กระบวนการสร้างครูที่เพลินกับการพัฒนา (๑๑๗) : ชุมชนเรียนรู้เล็กๆ

เมื่อครูนิ่มอยากเติบโต

บรรยากาศของชุมชนเรียนรู้เล็กๆ  มีให้เห็นอยู่เสมอที่โรงเรียนเพลินพัฒนา

เมื่อวันจันทร์ ที่ ๒๕ มี.ค.๕๖  ในขณะที่ ครูหนึ่ง ครูนิ่ม และ ครูนุ่น – คุณครูพัลลภา อาจฤทธิ์ ผู้เขียนบันทึก ได้นั่งคุยกันหลังจากที่สอนคาบซ่อมเสริมภาษาไทยจบลง  ครูนิ่มก็ได้เปรยขึ้นมาว่า “หนูอยากสอนให้ได้อย่างที่พี่หนึ่งสอน...  หนูยังเก็บเด็กไม่เก่ง  อยากทำให้ได้อย่างที่พี่หนึ่งทำ”  

ทันทีที่ครูนิ่มพูดจบดิฉันก็เกิดความคิดขึ้นมาทันทีว่าต้องให้น้องเห็นการเรียนรู้ของตนเองผ่านสิ่งที่น้องได้ดูขณะที่พี่หนึ่งสอน  ดิฉันจึงถามขึ้นมาแบบไม่คิดว่า  “ แล้วหนูเห็นอะไรบ้างในการสอนของพี่หนึ่ง”  เมื่อดิฉันพูดจบน้องก็เกิดอาการเงียบไปแป็บนึง  แล้วเกิดบทสนทนา ระหว่างพี่นุ่นกับน้องนิ่มโดยมีพี่หนึ่งฅนต้นเรื่องนั่งฟังอยู่อย่างใกล้ชิด 

  

น้องนิ่ม..... “เห็นการใช้คำสั่งของพี่หนึ่งที่ชัดเจน เวลาที่ให้เด็กๆทำอะไรพี่หนึ่งใช้คำพูดที่ชัดเจน”

  

พี่นุ่น .....  “ ยังไง”
 

น้องนิ่ม..... “ ก็.............”

แล้วน้องก็เงียบไปสักพัก ตอนนั้นในใจของดิฉันรู้สึกระทึกเป็นอย่างมากว่าน้องจะตอบมาว่าอย่างไร แล้วน้องก็ตอบว่า

  “..... ใช้คำน้อย  แล้วก็ สั้น  ... ”

คำตอบที่ครูนิ่มให้มาประทับใจดิฉันมาก  เพราะมันแสดงให้เห็นว่าน้องเห็นแล้วว่าต้องใช้วิธีการใดในการให้เด็กๆดำเนินไปบนกระบวนการเรียนรู้ได้โดยลื่นไหล  เมื่อได้คำตอบแล้วดิฉันก็ไม่รอที่จะถามน้องต่อไปอีกว่า  “.... นอกจากนั้นมีอะไรอีกของพี่หนึ่งที่ชัดเจน.....”  คราวนี้น้องมองหน้าแล้วเงียบไปนาน  ดิฉันจึงตัดสินใจเงียบรอให้น้องคิดก่อน แล้วน้องก็ตอบมาว่า

  “..... มีลำดับขั้นตอนที่ชัดเจนในการทำงานของเด็ก เหมือนมีการวางแผนในหัวมาก่อนว่าจะให้ทำอะไรก่อนหลัง...”

คำตอบนี้ยิ่งทำให้ดิฉันอยากถามน้องต่อไป  จึงถามต่อว่า  “.... แล้วมีอะไรอีกที่ชัดเจน.... นอกจากการใช้คำ  ขั้นตอน  แผนในหัว .....”  คราวนี้น้องเงียบไปอีกแล้วทำหน้าครุ่นคิด  ด้วยความใจร้อนของตัวดิฉันเองจึงตัดหน้าโดยการบอกน้องไปว่า

  “... นอกจากคำ  ภาษา  และขั้นตอนที่ชัดเจนแล้ว  พี่หนึ่งยังมีภาษากายที่ชัดเจนเวลาสอน  ด้วย...”  แล้วดิฉันก็แสดงท่าทางต่างๆเวลาอยู่ในห้องเรียนให้น้องนิ่มดู  สีหน้าน้องดูสดชื่นขึ้นทันทีหลังจากทำหน้างงๆ อยู่  หลังจากนั้นครูหนึ่ง  ครูนิ่มและครูนุ่นก็ขำกันเสียงดัง  ไม่ว่าการขำนั้น จะมาจากท่าทางของดิฉันทำท่าทางเลียนแบบพี่หนึ่งเสียจนเหมือนจะเกินพอดี หรืออะไรก็ตาม  วันนั้นเป็นวันที่ดิฉันรู้สึกประสบความสำเร็จในการพยายามทำให้คนคนหนึ่งมีความสุขกับสิ่งที่เขากำลังกังวลอยู่ได้ และดิฉันเชื่อมั่นว่าครูนิ่มจะได้เรียนรู้บางอย่างในเหตุการณ์ครั้งนี้ไม่มากก็น้อย 

   

 

[Dr. Ple]

..... ภาษา & ขั้นตอน ..... สำคัญ จริงๆ ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