปวดกระดูกกระเดี้ยวตามประสาแม่พลอย

ฺ...

ชั่วอึดใจไปถึงไม่ทันไร

อ.อิ๊ กับคุณไก่ก็นั่งพูดคุยกับคุณพ่อผู้เป็นประธานชมรมผู้สูงอายุกับคุณแม่ผู้เป็นต้นแบบ

ในการดูแลสุขภาพผู้สูงอายุที่เป็นอัมพฤก...อ.อิ๊ กับคุณไก่บอกว่าท่านทั้งสองมีจิตใจที่เข้มแข็ง

ในการดูแลกันและกันเป็นอย่างดี (ดูเหมือนธรรมจะจัดสรรให้คนมาเป็นคู่ได้พูดคุยกับคนที่มาเป็นคู่เช่นกัน)

ซึ่งพี่ทิมดาบบอกว่าช่วงนี้คุณพ่อคุณแม่คู่นี้ไม่ค่อยได้แวะมาตรวจเพราะดูแลสุขภาพค่อนข้างดี

นับว่าทีมเราโชคดีได้พบเจอพูดคุยถามไถ่ คุณพ่อบอกว่าดีใจที่คุณหมออดิเรกทำงานที่นี่และดูแลช่วยเหลือ

ทั้งกับคนไข้และชาวบ้านอย่างดี

...

ส่วน ดร.เก๋และแม่พลอยนั้นเดินตามพี่ทิมดาบ

ซึ่งปลีกตัวมาจากการประชุมกับ อบต.ให้ความเมตตากับเราได้พูดคุยเพื่อการเรียนรู้

พี่ทิมดาบเดินนำไปที่รั้วด้านหลังอนามัย...ห้า...พี่ทิมดาบจะพา ดร.เก๋กับแม่พลอยมุดรั้วลวดหนาม

สนุกจริงเล้ย...แม่พลอยคิดในใจลิงโลด

 

ดร.เก๋ ยื้อเด็ดอยากได้มะเฟืองมาชิมและมีแผนนำไปปลูกที่สวนทำเลทองทางขึ้นภูเขา...ชลบุรีนู้นแน่ะ

ภาพ ณ รอบบึงที่โนนเสลา อ.ภูเขียว จ.ชัยภูมิ บริเวณรอบบึงที่ปู่สอนปลูกต้นไม้เนิ่นนาน

ถ่ายภาพโดย อ.อิ๊

 

โปรดติดตามตอนต่อไป...