คุรุ
คุรุ...
ครูคือใครใครคือครูในวันหน้า
ต้องหาญกล้าฝ่ายุคบุกสมัย
คลื่นตัณหาหยาบช้าถาโถมไป
กระแทกจิตกระทบใจเยาวชน
ครูคือผู้ฝ่านำถือธรรมเทิด
ช่วยชูเชิด “กล้างาม” อร่ามผล
เป็นช่อช่วงชัลวาลตระหง่านทน
เด็กย่อมพ้นผองภัยเพราะใจครู
ครูไม่มีปริญญามหาศาล
ไม่มีบ้านสวยล้นรถยนต์หรู
มีแต่รักมอบไว้ให้เชิดชู
ที่คงอยู่คู่แผ่นดินถึงอินทร์ภพ
ครูมีเกียรติไม่มีกินไม่สิ้นแรง
แกร่งด้วยแสงปัญญามาบรรจบ
เป็นธงชัยนำลิ่วในริ้วรบ
สมรภูมิหลุมศพของโลกลวง
ชั้นเรียนคือชีวิตอุทิศให้
คำที่สอนสั่งไปเช่นไฟช่วง
ส่องประกายพรายพราวราวดาวดวง
การสอนคือรุ้งร่วงสรวงลาวัณย์
ครูคือใครใครที่คิดค้นค่าครู
ย่อมจะรู้ว่าครูไม่เคยหวั่น
เพราะรักเกียรติก่องสกลล้นอนันต์
ว่าตนนั้นสิสร้างชาติองอาจงาม
________________________________________
หมายเหตุการเขียน
ผมเป็นครูมัธยมที่มีใจรักในการเขียน แต่งานที่เขียนส่วนใหญ่เป็นการเขียนร้อยแก้ว และที่สำคัญเป็นการเขียนเชิงวิชาการและกึ่งวิชาการ น้อยครั้งที่จะเขียนบทกวีหรือลำนำความคิดบางอย่าง ที่จะสื่อถึงอารมณ์ที่ลึกซึ้ง
ผมเห็นว่าเป็นโอกาสอันดี ที่ตนเองจะพัฒนางานเขียนรูปแบบใหม่ ในที่นี้ก็คือร้อยกรอง ด้วยหวังว่าความประณีตในการประกอบถ้อยคำ จะเพิ่มพูนศักยภาพความคิดของตนเองได้บ้าง
หวังเป็นอย่างยิ่งว่า ท่านผู้อ่านจะให้คำติชมผลงานใหม่ของผมตามสมควรครับ
เฉลิมลาภ ทองอาจ
ความเห็น (2)
ถ้าเป็นงานชิ้นแรกๆก็ต้องบอกว่า มีแววดีแล้วล่ะค่ะ แต่ถ้าอยากพัฒนาให้ดีขึ้นเรื่อยๆน่าจะต้องขอคำแนะนจากท่านนี้ค่ะ ท่านคิดเขียนเป็นกลอนอยู่เสมอได้อย่างน่าทึ่งค่ะ อ.โสภณ เปียสนิท
ขอบพระคุณนะครับ จะศึกษาผลงานของท่านผู้มีประสบการณ์และเชี่ยวชาญทุกท่านครับ