ความสงสัยในการกำเนิดของตัว "ฟ้าคราม"
เมื่อคืน ย่าได้คุยกับลุงภัคร + ปู่เร กันว่า "เมื่อคืนก่อนที่หนู "ฟ้าคราม" จะคลอดมาเมื่อ ๒ ปี ก่อน ลุงภัครชอบไปปฏิบัติธรรม คือ นั่งสมาธิ ปฏิบัิติธรรมที่สำนัก (บ้านของอาจารย์น้อย) ตรงวัดจันทร์ตะวันออก เนื่องจากลุงภัครชอบทางด้านนี้ ลุงภัครเป็นเด็กผู้ชายที่ชอบเรื่อง "ธรรมะ" การปฏิบัติธรรมมาตั้งแต่เด็ก ๆ โดยที่ย่าก็ไม่ค่อยมีเวลาพาลูก ๆ คือ ลุงภัคร กับ พ่อเพรียงไปวัดสักเท่าไหร่ แต่ย่าก็ได้แต่บอก...ขอใช้คำว่า "บอก" มากกว่า "คำสั่งสอน" เพราะคำว่า "สั่งสอน" สำหรับย่า เรียกว่า "น้อยมากสำหรับลูก ๆ เนื่องจากชีวิตจะมุ่งไปทางด้านการทำงานมากกว่า จึงทำให้ย่าไม่ค่อยมีเวลาให้กับลูก ๆ เหมือนกับปู่เร ที่จะอยู่ใกล้ชิดกับลูก ๆ มากกว่าย่า...
ก่อนวันที่หนูจะคลอดออกมา ในคืนนั้น ลุงภัครบอกย่าว่า "จะไปนั่งสมาธิกับฟังหลวงพ่อเทศก์" พ่อเพรียงกับแม่อ้อมก็ขอไปฟังด้วย โดยทำให้ย่ากับลุงภัคร "งง" กันว่า ปีชาติ พ่อเพรียงไม่ค่อยได้อยากจะไปวัด ปฏิบัติธรรมสักเท่าไหร่ แต่คราวนี้ทำไมนึกอยากไปได้ล่ะ?...แต่ลุงภัคร ก็ไม่ได้พูดอะไร พอตกเย็นของวันที่ ๓ กรกฎาคม ๒๕๕๔ แม่อ้อมเกิดอาการปวดท้องขึ้นมาตั้งแต่เช้าแล้ว ตกเย็นหนู "ฟ้าคราม" จึงคลอดออกมา...และหนูก็คลอดง่ายมาก โดยแม่อ้อมปวดท้องในตอนเช้า และพอตกเย็น เวลา ๑๖.๕๙ น. หนูก็คลอดออกมา ที่โรงพยาบาลพิษณุเวช ตลอดเวลาที่แม่อ้อมปวดท้อง ย่าก็ภาวนาในใจว่า ขอให้แม่อ้อมคลอดออกมาได้เอง ไม่ต้องผ่าคลอดเหมือนกับคนอื่น ๆ เขา และก็เป็นจริง "หนูคลอดออกมาเอง ทำให้แม่อ้อมของหนูไม่ต้องทำการผ่าคลอด"...ลุงภัครสันนิษฐานว่า เมื่อคืนที่ไปปฏิบัติธรรมกันนั้น เป็นเพราะหนูมากกว่าที่ดลจิตดลใจให้พ่อเพรียงกับแม่อ้อมไปวัดเพื่อปฏิบัติธรรม พอไปสวดมนต์กลับมา ตอนเช้าแม่อ้อมเลยเกิดอาการปวดท้อง เหมือนกับจะบอกอะไรบางอย่างให้กับพวกเราได้รับรู้นะจ๊ะ
ลุงภัคร บอกย่าว่า...บางครั้ง สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ มันก็พูดยากที่จะให้รู้เหตุจริง ๆ ว่าเพราะเหตุใด แต่เท่าที่สังเกตเห็นหนู "ฟ้าคราม" หนูจะชอบไหว้พระ ตั้งแต่เล็ก ๆ อายุได้ขวบกว่า ๆ หนูเห็นพระหนูก็จะพนมมือไหว้ แม้แต่ศาลพระภูมิ เจ้าที่เจ้าทาง ที่ตั้งอยู่ ไม่รู้ว่าด้วยสัญชาติญาณของหนูหรืออย่างไร? ที่ทำให้หนูต้องกระทำเช่นนี้ เพราะจะว่าย่า ยาย สอนหนูก็ไม่เชิงนัก ขนาดปู่เรเปิด "ธรรมะ" บทสวดมนต์เย็นฟัง หนูก็จะยิ้ม และรู้ว่าเป็นเรื่องของ "ธรรมะ"
ทำเอาย่า ลุงภัคร และพวกเราก็อดสงสัยในตัวหนูไม่ได้ หรือว่า หนูเคยปฏิบัติมาแล้วกับชาติที่แล้ว มาชาตินี้หนูจึงรู้ว่าเป็นเรื่อง "หลักธรรมะ" ที่คนไทยที่นับถือศาสนาพุทธ จะต้องถือนำมาปฏิบัติกับการดำรงชีวิตของตนเอง...และตั้งแต่หนูเกิดมา ทำเอาพ่อเพรียงเปลี่ยนไปเป็นคนละคน จากคนที่แข็งกระด้าง พ่อเพรียงก็กลับอ่อนโยน รู้จักความรับผิดชอบมากขึ้น...ย่ายังบอกกับลุงภัครว่า "น่าจะเป็นเพราะหนูฟ้าคราม" มากกว่าที่ทำให้พ่อเพรียงเปลี่ยนไปเป็นคนที่มีความรับผิดชอบมากขึ้น...นิสัยของหนูก็แปลกอยู่อย่าง "หนูชอบออเซาะพ่อเพรียง ประจบพ่อเพรียงมากกว่าแม่อ้อม"
๓ กรกฎาคม ๒๕๕๖ หนูตื่นมาแต่เช้าพร้อมพ่อเพรียงกับแม่อ้อม ๓ คน ได้ใส่บาตรพระในตอนเช้าด้วยกันกับวันเกิดของหนูในวัย ๒ ขวบเต็ม...พอใคร ๆ ถามว่า ย่าหนูชื่ออะไร? หนูจะตอบเขาว่า "ย่าบุษ" พร้อมกับยิ้มหวาน ๆ ให้ด้วย...พอตกเย็น ย่าก็ขับรถไปรับหนูมาฉลองวันเกิดให้ที่ MK หนูจะกินแต่ข้าวโพดกับกุ้งมากกว่าสิ่งอื่น ๆ
ครบวันคล้ายวันเกิดของหนูปีนี้...ย่าก็ขอให้หนูเป็นเด็กดี มีความสุขมาก ๆ นะจ๊ะ...
รักหนู "ฟ้าคราม" มากจ๊ะ...
จาก "ย่าบุษ" จ้า
ความเห็น (5)
ขอให้ฟ้าครามเติบโตเป็นผู้ใหญ่ใจดี น่าเคารพเหมือนคุณย่าค่ะ
ความรักความผูกพันธ์ของย่าๅหลาน น่ารักมากค่ะ
เป็นความอุดมมงคลแก่ชีวิตของหลานฟ้าคราม มาสว่าง..สุขสดใสตลอดไปนะคะ
หลานฟ้าครามน่ารักมากค่ะ เป็นแก้วตาดวงใจของ พ่อแม่ ปู่ย่า ตายายนะคะ
ขอบคุณทุก ๆ ท่านที่แวะเข้ามาอ่านค่ะ และขอขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่าน ด้วยค่ะ
