ณ ห้องเรียนแห่งหนึ่ง.....มีแต่เรื่องราวที่เราทุกคนไม่อยากให้มันเกิดขึ้นมา.....
ตอนเช้านักศึกษาทุกคนมารอเรียน...เพื่อเรียนในรายวิชาหนึ่งวิชานี้เริ่มเรียนเก้าโมง...แต่นักศึกษารอแล้วรอเล่าจนถึงสิบโมงกว่า ๆ โทรหาอาจารย์ก็ไม่ติด...เพื่อนคนหนึ่งกำลังเล่นคอมแล้วเปิดดูเมล ปรากฏว่า...!!! อาจารย์ส่งเมลมาให้เราบอกว่าวันนี้อาจารย์ไม่มาสอนตอนเช้าแต่จะเข้ามาสอนในตอนบ่าย...อ่าว!!!อาจารย์จะมาได้ไงในเมื่อตอนบ่ายเรานัดอาจารย์อีกรายวิชาหนึ่งมาสอน ทำไงดี >_< ปัญหามีไรให้แก้ซินะ.....แต่หัวหน้าหมู่เรียนคิดอะไรเขาก็ไม่รู้โทรไปเลื่อนนัดอาจารย์ที่จะสอนตอนบ่าย.....เราเป็นคนนัดแต่เราไปเลื่อยเขา...เหอะๆ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดสินะ ....
พอตอนบ่าย..อาจารย์มาสอนวันนี้เราได้นำเสนองานวิจัย..เกี่ยวกับการเรียนรู้ของหนู...กลุ่มของเราโดนวิจารณ์แล้วต่อด้วยคุณได้คะแนนน้อยกว่ากลุ่มอื่น....งานของกลุ่มคุณเนื้อหาของงานไม่สอดคล้องกัน....อภิปรายทำได้ดี..แต่สรุปไม่ตรงกับสิ่งที่พวกคุณศึกษาเลย.....โดนมาแบบ (ไม่รู้จะอธิบายอย่างไร..)
......แต่จากการนำเสนอวันนี้ทำให้เราได้รู้ว่า..การทำงานเราต้องมีการวางแผนก่อน...เราต้องมีการพูดคุยกันในหมู่คณะ..เราต้องสามัคคีช่วยกันทำงาน...และเราต้องเข้าใในเนื้ิหาที่จะทำ..เราถึงจะทำออกมาได้ดี...วันนี้เรายอมรับผลที่ออกมาทุกกรณี แต่เราจะไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคที่เราได้เผชิญเราจะต้องผ่านพ้นมันไปให้ได้....เราจะสู้ไปพร้อมกันเพื่อน......
"ความผิดพลาด" เป็นเรื่องปกติของมนุษย์
ไม่มีอะไรน่าหนักใจ หากเราเลือกที่จะ "แก้ไข" มัน
สู้ สู้
ขอบคุณค่ะ คุณครู Wasawat Deemarn สู้ตายค่ะ..งานนี้ :)
ขอบคุณค่ะ คุณ..ตอกมัดกล้า ..เราจะสู้ไปด้วยกันนะ