นิราศรักนครปฐม
ผมได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับเพลงนี้จากนิตรสารมติชน โดยคุณวานิช จรุงกิจอนันต์ หลายปีมาแล้ว อ่านแล้วโดนใจมากๆ คุณวานิชเขียนเหมือนความคิดที่ออกมาจากใจผมเลย เนื้อเพลงแต่ละตอน อยากบอกให้กับใครคนหนึ่งได้ฟัง
ภาษาคนอื่นฟังอย่างไรมันก็ไม่เพราะ ฟังอย่างไรมันก็ไม่สนุก
มีคุณพี่คนหนึ่งไปแต่งงานกับคนอเมริกัน ก่อนแต่งโทรไปบอกแม่ที่เมืองไทย ว่าหนูจะแต่งงานกับชาวต่างชาติ แม่พูดออกมาด้วยความเป็นห่วงว่า คนไทยมีเป็นล้าน หาคนดีๆสักคนไม่ได้หรือ วันแต่งเธอถามว่าที่แม่สามีว่าจะให้ช่วยทำอะไร เพราะตามประเพณีเจ้าสาวเขาไม่ให้ทำอะไร ว่าที่แม่สามีตอบเป็นภาษาอังกฤษว่า Dress nice and be on time.
แต่งเสร็จย้ายไปอยู่กับสามี ทุกๆเสาร์อาทิตย์ต้องมากินข้าวกับพ่อแม่สามี เขาคุยกันสนุก หัวเราะเฮอา เธอบอกว่าฟังไม่รู้เรื่อง มันทะลุหูซ้ายแล้วออกหูขวา ไม่มีสัญญาเข้ามาในใจเลย
ของแบบนี้เป็นกับคนไทยที่อยู่ต่างประเทศเกือบทุกคน ฟังภาษาอังกฤษให้มันทราบซึ้ง ฟังอย่างไร มันก็ไม่เพราะเสียที
คุณลองให้คนต่างชาติฟังประโยคนี้ซิครับ
อย่าลืมพี่นะคนดี สิ้นปีจะย้อนมาใหม่
ให้มันแปลออกมาอย่างไร มันก็ไม่เพราะ
พบคนงามช่างหวานติดใจ
กลับถึงบ้านจะลืมไม่ไหว
กลับถึงบ้านจะลืมไม้่ไหว คิดถึงจริงๆ คนอยู่เมืองไทยคงจะไม่ค่อยมีความรู้สึกอย่างนี้ เพราะคิดว่า อีกไม่นานก็คงจะได้เจอกัน แต่สำหรับคนไทยที่อยู่ต่างแดนสมัยก่อน เวลามันจาก มันจากกันจริงๆ ไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้หรือชาติหน้าจะมาก่อน
คนแต่งเพลงบรมครู ไพบูรณ์ บุตรขันต์ ก็ตายไปเสียแล้ว คุณวานิช ก็ตายไปเสียแล้ว คุณไพรวัลย์ ลูกเพชร จากของตำหรับตัวจริงก็ตายไปเสียแล้ว กุ้ง กิตติคุณ นักร้องที่ผมชื่นชอบ ก็ตายไปเสียแล้ว ใครๆเขาก็ตายเป็นตัวอย่างให้ดูกันมากมาย
เหลือบเห็นเจ้าข้าวหลามตาหวาน
คิดถึงนงคราญนครปฐม
จะบอกรักใคร หรืออยากจะทำอะไร ก็รีบทำๆ เสียเถอะครับ
เวลามันเหลือน้อยลงทุกวันๆ
สำหรับผม.......
ย้อนมาคราวหน้า จะกลับมาหอมแก้มเอวกลม
จะหิ้วข้าวเกรียบที่เขานิยม มาฝากคนสวยพร้อมด้วยน้ำตาล.........
รถเมล์รับจ้าง ประจำทางสายเพชรบุรี
ผ่านองค์ปฐมเจดีย์ สีทองมองสูงตระหง่าน
เมื่อเดือนสิบสอง ทุกปีต้องมีงานออกร้าน
กราบพระร่วงอธิษฐาน ให้พบนงคราญรักร่วมใจ
ขอลาร้อยชั่ง กลับเขาวังเมืองเพชรบุรี
อย่าลืมพี่นะคนดี สิ้นปีจะย้อนมาใหม่
ได้กินข้าวหลาม พบคนงามช่างหวานติดใจ
กลับถึงบ้านจะลืมไม่ไหว คิดถึงขวัญใจนครปฐม
ฝากอนงค์ ไว้กับองค์มหาเจดีย์
ขอให้ช่วยคุ้มน้องของพี่ อย่าได้มีใครลอบมาชม
ย้อนมาคราวหน้า จะกลับมาหอมแก้มเอวกลม
จะหิ้วข้าวเกรียบที่เขานิยม มาฝากคนสวยพร้อมด้วยน้ำตาล
รถเมล์รับจ้าง ประจำทางสายเพชรบุรี
ผ่านองค์ปฐมเจดีย์ ลับตาพาหัวใจซ่าน
ผ่านราชบุรี เห็นมีงานเขางูออกร้าน
เหลือบเห็นเจ้าข้าวหลามตาหวาน คิดถึงนงคราญ นครปฐม
ความเห็น (2)
...เพลงนี้ ไพเราะมากค่ะ ... ท่านสบายดีนะคะ
สบายครับคุณพี่ 