ผิดคำสาบานหลวงพ่อเดิม ที่วัดหนองกลับ อำเภอหนองบัว
โดย นายสมหมาย ฉัตรทอง
คุณสำอางค์ เจ้าหนี้ที่ปกครองย้ายมาจากอำเภอบรรพตพิสัย เป็นคนทำงานดี แม่น ระเบียบ บริการประชาชนดี ผู้บังคับบัญชาจากอำเภอเดิมขมวดท้ายมาว่าเดือนหนึ่งมี 30 วัน คุณสำอางค์เมาเสีย 20 วัน อยู่อำเภอบรรพติพิสัยนาน จึงย้ายมาทดสอบกำลังภายในนายอำเภอหนองบัว มารายงานตัววันแรกไม่พบนายอำเภอ นายอำเภอไปประชุมกรุงเทพฯ ตกเย็นจึงไปดื่มสุราในตลาด พอเมาได้ที่เดินผ่านวัดหนองกลับอาละวาด กระแทกทุบประตูศาลาวัดเอะอะโวยวายในวัดพระนิภากรโสภณ เจ้าคณะอำเภอฟ้องนายอำเภอสมหมาย หลังจากกลับจากรุงเทพฯ ท่านรับทราบ
คุณประสาร เจ้าหน้าที่ปกครองพนักงานวิทยุอำเภอ ชอบดื่มสุราเป็นประจำแล้วจะไม่ขึ้นทำงานตอนบ่าย หรือขึ้นทำงานแต่แอบนอนพักผ่อนในห้องวิทยุ
ปลัดสุรพล ย้ายมาใหม่ทำงานดี ครอบครัวรักใคร่กันดี ชอบดื่มสุราเป็นประจำเมียบ่นให้เข้าหูนายอำเภอ ครอบครัวเดือดร้อน
นายอำเภอสมหมายจึงเชิญทั้ง 3 คนมาประชุมชี้ให้เห็นถึงโทษของการดื่มสุรา เฉพาะคุณสำอางค์ และคุณประสาร นายอำเภอว่าการกระทำเข้าขั้นมีความผิดต้องลงโทษ แต่เห็นเป็นครั้งแรกให้เลือกทางเลือก 2 ทาง ว่าจะให้ลงโทษทางวินัย หรือเลิกดื่มสุรา ส่วนปลัดสุรพลไม่เสียหาต่อราชการแต่เดือดร้อนครอบครัวจึงขอร้องให้เลิก ทั้ง 3 คน รับปากว่าจะเลิกดื่มสุรา รับปากว่าเลิกดื่มเฉยๆ ก็ดูจะเลื่อนลอย เพื่อให้เป็นคำมั่นสัญญาเกียรติที่มั่นคงและควบคุมโดยอำนาจลึกลับ นายอำเภอจึงให้ไปดื่มน้ำสาบานต่อหน้ารูปปั้นหลวงพ่อเดิม และเป็นการขอขมาต่อเจ้าคณะอำเภอด้วย ทุกคนปฏิบัติตามด้วยดี
ผลปรากฏว่า คุณสำอางค์เลิกสุราได้เด็ดขาด อาจจะรู้ถึงความศักดิ์สิทธิของหลวงพ่อเดิม อยู่หนองบัวครบ 2 ปี แล้วได้ย้ายกลับไปอยู่อำเภอเดิม เพื่อนข้าราชการชมเชย พาเรียกกันว่า “สำอางค์นิวส์” คุณปลัดสุรพล นั้นยังแอบเมียก๊งอยู่ปรากฏว่าไม่นานขับมอเตอร์ไซด์คู่ชีพไปธุระหรือแอบไปก๊งมาก็ไม่แน่ใจประสบอุบัติเหตุขาหักต้องเข้าโรงพยาบาล คุณประสารนั้นย้ายไปชุมแสงเล่นลิ้นว่าเลิกดื่มสุรา แต่แอบไปดื่มเบียร์เกิดอาเจียนเป็นเลือด ต้องหามเข้าโรงพยาบาล หมอสั่งห้ามดื่มเครื่องที่มีแอลกอฮอลล์เด็ดขาด(เขียนจดหมายไปสารภาพบาปต่อนายอำเภอสมหมาย
