บทกวีของปุกปุย (My Poem)
บทกวี บทกลอน อะไรกันน่ะ? ที่อ่านแล้วให้ความรู้สึกหอมหวานมากกว่ากันสำหรับในวันนี้ "วันสุนทรภู่"
คงจะให้คำตอบไม่ไ้ด้ว่าจะเป็นบทกวีหรือบทกลอน แต่ถ้าเนื้อหามันโดนในจิตใจของใครก็ตามแต่
ก็เป็นคำตอบที่เหมาะสมแล้วว่าเป็นคุณค่าทางความรู้สึกที่อบอวนไปด้วยความหวานชื่นในรสของศิลปะ
ส่วนบทกวีของปุกปุยคงไม่มีอะไรเกินไปจากการได้แต่งบทกลอนเอง นี้แหละถือว่าเป็นความหวานในการออก
รสของบทกลอนและก็คงจะไม่พ้นเรื่องใดนอกจากการพรรณาในเรื่องของความรัก ถ้าหากใครได้หลงเข้ามา
ในบันทึกนี้ก็ขอบอกให้คุณรู้เลยว่า คุณเป็นคนมีศิลปะคนหนึ่งและเราลองมารำลึกความหลังด้วยกัน
ครั้นตอนที่คุณครูชอบให้การบ้านนักเรียนเรื่องการแต่งกลอนในทุกๆ ปีในเทศกาลวันสำคัญต่างๆ วันครู
วันแม่แห่งชาติ วันสุนทรภู่ หรือวันพ่อแห่งชาติ อะไรประมาณนี้
เรามาเริ่มแต่งกันเลยดีกว่า อาจจะไม่ไพเราะเพราะพริ้งเท่าที่ควร แต่ปุกปุยก็ภูมิใจเสนอเพราะมาจากความคิด
ที่กลั้นกรองออกมาด้วยหัวใจที่อยากเป็นนักกวีสักครั้งในช่วงว่างงาน (ฮ่าๆ)
ดวงดาราส่องแสงระย้ายับ งามแวววับจับจิตพินิจหมาย
หวนให้คิดถึงน้องมิวางวาย ขาดคู่กายรายล้อมระทมทรวง
มกราน้องน้อยเอ๋ยคำลา หยดน้ำตาพี่นี้ไหลรินล่วง
ดั่งชีวาหม่นหมองพันธ์ผูกบ่วง ติดในห่วงรสรักรูปนารี
เหตุไฉนน้องเจ้ามาหนีหาย รึมีชายมาเกี้ยวพาราสี
ถึงได้กล้าเหยียบย่ำใจเรียมนี้ เจ็บเหลือดีเจียนตายน้องรู้ไม่้
แม้นว่าเจ้าติดรูปทองพันชั่ง เจ้าจงฟังพี่จะหามาให้ใหม่
ทุกสลึงพึงบรรจบเป็นทองไท ขอเพียงใจเจ้าน้องคืนกลับมา
ดวงจันทราคราแสงจะลับหาย แม้วันตายวันนี้ทุกเพลา
พี่จะขอรอรักน้องแม่โสภา ปราถนาเพียงชิดคู่ดูเชยชม
จากกลอนข้างบนที่ท่านปุกปุยได้ประพันธ์มาเสร็จเรียบร้อยแล้วเรียกว่า กลอนแปด ปุกปุยได้เขียนไป 5 บท
ถือว่าใช้เวลาพอสมควร (ไม่รู้สัมผัสถูกเปล่า แต่ไม่ได้ไปขโมยใครมาแน่นอน มาจากเรื่องจริงทั้งนั้น ฮ่าๆๆ)
เอาเป็นว่าถ้าให้อยากให้แต่งกลอนให้ก็บอกได้น่ะ ยินดีเสมอเมื่อเธอต้องการ
ความเห็น (5)
ดวงดาราส่องแสงระย้ายับ งามแวววับจับจิตพินิจหมาย
อ่อนหวาน อ่อนไหวจริงๆ ค่ะ
...แวะมาทักทายมาอ่านกลอนคนว่างงาน...คนชอบอ่านกลอน...รู้ว่าเพราะ... และมีความหมายลึกซึ้ง ...แต่เป็นคนที่แต่งกลอนไม่เป็นค่ะ ...
ดวงดาราส่องแสงระย้ายับ งามแวววับจับจิตพินิจหมาย
หวนให้คิดถึงน้องมิวางวาย ขาดคู่กายรายล้อมระทมทรวง
มกราน้องน้อยเอ๋ยคำลา หยดน้ำตาพี่นี้ไหลรินล่วง
ดั่งชีวาหม่นหมองพันธ์ผูกบ่วง ติดในบ่วงรสรักรูปนารี (พยางค์สุดท้ายวรรครองไม่ใช้เสียงเอก)(บ่วงกับบ่วงเป็นสัมผัสซ้ำ)
เหตุไฉนน้องเจ้ามาหนีหาย รึมีชายมาเกี้ยวพาราสี
ถึงได้กล้าเหยียบย่ำใจเรียมนี้ เจ็บเหลือดีเจียนตายน้องรู้ไม่้ (ใช้คำว่าไหมเป็นเสียงจัตวาถ้าไม่ เป็นเสียงโท ถ้าไม้ เป็นเสียงตรี (วรรคส่งใช้เสียงวรรณยุกต์สามัญและเสียงตรี)
แม้นว่าเจ้าติดรูปทองพันชั่ง เจ้าจงฟังพี่จะหามาให้ใหม่
ทุกสลึงพึงบรรจบเป็นทองไท ขอเพียงใจเจ้าน้องคืนกลับมา
ดวงจันทราคราแสงจะลับหาย แม้วันตายวันนี้ทุกเพลา(พยางค์สุดท้ายวรรครับห้ามใช้เสียงวรรณยุกต์สามัญและเสียงตรี)
พี่จะขอรอรักน้องแม่โสภา ปราถนาเพียงชิดคู่ดูเชยชม
ชอบที่จะตรวจดูบทกลอนแต่แต่งเองไม่ถนัด ควรใช้สัมผัสในให้ครบตามแบบฉบับสุนทรภู่ เช่น
หนวดถึงเข่าเคราถึงนมผมถึงตีน (กล่าวถึงชีเปลือย)
@pap2498 ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆค่ะ มือใหม่หัดแต่งค่ะ คราวหน้าจะพยายามให้มากกว่านี้ค่ะ
@ดร. พจนา แย้มนัยนา ขอบคุณที่เข้ามาทักทายคนว่างงานน่ะค่ะ