ณ (นิ้วกลม)
ว่างเว้นกับการเขียนบันทึกไปวันหนึ่ง ก่อนนอนวันนี้เลยบันทึกไว้สักหน่อย แมัจะน้อยนิด ก็คงทำให้ความคิดถึงเบาบางลงได้บ้าง กับหนังสือเล่มใหม่ ของ นิ้วกลม ชื่อ
ณ
หลายท่านคงจะเคยอ่านงานเขียนของนิ้วกลมมามากต่อมาก ส่วนมากจะเขียน สั้นๆ ไฮกุๆ แต่กินใจจนพิมพ์ซ้ำไม่รู้กี่ครั้งๆ
เล่มนี้เป็นความเรียง ที่ นิ้วกลมเขียน ยาว กว่าเล่มอื่นๆ ไม่ยาวมากเหมือนนวนิยาย แต่จะประมาณ เรื่องสั้น หรือ เรื่องสั้นๆ
มีตอนหนึ่งอ่านแล้ว ประทับใจ จึงนำมาเล่าย่อๆให้ อ่านกัน...
ณ สนามโบว์ลิ่ง
1.
สอบ
ผู้เขียนเริ่มต้นย้อนไปถึงวัยเด็กสมัยนักเรียนมัธยม ที่กลัวการสอบ กลัว ...ข้อสอบ...
วันหนึ่งครูใหญ่ได้ให้ความทรงจำว่า
"เชื่อว่าวันนี้ทุกคนคงกังวลเรื่องการสอบ ครูอยากบอกกับนักเรียนทุกคนว่า อย่าไปกลัวข้อสอบ เพราะถ้ากลัว เธอก็แพ้ อะไรก็ตามที่คนเรากลัวก่อนที่จะลงมือทำลงมือต่อสู้กับมัน เราจะแพ้ตั้งแต่ต้น..."
2.
บาสฯ
แข่งบาสกับทีมที่เก่งกว่า แข็งแกร่งกว่า กังวลตั้งแต่ตอนเย็นก่อนการแข่งขัน...
เวลาผ่านไป...เราต่อสู้ได้อย่างสูสี
"พวกเราก็เก่งเหมือนกันนี่หว่า" แล้วเราก็หัวเราะกันเสียงดัง
...ผมรู้สึกผ่อนคลาย หายเกร็ง เล่นอย่างที่เคยเล่น...
ทุกคนมองเห็นโอกาสที่จะชนะ หายเกร็ง และเล่นได้อย่างสนุก
3.
โบว์ลิ่ง
"โยนยังไงให้ไม่ตกราง" เพื่อนหญิงคนหนึ่งถาม
"โยนยังไงให้สไตรก์"
...หรือเพราะผู้ชายมีแรงเยอะกว่า ผู้เขียนนึกย้อนถึงคำพูดของครูใหญ่ในวัยเด็ก
"ถ้าคิดว่ามันจะตกราง มันตกรางตั้งแต่ยังไม่โยน แต่ถ้าคิดว่ามันสไตรก์ อย่างน้อยมันก็น่าจะเก็บได้หลายพินอยู่..."
การที่คนเราจะทำสิ่งใดให้เกิดขึ้นนั้น เราต้องเห็น ..ภาพสุดท้าย..ที่ชัดเจนเสียก่อน....
เพื่อนสาวคนนั้นลองหยิบลูกโบว์ลิ่งขึ้นมาอีกครั้ง เธอทำสมาธิมองไปที่พิน...แล้วปล่อยลูก
4.
จุดประสงค์ พิชิตรางวัล
"...จากความสามารถที่มีอยู่ ผมไม่อาจคาดหวังที่จะไปชนะรางวัลระดับโลกอันยิ่งใหญ่ ที่เปรียบเหมือนโยนสไตรก์สามครั้งติด ผมไม่แม่นขนากนั้น ผมจึงคากหวังแค่รางวัลระดับประเทศ และรู้ตัวเองดีว่าเอาแค่ติดเข้ารอบสุดท้าย ก็ดีใจจะตายแล้ว...
แต่หัวหน้าบอกกับผมว่า
...จะติดเข้ารอบไปทำไม ต้องคาดหวังรางวัล และต้องหวังว่าจะได้โกลด์(รางวัลสูงสุด) เท่านั้น..."
จากวันนั้นทุกครั้งผมที่ตั้งเป้าหมาย มองไปที่พิน ถือลูกอยูในมือ ยืนจรดปลายเท้าทำสมาธิ ก่อนที่จะโยนลูกโบว์ลิ่งให้กลิ้งไปตามราง ..ผมพยายามนึก..."ภาพสุดท้าย...ก่อนเสมอ
และภาพสุดท้ายต้องเป็น ...สไตรก์..เท่านั้น
เหมือนคำพูดของมิสเตอร์ ลีโอ เปอร์เนทท์ ที่แปะไว้ที่ข้างฝาผนังของบริษัท
"When you reach for the stars you may not quite get one,but you won't come up with a handful of mud either "
"เมื่อคุณเอื้อมมือคว้าดาว คุณอาจไม่ได้ดาวเลยสักดวง แต่สิ่งที่ได้ติดมือมาย่อมไม่ใช่โคลนตรม"
5.
ลูกโบว์ลิ่งของเพื่อนสาวกำลังกลิ้งไปสู่พินทั้งสิบ
คราวนี้มันไม่ตกราง...
............
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามและขอให้มีความสุขสงบ
ในดึกดื่นของค่ำคืนหนึ่ง
25 สิงหาคม 2556
พ.แจ่มจำรัส
ความเห็น (10)
พร้อมที่จะก้าวไปข้างหน้าด้วยความตั้งใจและมั่นใจนะคะ...เป็นกำลังใจค่ะ
ขอบคุณครับ
ดร. พจนา แย้มนัยนา
กำลังมอง(ภาพฝัน)ข้างหน้าครับ แต่ก็ไม่ลืมปัจจุบันครับ....
ลูกโบว์ลิ่งที่ไม่ตกราง
สร้างขวัญและกำลังใจได้เยอะเลยนะครับ
ขอบคุณครับ
ลุงชาติ
แค่..เชื่อมั่นก้เท่ากับว่าสำเร็จไปแล้วครึ่งหนึ่งของชีวิต
ความมุ่งมั่นเป็นสิ่งที่ดีครับ ขอชื่นชม
ขอบคุณครับ
ครูหยิน
เขียวมรกต
ความเชื่อมั่น และความมุ่งมั่น
จะทำได้ดีหากมีกำลังใจครับ...
ขอบคุณที่แบ่งปันข้อคิดดีเช่นนี้คะ
พี่ไม่เคยอ่านงานของนิ้วกลมค่ะ ได้ยินแต่ชื่อเสียง
ได้ลิ้มลองที่คุณพิชัยมาเล่า น่าสนใจมากค่ะ
ต่อไปเจองานของนิ้วกลมจะต้องซื้อมาอ่านซะแล้ว
เคยได้อ่านหลายเล่มเลยค่ะ แต่ไม่ได้เป็นแฟนพันธ์แท้ ^__^