พวกเราชาวจิตเวช จะมีแผนการประชุมกลุ่มงานเดือนละหนึ่งครั้ง...แต่ในความเป็นจริงบางเดือนก็ต้องยกเว้นไป เพราะแต่ละท่านจะมีภารกิจ ส่วนใหญ่เราไม่ค่อยทำงานเป็น routine เท่าไรนัก อย่างพี่เบิร์ดก็จะมีงานสืบพยานเด็กแทรกเข้ามาร่วมด้วย น้องหนุ่ยก็ต้องขาจรไปประชุมในส่วนที่รับผิดชอบหลักงานสุขภาพจิตและงานวิกฤติสุขภาพจิตเป็นประจำ หรือแม้แต่ดิฉันเอง...ก็มีงานอื่นของโรงพยาบาลและงานข้างนอกที่ต้องช่วยทำอยู่เสมอ เป็นต้น
แต่อย่างไรก็ตาม ชีวิตปกติประจำวันที่เราทำงาน เราจะมีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันเป็นประจำ หากแต่ว่าไม่เป็นทางการมากนัก คือ ไม่ได้มานั่งประชุมกันเป็นกิจจะลักษณะ เริ่มตั้งแต่ที่เรามานั่งรวมกัน หลังจากแยกห้องกันนั่งนั้น ทำให้เราได้คุยกันมากขึ้น ปรึกษาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันมากขึ้น บางครั้งบางทีเรื่องราวอาจหาข้อสรุปได้ก่อนถึงวาระการประชุมประจำเดือนด้วยซ้ำไปคะ
อย่างในภาพที่เห็นนี้ เป็นการประชุมประจำเดือนครั้งสุดก่อนปิดสิ้นปีงบประมาณ จะเป็นการสรุปงาน ทบทวนการทำงาน และการนำเสนอแผนงาน หรือ Project ในส่วนที่แต่ละคนรับผิดชอบ ในวันนั้นเราก็มีอะไรสนุกๆ ทำกันแม้ว่าจะเป็นการประชุมไม่กี่คน แต่เรามีการนำเสนอผ่าน Projecter ด้วยเครื่องส่วนตัวที่นำมาจากบ้านของน้องหนุ่ย ก็ทำให้บรรยากาศการประชุมเราดูไม่น่าเบื่อ และดูเป็นทางการดีคะ บางครั้งบางทีดิฉันก็มองว่าเรามักทำอะไรแปลกๆ ประมาณว่าชาวบ้านไม่ค่อยทำกัน อาจแปลกเพราะอยู่จิตเวชหรือเปล่าไม่แน่ใจ!!!!
โต๊ะที่เราใช้ประชุมกันนั้น บางครั้งเราก็ใช้ทำกลุ่มบำบัด บางครั้งก็ใช้นั่งทำงานเวลาที่ต้องเตรียม project ต่างๆ แต่ในส่วน office ที่เรานั่งทำงานวิชาการนั้นก็มีอีกโต๊ะ แต่นั่นก็จะไว้ใช้ในการเตรียมงานเล็กๆ...อุปกรณ์ หรือเฟอร์นิเจอร์ส่วนใหญ่ในสำนักงาน มักจะมาจากการบริจาคจากพวกเราคนทำงาน ส่วนใหญ่ไม่ค่อยจะได้เบิกวัสดุครุภัณฑ์กันเท่าไร เราอยากได้อะไร ไว้ในสำนักงาน ในคลิกนิก เราก็จะซื้อเข้าในรูปแบบการบริจาคให้กลุ่มงานจิตเวช...หรือเวลาทำอะไรบางครั้งบางทีก็ใช้รถส่วนตัว ใช้งบส่วนตัวบ้าง...เพื่อความคล่องตัว ดังนั้น งานของเราจึงค่อนข้างทำได้รวดเร็ว และสิ่งที่ตามมาคือ ไม่ต้องมาคอยหงุดหงิดกับระบบมากนัก เราเอางานคล่อง ทำสนุก ได้ผลลัพธ์ดีมาเป็นตัวตั้งในการเดินหน้าการทำงานมากกว่าคะ...
จากการประชุมนี้บทสรุปสำหรับทิศทางการทำงานเรา ยังคงเน้นการพัฒนางานประจำอย่างต่อเนื่อง และลงพื้นที่เน้นเชิงรุกมากขึ้น ทั้งงานสุขภาพจิต จิตเวช และงานยาเสพติด
หายป่วยรึยังคะ
^__^
555....สวัสดียามเช้าคะ
นึกว่าใคร...แนนนี่เอง...ดีขึ้นแล้วคะ...ปวดท้อง..ท้องร่วงคะ..นอนบิดตัวงอทั้งคืน และหลับสลบไปด้วยความปวดคะ...ตื่นเช้ามาอาการดี สดชื่สดใส แต่เพลียเล็กน้อย ไม่เป็นปัญหาคะ...
ขอบคุณนะคะที่เป็นห่วง...แล้วแนนล่ะคะ...อย่าคร่ำเคร่งมากนะคะ...พักผ่อนบ้าง...
(*^__^*)
กะปุ๋ม
สวัสดียามเช้าอีกครั้งครูอ้อยขา...
เมื่อคืนโดนเพื่อนเอ็ด..ผ่าน online คะ ว่าไม่สบายยังมานั่งทำงาน...แต่ก็ฝืนได้ไม่นาน...ต้องตะกายขึ้นเตียงหลับสลบด้วยอาการอ่อนเพลียและปวดท้อง...แม่บอกว่านอนละเมอด้วยคะ ท่านตื่นมาดูกลางดึกเพราะได้ยินเสียง...555....งง งง และงัวเงียคะ ตอนแม่ตื่นมาดู...
ขอบคุณนะคะสำหรับความห่วงใยและกำลังใจ
(*^__^*)
กะปุ๋ม
555....
แหม!!!....คุณมงคล...
...
กะปุ๋มเดินลงไปทักอรุณสวัสดิ์กับแม่แป๊บเดียวเอง...เดินกลับมาเจอแซว..เสียแล้วเรา...
...
เมื่อกี้ไปถามท่านคะ...ว่ากะปุ๋มละเมออะไร..โล่งออกไปทีแม่บอกว่า..ฟังไม่ได้ศัพท์...แหม..เกรงว่าจะละเมอเป็นความลับในใจเสียอีก...(ยิ้มๆๆ)
(*^__^*)