พลบค่ำ
...ยามพลบค่ำ กร่ำกรุ่นฟ้า คราหน้าหนาว
สุกสกาว ดาวเต็มฟ้า ท้าลมฝัน
กระจั่นร้อง คล้องสำเนียก เพรียกหากัน
สุขคืนพลัน วันคืนลับ สดับจิตใจ...
...สงบนิ่ง อิงแอบอุ่น ครุ่นครวญคิด
เพ่งพินิจ จิตสงบ ภพไสว
นิ่งที่กาย หมายสติ ผลิที่ใจ
ทุกข์คราใด ใจสงบ กลบลางเลือน...
...แม้ครานี้ สุขสงบ พบอาภาส
วิกฤตพากษ์ ลาจากกัน นิรันดร์เสมือน
ดั่งฝันร้าย คล้ายฝันดี คลี่คลายเคือง
แสงดาวเดือน ค่อยเลือนลับ ดับลงพลัน....
-----------
กวีมือใหม่ : หัวใจเยือกเย็น
๒๓ ตุลาคม ๒๕๕๖
จอย ทองกล่อมสี
ความเห็น (21)
ไพเราะมากเลยครับ
ต่อไปรวมเล่มได้เลยครับ
ขออนุญาตอาจารย์จอยนิดหนึ่งนะครับ..
"...แม้ครานี้ สุขสงบ พบอาภาส
วิกฤตพากษ์ ลาจากกัน นิรันดร์เสมือน
ดั่งฝันร้าย คล้ายฝันดี คลี่คลายเคือง
แสงดาวเดือน ค่อยเลือนลับ ดับลงพลัน...."
คำว่า "อาภาส" พิมพ์ผิดจาก "โอภาส" หรือเปล่า ไม่แน่ใจ
อีกคำหนึ่งคือ "วิกฤตพากษ์ ลาจากกัน.." ไม่แน่ใจว่าเป็น "วิกฤตพราก ลาจากัน.." หรือเปล่า
ชื่นชอบมากครับ...อาจจะดูแปร่ง ๆ ทางด้านภาษาสักหน่อย
ขอบคุณมากครับ...อย่าซีเรียสนะครับ..กวีมือใหม่..หัวใจ๋จุ้ม ๆ
้เอาเพลงมาฝากให้เข้ากับบทกลอนจ้ะอาจารย์จอย เสียงเพลงค่ำแล้ว ค่ำแล้ว ๆๆๆๆๆ
พี่หนานน่ารักมากๆ ลูกผู้ชายตัวจริง ต้องแบบนี้........ถ้ารู้..ต้องบอกทันที
ดร.จอย น่ารัก และใจกว้าง กำลังไปสู่กวี มืออาชีพ พวกเราเป็นพี่ ต้องส่งน้องให้ไปถึงฝั่งฝันอย่างถูกต้องและถูกทาง
ผมขอเป็นหนึ่งในนั้น..ก่อนที่ท่าน ดร.จะรวมเล่มและนั่งฟังเพลงอย่างสบายใจต่อไป
คำว่า เสมือน แม่กน น่าจะไม่สัมผัส กับ เคือง ซึ่งเป็นแม่กง เปลี่ยนเป็น มิลืมเลือน ก็จะใช่ ครับ
จากลูกบิดตัวน้อย น้องคุณมะเดื่อ
-สวัสดีครับ
-ไพเราะ..เสนาะหู...
-ขอบคุณครับ
อาจารย์จอย จิตคงสุขสงบ นะครับ กลอนถึงเยือกเย็นอย่างนี้
ตามมาเยือกเย็นด้วยคนครับ ;)...
ขอชื่นชม...บทกลอนที่ไพเราะนะคะอาจารย์จอย
สวัสดีค่ะอาจารย์จอย
ตามมาอ่านบทกวีไพเราะมากค่ะ
ประทับใจ...ชื่นชม
ขอบคุณนะคะ
ขอบพระคุณ อาจารย์ขจิต ที่เข้่ามาให้กำลังใจกัน เช่นเคย นะคะ
ขอบพระคุณ ครูมะเดื่อ ที่กรุณา ส่งมอบเพลงที่สุดแสน Classic มาให้ ในยามนี้
ขอบพระคุณ พี่หนาน อย่างสุดซึ้ง ที่กรุณา เมตตา ช่วยขัดเกลา ให้น้อง อย่างงดงาม....
