เรียนรู้โลกคู่ขนานธรรม

นี่เป็นสัปดาห์แรกที่แม่ออกน้อยกลับมาวัด หลังจากที่ได้ลาสิกขาจากการบวชชีกลับบ้านไปเรียนหนังสือ

เมื่อเราเจอกันมีเรื่องเล่ามากมาย...มาเล่าสู่แม่ครูฟัง นำมาซึ่งเสียงหัวเราะและขบขัน

และตลกมากๆ คือ... ครีมเล่าให้ฟังว่า ก่อนเปิดเทอมได้ไปทำงานกับแม่ใครเห็นก็เข้าใจว่าเป็นเด็กผู้ชาย...น่ารักมากๆ ทุกคนยังมีความสดใสและจิตใจที่เบิกบาน

ข้าพเจ้าก็ยังคงตระเวณขับรถไปตามหมู่บ้านที่อยู่ละแวกวัดเพื่อรับเอาแม่ออกน้อยเดินทางมาที่วัดด้วยกันในเย็นวันศุกร์ ... การได้มาเจอกันไม่ว่าจะสภาพใด ความรักความสดใสยังเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่เสมอ แต่ที่ดูเหมือนจะแตกต่างออกไปคือ กิริยาท่าทางและการปฏิบัติตนดูเหมือนจะแน่นขึ้น ยังคงซึ่งข้อวัตรของแม่ชีอยู่ 

ความสำรวม กิริยาท่าทาง ดูเหมือนจะติดเป็นนิสัยอยู่บ้างแม่ครูไม่ต้องเคี่ยวเข็ญมาก

หลังรับข้าวในเช้าวันเสาร์... การเริ่มต้นเรียนหนังสือเสริมก็มีขึ้นอีกครั้งหลังจากเราพักนานมาถึงสองเดือนเพื่อปฏิบัติข้อวัตรของความเป็นแม่ชีน้อย

มีความสุขและสนุกมาก...

การเรียนรู้รอบนี้ ทำให้ใกล้ชิดและรู้จักแม่ชีน้อยมากขึ้น มดแดงอ่อนคณิตศาสตร์อย่างมาก ทั้งๆ ที่ขึ้น ป.๓ ข้าพเจ้าต้องมาเริ่มต้นรื้อสอนใหม่หมด... ส่วนตาลที่ดูเหมือนไม่ได้หนังสือเลย แต่เมื่อเราเอาใจใส่และตาลตั้งใจก็ทำออกมาได้ดีพอสมควร ตาลเป็นเด็กหัวดีดังนั้นถ้าเราตั้งใจสอนให้ความสนใจตาลน่าจะเป็นคนหนึ่งที่ดีได้ในอนาคต

ส่วนคนอื่นๆ ไม่น่าเป็นห่วง

ที่เรียนสนุกมากก็เห็นจะเป็นมดแดงนี่แหละ "นับจากข้างหลังมาข้างหน้าสามหลักแล้วจึงใส่เครื่องหมายลงไป" เป็นประโยคที่ข้าพเจ้าให้มดแดงท่องสำหรับการใส่เครื่องหมายจุลภาคในคณิตศาสตร์ เพราะรู้สึกเรื่องนี้เหมือนจะสอนมาตั้งแต่ปีที่แล้ว แต่ก็ยังไม่เข้าใจ

(เช่น ๑,๐๐๐ / ๒๐,๐๐๐ / ๓๐๐,๐๐๐ / ๔,๐๐๐,๐๐๐ เป็นต้น)

และเมื่อให้ท่อง...และให้ลงมือทำจริง ปฏิบัติจริงก็ทำได้ 

ก็ดูเหมือนการท่องจะทำให้เด็กมีสติระลึกรู้เมื่อลงมือทำ ...ก็ลองดูผสมผสานกันไป

ที่ทดลองให้ท่องก่อน ก็เพราะนึกถึงตอนที่บวชชีเด็กๆ จะสนุกกับการท่องบทสวดมนต์ ทำให้เขามีสติดี จึงลองนำมาผสมผสานกับการเรียนดู 

แต่การเรียนรู้เช่นนี้ ก็ต้องเรียนรู้ไปทดลองไป ได้ผลไม่ได้ผลอย่างไรก็ปรับใหม่ลองใหม่ ...เป็นสิ่งที่แม่ครูก็ต้องเรียนรู้ไปเช่นกัน

...

๑๘ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๖