คิวที่ห้าสิบเจ็ด

พันธกิจที่สำคัญของผมคือต้องไปพบคุณหมอตามนัดครับ ที่ผ่านมาก็สามเดือนครั้ง จากหนึ่งโรคก็เพิ่มเป็นสองโรค..โชคดีที่บ้านพักไม่ไกลโรงพยาบาลก็ไม่ยุ่งยากในการเดินทาง ดังที่เคยเล่าให้ฟังแหละครับ วันใหนหมอนัดก็ถือได้ว่าไปทัศนศึกษาให้เวลาไปเลยหนึ่งวันเต็ม....ช่วงเวลาที่รอพบแพทย์ ก็ถือโอกาสอ่านหนังสือส่วนใหญ่เป็นหนังสือธรรมะที่มีผู้มาบริจาคให้เป็นวิทยาทาน..

เมื่อต้นเดือนที่ผ่านมาไปพบหนังสือเล่มหนึ่ง " วิถีแห่งความรู้แจ้ง (๑) " เขียนโดย อุบาสกนิรนาม ...หนังสือเล่มนี้เก่ามากครับ อ่านดูแล้วถูกใจมากเลยขอนำมาแบ่งปันสำหรับท่านที่สนใจด้านปฏิบัติธรรม...ข้างล่างนี้คือ บางส่วนบางตอนในหนังสือเล่มนี้ครับ....

เรื่องเรียบง่ายและธรรมดา ที่เรียกว่า ธรรมะ
....เป็นการยากที่เราจะเห็นได้ว่า ธรรมะเป็นเรื่องเรียบง่ายและธรรมดาที่สุด เพราะภาพลักษณ์ของศาสนา หรือของธรรมะ ที่เรารู้จักนั้น ดูอย่างไรก็ไม่ธรรมดาเลย เริ่มตั้งแต่ภาษาที่ใช้ เต็มไปด้วยภาษาบาลี มีศัพท์ที่มีความหมายเฉพาะมากมาย แค่ทำความเข้าใจศัพท์ก็ยากนักหนาแล้ว .....
..........ความยากลำบากนี้ พบกันทุกคนครับ ทำให้ผมต้องนั่งถามตนเองว่า เป็นไปได้หรือไม่ ที่เราจะศึกษาธรรมได้อย่างง่าย ๆ โดยไม่ต้องรู้ศัพท์บาลี หรือไม่ต้องอ่านหนังสือ หรือเข้าสำนักปฏิบัติใด ๆ เลย .........................
...ความจริงธรรมะที่พระพุทธเจ้าสอนไว้ เป็นเรื่องง่าย ๆ ธรรมดา ๆ ดังที่ผู้ได้ฟังธรรมจากพระโอษฐ์ มักจะอุทานว่า " แจ่มแจ้งนักพระเจ้าข้า ธรรมที่ทรงแสดงเหมือนดังเปิดของคว่ำให้หงาย "......
......... แท้ที่จริงแล้วธรรมะเป็นเรื่องใกล้ตัว ใกล้จนถึงขนาดที่เรียกว่า เป็นเรื่องเกี่ยวกับตัวเราเอง และขอบเขตของธรรมะก็มีเพียงนิดเดียว คือ ทำอย่างไรจึงจะไม่เกิดความทุกข์
...........ถ้าจะศึกษาธรรมะ ก็ศึกษาลงไปเลยว่า " ความทุกข์อยู่ที่ใหน เกิดขึ้นได้อย่างไร และดับไปได้อย่างไร " และความสำเร็จของการศึกษาธรรมะ อยู่ที่ปฏิบัติจนเข้าถึงความพ้นทุกข์ ไม่ใช่เพื่อความรอบรู้รกสมอง หรือเพื่อความสามารถในการอธิบายแจกแจงธรรมได้อย่างวิจิตรพิสดาร .............ถึงตรงนี้ อาจจะพูดธรรมะไม่ได้สักคำ แปลศัพท์บาลีไม่ได้สักตัว แต่จิตใจพ้นจากความทุกข์ หรือมีความทุกข์ ก็ทุกข์ไม่มากและไม่นาน

....ผมเขียนเรื่องนี้เป็นของฝากสำหรับผู้เริ่มสนใจศึกษาธรรมะ เพื่อบอกว่า ธรรมะ เป็นเรื่องธรรมดา ๆ เป็นเรื่องของตัวเราเอง และสามารถเรียนรู้ได้ไม่ยากนัก ด้วยตัวเองอย่าพากันท้อถอยเสีย เมื่อได้ยินคนอื่นพูดธรรมะแล้วเราฟังเขาไม่รู้เรื่อง รู้แค่ว่า ทำอย่างไรเราจะไม่ทุกข์ ก็พอแล้ว เพราะนั่นคือใจความทั้งหมดของพระพุทธศาสนา ซึ่งจำเป็นที่คน ๆ หนึ่งควรจะเรียนรู้ไว้...

........................................

จากบทความ"แด่เธอผู้มาใหม่" ในหนังสือ วิถึแห่งความรู้แจ้ง (๑)

ติดตามอ่าน " แด่เธอผู้มาใหม่ " ได้ที่นี่ http://navy09.blogspot.com/2013/08/blog-post_8.html

เขียนใน GotoKnow โดย หนุ่ม กร
ใน สบาย สบาย

คำสำคัญ (Tags): #ธรรมะ#ทุกข์

หมายเลขบันทึก: 546371เขียนเมื่อ 23 สิงหาคม 2013 17:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 สิงหาคม 2013 17:10 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน

หนุ่ม กร