หลังจากที่อากาศซาลงจากความหนาวเย็นเริ่มอุ่นๆ
ภารกิจต่างๆ ของวัดเข้าสู่ความสงบ ข้าพเจ้าพาหน่อกล้าพุทธศาสนาทั้งหลายไปจัดห้องเรียนกันใหม่ที่ริมหนองไคร้
ลมเย็นๆ โชยมา เด็กๆ ดูสดใสรื่นเริง วิ่งเล่นบ้าง วาดภาพบ้าง เล่นดินตามจินตนาการ หรือไม่ก็ไปให้อาหารปลา และที่พวกเขาชอบกันมากคือ การได้ดูแลปลาอนุบาล ตัวเล็กๆ
ห้องเรียนห้องนี้เป็นห้องเรียนที่กว้างใหญ่ใต้ผืนฟ้า และใกล้หนองน้ำ สัมผัสดินและอากาศ
หลังรับข้าวเช้าเสร็จเด็กๆ จะแยกย้ายกันไปทำภารกิจตามที่แม่ครูมอบหมาย เป็นต้นว่ากวาดตาด เก็บใบไม้หรือช่วยน้าติ๋วทำงาน
จากนั้นเราจะมารวมกันประมาณ ๑๐ โมงครึ่ง แล้วเข็ญล้อเข็ญที่เตรียมอุปกรณ์ไปริมน้ำหนองไคร้ที่อยู่ทางท้ายวัด กลับเข้ามาอีกครั้งประมาณบ่ายโมง เมื่อากาศก็เริ่มร้อนแล้ว
ทุกครั้งที่ไปข้าพเจ้าสัมผัสได้ถึงความสุขและความเบิกบาน ความสดใสเปี่ยมด้วยพลังแห่งชีวิต
ทุกก้าวย่างของการเดินเราจะฝึกเดินเพื่อเจริญสติ "ก้าวขาขวาท่องพุทธ ขาซ้ายท่องโธ" พุทธ-โธไปอย่างรู้ตัว อย่างมีชีวิตชีวา ไม่เซื่องซึม
ที่นี่เป็นพื้นที่ที่เด็กๆ สามารถสร้างสรรค์จินตนาการต่างๆ ได้มากมายผ่านกิจกรรมการเล่นของเขา
บางคนก็จะชอบนั่งฟังแม่ครูเล่าเรื่องต่างๆ ที่เกี่ยวกับพุทธประวัตื หรือข้อคิดดีดี พร้อมซักไซ้ไตร่ถามเป็นที่สนุกสนาน
นี่คืิอพื้นที่ว่าง อีกหนึ่งพื้นที่ของการเรียนรู้ชีวิต
ไม่มีความเห็น