ทุกข์สองชั้น

         จากบันทึกที่แล้ว คิวที่ห้าสิบเจ็ด  ผมได้พบคุณหมอก่อนเที่ยง....หลังจากซักถามอาการแล้วคุณหมอถามว่า “ยังไหวอยู่นะครับ ”....
      “ ครับ ” ผมบอกคุณหมอ...
      “ อีกสามเดือนมาพบหมออีกครั้ง เอายาไปทานต่อนะครับ..” 
.....พูดถึงเรื่องเจ็บไข้ได้ป่วยนี้ ก็นึกถึงพระธรรมเทศนา ที่ว่า...
.....กายของบุคคลนี้เปรียบเสมือนก้อนถ่าน ที่มีไฟชาติ ไฟชรา ไฟมรณะ ติดมาพร้อมกับการเกิดและเผาให้บุบสลายเรื่อยไป จนเป็นเถ้าในที่สุด ก็คือมรณะ นี้เป็นทุกข์ชั้นที่ ๑....ถ้าก้อนถ่านไฟนี้วางอยู่โดยบุคคลไม่ยึดถือ บุคคลก็ไม่ร้อน....แต่ถ้าบุคคลเอาก้อนถ่านไฟนี้มากำไว้ในมือ ไฟก็ไหม้มือทำให้เกิดทุกข์เวทนา นี้เป็นความทุกข์อีกชั้นหนึ่งที่บังเกิดทางจิตใจ...เพราะตัณหา อุปทานของบุคคลจึงยึดถือธาตุขันธ์นั้นว่าเป็นตัวเราของเรา....(สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช)

       ..ทุกข์สองชั้น (ฟังเสียงได้ที่นี่)..  http://navy09.blogspot.com/2013/08/blog-post_12.html

             ธรรมะแบ่งปัน...แลกเปลี่ยนเรียนรู้กับทุกท่านที่แวะเข้ามาอ่านครับ...

[พ.แจ่มจำรัส]

สาธุครับ

[Dr. Ple]

 

         ..... ขอบคุณเรื่องเล่าดีดี นี้ค่ะ .... 

[หนุ่ม กร]

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่าน..ขอบคุณสำหรับดอกไม้ที่นำมาเยี่ยมครับ คุณชนะ คุณเพชรน้ำหนึ่ง คุณอภัยได้ จงให้อภัย อ.อักขณิช คุณ พ.แจ่มจำรัส คุณหมอ Ple ...."คิดสิ่งใดขอให้ได้สมปรารถนาครับ"....

[คุณมะเดื่อ]

เกิดขึ้น  ตั้งอยู่  ดับไป  คือสัจธรรมเที่ยงแท้จ้ะ  ขอบคุณบันทึกที่เตือนสติจ้ะ

[หนุ่ม กร]

สวัสดีครับ  คุณมะเดื่อ ...ขอบคุณที่แวะมาทักทาย..