การจดทะเบียนการเกิดเป็นสิ่งที่สำคัญมากสำหรับเด็กที่เกิดมา เพราะเป็นการรับรองการมีตัวตนอยู่บนโลกนี้โดยรัฐที่เด็กเกิด ซึ่งจะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับรัฐที่เด็กเกิดนั้นในการรับรู้ถึงความมีตัวตนของเด็กในดินแดนของตนเอง และสำหรับเด็กที่เกิดมาในการได้รับสัญชาติใดสัญชาติหนึ่งในอนาคต เนื่องจากการจดทะเบียนการเกิดจะทำให้ทราบถึงรากเหง้าของเด็ก รวมถึงการได้รับความช่วยเหลือ คุ้มครอง ได้รับโอกาสในการพัฒนา และการมีส่วนร่วมในเรื่องต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับตนเอง
ในประเทศไทยยังมีเด็กอีกจำนวนหนึ่งซึ่งยังไม่ได้รับการจดทะเบียนการเกิด ซึ่งทำให้เด็กนั้นไม่มีตัวตน และประเทศไทยก็ไม่ทราบถึงจำนวนที่แท้จริงของเด็กกลุ่มนี้ที่อยู่ในประเทศไทย โดยอาจแบ่งเด็กที่ไม่ได้รับการจดทะเบียนการเกิดออกได้เป็น 2 กรณีใหญ่ๆ กล่าวคือ
1. เด็กมีสิทธิได้รับการจดทะเบียนการเกิด แต่มีปัญหาในทางปฏิบัติ เช่น พ่อแม่เด็กไม่ได้แจ้งเกิดต่อเจ้าหน้าที่ หรือเจ้าหน้าที่ไม่เข้าใจถึงกฎหมายทำให้ไม่รับการแจ้งเกิด
2. เด็กไม่มีสิทธิได้รับการจดทะเบียนการเกิด โดยผลของหนังสือสั่งการของกรมการปกครอง ซึ่งได้แก่เด็กที่เกิดจากผู้หลบหนีเข้าเมืองโดยผิดกฎหมาย (ปัญหาการถูกจำกัดสิทธิ)
จะเห็นได้ว่าปัญหาในกลุ่มแรกเป็นปัญหาในทางปฏิบัติ ซึ่งมีแนวทางและกลไกในการแก้ไขปัญหาอยู่แล้ว แต่ปัญหาในกลุ่มที่สองเป็นปัญหาที่ต้องอาศัยกลไกในระดับนโยบายในการแก้ไขปัญหา ซึ่งควรจะได้พิจารณาถึงสาเหตุของปัญหาเป็นลำดับต่อไป
พระราชบัญญัติการทะเบียนราษฎร พ.ศ. 2534 กำหนดให้เป็นหน้าที่ของพ่อแม่ หรือเจ้าบ้าน ในการแจ้งเกิดของเด็กที่เกิดในประเทศไทย
แต่ในกรณีของเด็กที่เกิดจากพ่อแม่ที่หลบหนีเข้าเมืองโดยผิดกฎหมาย เจ้าหน้าที่จะไม่จดทะเบียนการเกิดให้ แม้ว่าเกิดในประเทศไทย ทั้งนี้โดยผลของหนังสือสั่งการ ออกโดยสำนักบริหารการทะเบียน ส่วนการทะเบียนราษฎร กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย ที่ มท. 0310.1/ว.8 ลงวันที่ 26 มีนาคม 2545 และ ที่ มท.0310.1/ว.15 ลงวันที่ 10 มิถุนายน 2545
โดยตระหนักถึงความสำคัญของการจดทะเบียนการเกิด หน่วยงานที่เกี่ยวข้องได้พยายามดำเนินการแก้ไขเยียวยาแล้วบางส่วน ดังต่อไปนี้
· สำนักบริหารการทะเบียน ส่วนการทะเบียนราษฎร กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย ออกหนังสือ ที่ มท.0310.1/6984 ลงวันที่ 22 พฤษภาคม 2545 ถึงปลัดกระทรวงสาธารณสุข เพื่อประสานงานให้สถานพยาบาลของรัฐออกหนังสือรับรองการเกิดให้กับเด็กที่คลอดที่สถานพยาบาลในทุกกรณี รวมถึงกรณีที่พ่อแม่เป็นผู้หลบหนีเข้าเมืองโดยผิดกฎหมาย
· สำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทย ออกหนังสือ ที่ มท 0204.2/1731 ลงวันที่ 26 พฤษภาคม 2546 ถึงผู้ว่าราชการจังหวัดแม่ฮ่องสอน ตาก กาญจนบุรี และราชบุรี และ ที่ มท 0204.2/5676 ลงวันที่ 26 พฤษภาคม 2546 ถึงประธานคณะกรรมการประสานงานองค์การช่วยเหลือผู้ลี้ภัยในประเทศไทย กำหนดให้องค์กรที่ทำงานด้านสุขภาพในศูนย์ที่พักพิงผู้หลบหนีภัยการสู้รบจากประเทศพม่า มีหน้าที่ในการออกหนังสือรับรองการเกิดให้แก่เด็กที่เกิดในศูนย์ฯ ดังกล่าว
· การจดทะเบียนการเกิดและออกสูติบัตรให้กับเด็กกลุ่มนี้ มิได้เป็นผลทำให้เด็กได้รับสัญชาติไทยโดยการเกิดตามหลักดินแดนแต่อย่างใด แต่จะเป็นเอกสารสำคัญที่จะช่วยให้เด็กได้รับสัญชาติใดสัญชาติหนึ่งตามหลักสายเลือด กล่าวคือได้สัญชาติตามพ่อแม่ของตน
· ข้อมูลที่ได้จากการจดทะเบียนการเกิด จะช่วยเอื้อในการติดตามและส่งตัวเด็กกลับคืนสู่ครอบครัว ในกรณีพลัดหลง หรือเด็กตกเป็นเหยื่อของการค้ามนุษย์
· การจดทะเบียนการเกิดจะช่วยให้เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องรู้ถึงจำนวนเด็กที่อยู่ในประเทศไทย โดยเฉพาะในกลุ่มของผู้ที่หลบหนีเข้าเมืองโดยผิดกฎหมาย ซึ่งอาจใช้ข้อมูลดังกล่าวในการวางแผนให้ความช่วยเหลือและคุ้มครองเด็กกลุ่มนี้ในขณะที่ยังอยู่ในประเทศไทย
· การจดทะเบียนการเกิด จะช่วยให้ประเทศไทยสามารถอำนวยความสะดวกสำหรับเด็กในการติดตามพ่อแม่กลับประเทศต้นทางของตนเองได้ (ซึ่งสอดคล้องกับนโยบายของรัฐบาลไทยปัจจุบันในการขึ้นทะเบียนผู้หลบหนีเข้าเมืองผิดกฎหมายทั้งหมดที่อยู่ในประเทศไทย) หรือไปประเทศที่สามในกรณีที่เป็นลูกของผู้ลี้ภัย
· สิทธิได้รับการจดทะเบียนการเกิด เป็นสิทธิขั้นพื้นฐานของมนุษย์ และได้รับการรับรองในกติกาสากลว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง และอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิเด็ก ซึ่งประเทศไทยเป็นภาคีสมาชิก
· ท่าทีของรัฐบาลไทยที่ผ่านมา ได้แสดงให้เห็นถึงการตระหนักในความสำคัญของปัญหาและการดำเนินการให้มีการจดทะเบียนการเกิดสำหรับเด็กทุกคนที่เกิดในประเทศไทย