(แอบยิ้มแบบ ภูมิใจ และดีใจ ที่มีพี่พี่ เมตตา..5555...)
ทำให้จอย มีความมั่นใจ มากขึ้น ที่จะเรียนรู้ ความถูกต้อง เหมาะสม
เรียนพี่หนาน ด้วยความเคารพ และเปิดใจ ว่า...จอยเปิดพจนานุกรม...ประกอบ เพราะอยากเรียนรู้...ความถูกต้อง แต่ก็ยัง
อ่อนด้อยประสบการณ์ และ ความรู้ ที่ถูกต้อง ก็ยังขาดอยู่อีกมากมาย ค่ะ
"อาภาส" แปลว่า แสงสว่าง (ตั้งใจอย่างนั้นค่ะ พี่หนาน)
"วิกฤตพากษ์" ตั้งใจนำมาจาก สองค่ำ คือ "วิกฤต" และ "วิพากษ์"
พอจะไปวัดไปวา ตอนสาย ๆ ได้มั้ย อะคะ พี่หนาน...55555....
ต้องถามพี่หนาน ว่า "หัวใจ๋จุ้ม ๆ" แปลว่า ไรเอ่ย... ตอบน้องด้วยกับปม...
ขอบพระคุณ " ท่านอาจารย์ พี่ชยันต์" ที่เคารพ ด้วยอีกท่านหนึ่ง
ที่กรุณา ช่วยชี้แนะ ให้ ร้อง.... "เออ...ใช่ จริงด้วย....(เสียงดัง อยู่คนเดียว....5555)
ขอขอบพระคุณ อย่างมากมาก ค่ะ
ดีใจ ที่จะมี พี่พี่ คอย กรุณา เมตตา ชี้แนะ ให้อย่างงดงาม
....เอาหละ...คราวนี้ จะได้ขยับจาก "กวีมือใหม่" เป็น "กวีมือสมัครเล่น" ก่อน จะก้่าวไปเป้น "กวีมืออาชีพ"
...โดยมี พี่พี่ คอย ขัดเกลา ให้อีกต่างหาก...555 เย้ เย้ เย้.....
ขอขอบพระคุณ
- คุณเพชรน้ำหนึ่ง ที่กรถุณา ให้เกียรติ มาอ่าน บทกวี ติ๊งต้อง ค่ะ
- คุณ พิชัย ที่กรุณา มาเยี่ยมเยียนกันอย่างสม่ำ เสมอ
- ท่านอาจารย์ Wassawat ที่ร่วม จิตใจ เยือกเย็น ด้วยกัน
- ท่าน ดร.พจนา ที่กรุณา ให้กำลังใจ เสมอ
- คุณครูอร ที่กรุณา ให้กำลังใจ เช่นเดียวกัน
ขอบพระคุณ กำลังใจ ทุก กำลังใจที่มอบให้
มิตรภาพสร้างพลังได้มหาศาลจริงๆ
สวัสดีด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจค่ะ
เก่งจัง แต่งสัมผัสยากนะคะ
ไพเราะมากค่ะ
ขอบพระคุณ ท่านอาจารย์หมอ ธิรัมภา ที่กรุณา ให้เกียรติ เข้ามาอ่าน นะคะ
ขอขอบพระคุณ คุณพี่ nui
- ที่กรุณา ให้เกียรติมา ร่วมชื่นชมนะคะ
-* คุณพี่ nui ผ่านมาเยี่ยมเยียน ที่ทำงาน กันบ้างนะคะ ...
ยินดีต้อนรับ และ จะดีใจมาก ที่ได้พบเพื่อนจาก Go to Know กันจริงๆ... จะขอเป็นเจ้าภาพ เลี้ยงข้่าว พี่ nui ด้วยนะคะ
ห้องทำงาน จอย อยู่ อาคารเรนาโต้ ชั้น 1 ติดกับ อาหารหอสมุดคณะแพทย์ จุฬาฯ
/// หวังใจว่า จะได้พบ พี่ nui ในเร็ววันนะคะ
ขออนุญาตอาจารย์จอยอีกครั้งหนึ่งนะครับ..
