สิงโต

แววตาของเด็กคนนี้...ทำให้ข้าพเจ้าตั้งคำถามต่อตนเองหลายอย่าง

สิ่งที่ข้าพเจ้ามองเห็นคือ พลังที่ซ่อนอยู่ลึกมาก ... อันเป็นพลังแห่งความงดงามที่มีอยู่อย่างเต็มเปี่ยม แล้วข้าพเจ้าก็ตั้งคำถามกับตนเองว่า ณ เมื่อไรนานมากขนาดไหน ที่ทำให้หัวใจดวงน้อยๆ ที่เด็กชายตัวน้อย แปรเปลี่ยน เป็นการฝังเก็บไว้ซึ่งความดีงามที่ซ่อนลึกอยู่ในซอกหลืบของหัวใจ

และอีกนานเท่าไร เขาจึงจะสามารถดึงพลังที่อัดแน่นนี้ออกมาเพื่อโลก
และข้าพเจ้านึกคิดต่อไปอีกว่า ตอนเด็กๆ เขาคงเป็นเด็กที่น่ารัก มีพลังของจิตประภัสสร 

ในคืนที่นั่งสมาธิที่ศาลาเมรุ ข้าพเจ้าได้เห็นการต่อสู้ ที่เกิดขึ้น อันเป็นความพยายามที่ยิ่งใหญ่มาก อันเป็นการต่อสู้ภายในใจตนเองระหว่างการนั่งสมาธิ และค่ำคืนนั้นเขาก็ผ่านไปได้

อีกวัน...ข้าพเจ้ามองไปไกล ณ จุดที่เขานั่ง
นั่งได้สบายๆ... นี่ไง ความงดงามในใจแง้มออกมาให้ได้เห็นบ้าง 
แล้ว ข้าพเจ้าก็ได้พบรอยยิ้มที่สดใสของเขา

"สิงโต"