เมื่อพิจารณาถึงกฎหมายที่เกี่ยวข้อง จะเห็นได้ว่า พระราชบัญญัติการทะเบียนราษฎร พ.ศ. 2534 กำหนดให้เป็นหน้าที่ของพ่อแม่ หรือเจ้าบ้าน ในการแจ้งเกิดของเด็กที่เกิดในประเทศไทย โดยกำหนดโทษไว้กรณีไม่ปฏิบัติตาม แม้ว่าพระราชบัญญัติการทะเบียนราษฎร ให้อำนาจรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย ในการออกกฎกระทรวงยกเว้นหน้าที่ดังกล่าวได้ ปัจจุบันได้มีการกฎกระทรวง (พ.ศ. 2535) บังคับใช้อยู่ ซึ่งยกเว้นหน้าที่ในการแจ้งการเกิดเฉพาะแก่คนต่างด้าวซึ่งได้รับอนุญาตให้เข้ามาอยู่ในราชอาณาจักรเป็นการชั่วคราวตามกฎหมายว่าด้วยคนเข้าเมืองเท่านั้น ดังนั้นการดำเนินการแก้ไขให้เด็กทุกคนได้รับการจดทะเบียนการเกิดในประเทศไทย สามารถกระทำได้โดย
· ยกเลิก หนังสือสั่งการที่ ออกโดยสำนักบริหารการทะเบียน ส่วนการทะเบียนราษฎร กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย ที่ มท. 0310.1/ว.8 ลงวันที่ 26 มีนาคม 2545 และ ที่ มท.0310.1/ว.15 ลงวันที่ 10 มิถุนายน 2545
· ออกหนังสือชี้แจง การบังคับใช้ พระราชบัญญัติการทะเบียนราษฎร พ.ศ. 2534 ในเรื่องการจดทะเบียนการเกิด โดยกำชับความสำคัญของการรับแจ้งการเกิด และการจดทะเบียนการเกิดให้กับเด็กทุกคนที่เกิดในประเทศไทย โดยไม่มีข้อยกเว้น
· จัดประชุมหารือกับเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องทุกฝ่าย เพื่อพิจารณาระบบการจัดเก็บข้อมูลทะเบียนราษฎร ว่ามีความเหมาะสมหรือควรมีการพัฒนาในทิศทางใด เพื่อให้สามารถจัดเก็บข้อมูลเด็กที่เกิดในประเทศไทยจากพ่อแม่ที่หลบหนีเข้าเมืองผิดกฎหมาย และอาจพิจารณาแนวทางดำเนินการ เพื่อประสานงานกับประเทศต้นทางในกรณีส่งเด็กกลับคืนพร้อมกับครอบครัว และการดำเนินการเพื่อให้เด็กได้สัญชาติตามพ่อแม่ของตนเอง
--------------------------------------------
ข้อเสนอแนวทางแก้ไขปัญหาเด็กที่ไม่ได้รับการจดทะเบียนการเกิดในประเทศไทย
โดย นายกานต์ เสริมชัยวงค์
เมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ.2547
--------------------------------------------
ผู้ที่สนใจสามารถอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้จาก รายงานการสัมมนาคุ้มครองสิทธิเด็กเรื่อง ปัญหาการจดทะเบียนการเกิด จัดทำโดย สำนักงานส่งเสริมสวัสดิภาพและพิทักษ์เด็ก เยาวชน ผู้ด้อยโอกาส คนพิการ และผู้สูงอายุ ร่วมกับ คณะอนุกรรมการสิทธิมนุษยชนด้านชนชาติ ผู้ไร้สัญชาติ และผู้พลัดถิ่น สภาทนายความ
ขอให้สังเกตว่า ข้อเสนอนี้ทำใน พ.ศ.๒๕๔๗ บางข้อเสนอจึงได้รับการยอมรับโดยกรมการปกครองแล้ว แต่ในหลายสถานการณ์ ยังเป็นปัญหาอยู่
ในลำดับต่อไป คุณกานต์จะมาสรุปนโยบายที่กำหนดได้รับการดำเนินการในค่ายพักพิง
โปรดรออ่าน