ทำงานที่กาญจนบุรี

ประมาณเที่ยงกระบวนการ R2R Workshop สำหรับคุณอำนวยก็เสร็จสิ้นลง  พี่กุ้ง-คุณพรทิพย์ คุณอำนวย R2R จาก รพ. ปทุมธานีก็มารอรับเลย ตรงตามเวลาที่ได้นัดหมาย  เมื่อออกจากโรงแรมรามาการ์เด้นท์ฝนก็เริ่มตกหนัก พี่เล็กคนขับรถของ สสจ.ปทุมธานีคาดการณ์ว่าประมาณ 3 ชั่วโมงก็น่าจะถึง จ.กาญจนบุรี

เป็นครั้งแรกที่ได้เดินทางไปที่นั่น เราได้นั่งคุยกันตลอดสามชั่วโมงกว่า ทุกครั้งที่คุยกันกับพี่กุ้ง ข้าพเจ้ามักจะได้งานเสมอ ประมาณว่าได้เกิดการมองเห็นความงามและโอกาสของการพัฒนา ซึ่งครั้งนี้เมื่อได้ฟังพี่กุ้งเล่าเรื่องอยากจะแก้ไขปัญหาการตกเลือดหลังคลอด ที่เป็นกระบวนการที่เชื่อมไปถึงระดับชุมชน สร้างเป็นเครือข่ายกระบวนการทำงานทำให้เป็นระบบมากขึ้นที่ไม่ได้จำกัดเพียงแค่การรอแก้ปัญหาปลายทางที่โรงพยาบาลจังหวัด

อิ่มใจเมื่อได้คุยและเกิดปัญญาไปพร้อมๆ กัน

เมื่อถึงเขตกาญจนบุรี คนขับรถสับสนแผนที่กันเล็กน้อย และเมื่อจอดถามปั๊มน้ำมัน ได้รายละเอียดแล้วยังได้ประเด็นมาคุยเพิ่มในเรื่องว่า แถวนี้มีแต่พม่า เดินลงไปก็ไปเจอเด็กปั๊มพม่า คนขับรถตู้รับจ้างเป็นพม่า และเมื่อมาถึงรีสอร์ท ลูกจ้างส่วนใหญ่ก็เป็นแรงงานจากพม่า

ผู้ประสานงานจาก  สสจ.ปทุมฯ คือ คุณปลาซึ่งมีวัยไล่เลี่ยกับข้าพเจ้าเป็นคนที่ค่อนข้างใส่ใจในรายละเอียดอย่างมาก ได้จัดที่พักไว้ใกล้ริมแม่น้ำแคว สะดวกพอสมควร ห้องกว้าง แต่มีมดตัวใหญ่ การได้พักท่ามกลางบรรยากาศที่เป็นธรรมชาติสำหรับข้าพเจ้าแล้วได้พลังชีวิตอย่างมาก คล้ายได้รับการเยียวยาไปในตัว

การพักที่นี่ ทำให้นึกถึงบรรยากาศตอนที่ไปอินเดีย  เพราะเวลาทานข้าวแมลงวันเยอะมาก อาจเนื่องมาจากเป็นช่วงหน้าฝนการวางไข่มีมาก ทานข้าวไปมืออีกข้างต้องคอยปัดไล่แมลงวันที่มาตอมจานข้าว 

แต่ที่ประทับใจสถานที่คือ เรื่องห้องประชุมเป็นอาคารไม้ชั้นสอง ห้องโถงยาว ระบบเครื่องเสียงดีมากทำให้กระบวนการลื่นไหล วิทยากรไม่ต้องคอยตะเบ็งเสียงมาก

ทุกวันหลังเลิกกระบวนการจากห้องประชุมเดินมาที่อาคารที่พัก ผ่านต้นไม้นานาส่งกลิ่นหอม แม้เป็นทางเดินสั้นๆ ไม่ไกลแต่ก็ได้รับความรื่นรมย์สุนทรยะพอสมควร และนั่งมองสายน้ำสักพักก็ถือว่าเป็นความผ่อนคลาย หากเป็นเมื่อก่อนก็คงจะวิ่งออกกำลังกายท่ามกลางธรรมชาติ แต่ทุกวันนี้ใช้การทำสมาธิก็สามารถเรียกพลังให้เพิ่มพูนและสดชื่นได้พอๆ กับการวิ่ง

ระหว่างการทำงานที่นี่สองวันคุณปลาดูแลเรื่องการเตรียมปานะให้ดื่มเป็นอย่างดีไม่ได้ขาด ความใส่ใจเล็กๆ น้อยๆ ต่อคนที่รักษาศีลแปดที่ทานข้าวมื้อเดียวอย่างข้าพเจ้าแล้วถือว่าคุณปลาไม่ขาดตกบกพร่องเลย ซึ่งในการฝึกฝนตนเองสำหรับข้าพเจ้าแล้วมาถึง ณ ทุกวันนี้ไม่ได้ทานน้ำหวานก็พออยู่ได้ไม่หิวกระวนกระวายในตนเองเหมือนสมัยเมื่อก่อน มีก็ดื่มไม่มีก็ไม่ดื่ม 

ในวันเดินทางกลับมีพี่กุ้งนั่งรถมาส่งที่สนามบินดอนเมืองพร้อมพี่หน่อย คนขับรถกลัวผู้โดยสารเหงาก็เลยเปิดหนังเรื่องพี่มากให้ดู ได้ยินแต่เสียงพี่หน่อยหัวเราะมาจากที่นั่งด้านหน้า พอจับเสียงในหนังได้ก็เป็นเรื่องที่น่าขำและน่าหัวเราะ เป็นว่าการเดินทางขากลับได้หัวเราะกันอย่างถ้วนหน้าอย่าง มีความสุขกันคนละเล็กละน้อย ระยะเวลาก็สั่นลงสองชั่วโมงก็ถึงดอนเมือง

...

6-7 มิถุนายน พ.ศ.2556

บรรยากาศบริเวณรอบบ้านพัก

ทางเดินลงบันไดจากห้องประชุมให้ความรู้สึกเป็นบ้านดีมาก

ทางเดินเชื่อมต่อมาห้องน้ำ

มองจากห้องพัก ชื่นใจเมื่อเห็นสายน้ำไหล