เมื่อนายอำเภอสมหมายย้ายไปอยู่ที่อื่นแล้วดังจดหมายท้ายเรื่อง) เป็นเรื่องโด่งดังไม่มีใครดื่มสุราเสียงานเพราะกลัวนายอำเภอสมหมายจับไปสาบานต่อหน้ารูปปั้นหลวงพ่อเดิม
--------------------------------------------
จดหมาย นายประสาร ประสาททอง
(ฉบับคัดลอกจากลายมือเขียน)
ที่ว่าการอำเภอชุมแสง จังหวัดนครสวรรค์
๖ มกราคม ๒๕๓๐
ถึงท่านนายอำเภอที่เคารพอย่างสูง
ผมได้รับ ส.ค.ส. ของท่านเรียบร้อยแล้วครับ ท่านและคุณนายพร้อยด้วยหลานๆ คงสบายดีนะครับ สำหรับผมและครอบครัวมีความสุขมาก เพราะว่าผมไม่ทานเหล้า ผมจะเล่าเรื่องผิดคำสาบานของผมให้ท่านฟัง ก่อนที่ท่านจะย้ายผมโดนเพื่อนคะยั้นคะยอให้ลองทานเบียร์เพราะไม่ได้สาบานเอาไว้ แรกๆ ผมก็ไม่กล้า หลายๆ ครั้งพวกชวนไปเที่ยวเรื่อย ที่ชวนไปเรื่อยๆ เพราะเอาผมไปเป็นคนขับรถ เพราะผมไม่ทานเหล้า ต่อๆ ไปผมใจอ่อนก็ลองทานดู ทีนี้เบียร์ก็เอาไม่อยู่ ผมก็หันไปทานเหล้า พอผมทานเหล้าเข้าไปมันมีอันเป็นไปจริงๆ ซึ่งผมไม่เคยเป็นมาก่อน ประสาทหลอนพูดจาเพ้อเจ้อไม่รู้ตัว ถ้าคนไม่รู้จัก ผมถูกฆ่าตายไปนานแล้ว ผมก็ยังรั้นทานเหล้าอีก ทีนี้อาเจียนเป็นเลือด ถ่ายเป็นเลือด ปัสสาวะเป็นเลือด พร้อมกันออกมา ผมต้องเข้าโรงพยาบาลหมอบอกว่า ถ้าทานเหล้าต่ออีกสัก ๑ ขัน มีหวังตาย ตั้งแต่นั้นมาผมเลยไม่กล้าลองอีก ส่วนปลัดสุรพล ก็ต้องเข้าโรงพยาบาลมาแล้วเช่นกัน สำหรับ พี่สำอางไม่ยอมแตะต้องเลยเพราะรู้ข่าวของผมสองคน ญาติพ่อแม่พี่น้องเพื่อนฝูงผมเขาสรรเสริญท่านมากที่ท่านช่วยชุบชีวิตผม ไม่งั้นป่านนี้ผมจะเป็นอย่างไรไม่ทราบ ผมอยู่ชุมแสงสบายดีครับทุกคนรักไม่มีใครรังเกียจ เขาขออย่างเดียวอย่าหันไปทานเหล้าก็แล้วกัน
สุดท้ายนี้ในปี ๒๕๓๐ ผมขอให้ท่านและครอบครัวจงประสพแต่ความสุขความเจริญในสิ่งอันพึงปรารถนาทุกประการ
ด้วยความเคารพอย่างสูง
ประสาร ประสาททอง
ความศักดิ์สิทธิ์หลวงพ่ออยู่ที่ความศรัทธา พิสูจน์ยาก
ความดีและการเป็นนักบริหารที่ดีของนายอำเภอสมหมาย มองเห็นรับรู้ได้
ความเมตตากรุณาของผู้เขียนในการ share โทษของสุรา ขออนุโมทนา