"...แม้ครานี้ สุขสงบ พบอาภาส
วิกฤตพากษ์ ลาจากกัน นิรันดร์เสมือน
ดั่งฝันร้าย คล้ายฝันดี คลี่คลายเคือง
แสงดาวเดือน ค่อยเลือนลับ ดับลงพลัน...."
คำว่า "อาภาส" จริงอยู่ว่าหมายถึงแสงสว่าง โปร่งใส แต่ตามหลักทั่วไปก็ไม่นิยมใช้กัน ส่วนมากจะใช้คำว่า "โอภาส" กันมากกว่า เพราะคำนี้จักทำให้นึกถึงคำว่า "อาพาธ" ที่หมายถึง อาการเจ็บป่วยของพระภิกษุท่าน ...
ส่วนคำว่า "วิกฤติพากษ์" จะแปลว่าอย่างไร "วิกฤต อยู่ในขั้นล่อแหลม,อยู่ในขั้นเสี่ยงต่ออันตราย" และ "วิพากษ์ พิจารณาตัดสิน" เมื่อนำมารวมกันแล้วมันจะมีความหมายว่าอย่างไรถึงเหมาะสม... แต่ถ้าหากเรานำคำว่า "พราก" หรือแยกจากกันมาแทนมันก็จะทำให้เข้าใจความหมายต่อผู้อ่านได้ง่ายกว่าไหม...ใช้ได้แต่ก็ไม่สัมผัสอยู่ดี
ส่วนการสัมผัสคำท่อนรับของกลอน ยังไม่ลงกันทีเดียว คือ คำว่า "อาพาส กับ พากษ์" พาด สะกดด้วย ด เด็กหรือแม่กด อย่างอ.ผอ.ชยันต์ว่า ส่วน "พากษ์" อาจสะกดด้วย "ษ์" แต่ไม่ได้ออกเสียง เสียงที่ออกคือ แม่กก หรือสะกดด้วย ก ไก่ ที่ควรคือ ต้องเป็น แม่กด เหมือนกัน อีกคำคือ "เคือง" กับ "เดือน" ควรลงเสียงตามตัวแรก คือ แม่กง เช่น ขออนุญาตปรับดังนี้นะครับ
"...แม้ครานี้ สุขสงบ พบโอภาส (สงบ พบ คือสัมผัสใน)
แต่ต้องคลาด ลาจากกัน นิรันดร์เสมือน (เสมือน เลือน คือ สัมผัสนอก)
ดั่งฝันร้าย คล้ายฝันดี ที่ลางเลือน
แสงดาวเดือน เลื่อนลอยลับ ดับลงพลัน..."
ก็อาจจะทำให้การอ่านไหลรื่นกว่าไหมครับ...ผมเองก็ใช่ว่าเก่งกว่าใครที่ไหน แต่เวลาแต่งจะไม่ทิ้งหลักหรือผังกลอนที่ท่านผู้รู้กำหนดไว้แล้ว ลักษณะการแต่งเป็นกลอนอะไร กลอน ๔ กลอน ๕ กลอน ๖ กลอน ๘ กลอน ๙ ผมก็ลองหัดแต่งไว้บ้างในอนุทิน อ.จอยลองย่องเข้าไปอ่านบ้างนะครับ...แล้วอย่าลืม "วิพากษ์" ให้ด้วยนะครับ...
อีกความคิดหนึ่ง คำว่า "กระจั่น" นั้น หมายถึงอะไร "จั๊กจั่น" วินวิสาห์หรือเปล่า?...ใจ๋จุ้ม ๆ ครับ...หมายถึงใจเย็น ๆ นั่นแหละไม่มีอะไรมากหรอก...ถือเป็นการชี้ขุมทรัพย์ก็แล้วกันนะครับ...อิอิอิ...ไปละ
กำลังใจ .......รออ่านเสมอค่ะ
ขอบพระคุณ คุณพี่หนาน ที่กรุณาเสมอมาค่ะ
ขอบพระคุณ คุณ Bright Lily ที่กรุณา ให้กำลังใจ รออ่าน นะคะ