เส้นทางเดิน... รังสีชุมชน ... คำตอบจาก กพ.

จุดเริ่มต้นความขัดแย้ง     

     จากการที่เรายื่นหนังสือ 6 มิย. 54 ข้อเรียกร้องหลักๆมี 3 ข้อ คือ การเกื้อกูล  เรื่องลดขั้นลดซีเพื่อปรับตำแหน่งใหม่ และเรื่องการเข้าสู่ตำแหน่งให้มีความเป็นธรรมโดยใช้หลักเกณฑ์เดียวกับพยาบาลเทคนิคปรับเป็นพยาบาลวิชาชีพ ซึ่งข้อเรียกร้องทั้งหมดเป็นเรื่องพื้นฐานที่ต้องการความเป็นธรรม ความเสมอภาคเท่านั้น ไม่มีอะไรพิเศษเลย แต่ กพ.ใช้เวลาพิจารณานานมาก (ในความรู้สึก ณ.ขณะนั้น) ขณะที่ทางชมรมฯเตรียมจัดประชุมวิชาการครั้งแรก และกำหนดวันช่วงวันที่ 21-23 ตุลาคม  2554 ณ.จังหวัดแพร่ การจัดประชุมครั้งแรกเต็มไปด้วยอุปสรรคมากมาย ทั้งในส่วนของที่พัก สถานที่ประชุม ความพร้อมของเจ้าภาพ การเตรียมงานที่ขลุกขลัก และความเป็นมืออาชีพของทีมงานกรรมการ ความเห็นที่แตกต่างไม่เป็นไปในทางเดียวกันทำให้เริ่มก่อตัวความขัดแย้ง แถมยังกระหน่ำด้วยปัญหา" มหกรรมน้ำท่วมประเทศไทย " หลายท่านอยากให้ยกเลิก หลายคนบอกต้องเดินต่อ บทสรุปคือ เงินจ่ายไปแล้วงานต้องเดินต่อ ผู้เข้าร่วมประชุมมีแค่ไหนก็แค่นั้น แต่..จำนวนผู้เข้าร่วมประชุมมีมากเกินคาดหมาย 350 กว่าชีวิต ที่ต้องฝ่าสายน้ำเพื่อมาร่วมประชุม สิ่งที่ทุกคนอยากรู้คือข้อเรียกร้องที่ได้ยื่นไปที่กระทรวงและ กพ.ทุกคนมีความหวังและอยากได้คำตอบ แต่...ไม่มีคำตอบจากผู้บริหารกระทรวง(รองปลัดกระทรวง สธ มาเป็นประธานเปิดงาน)แต่การประชุมก็เสร็จสิ้นลงด้วยความเข้าใจ เห็นอกเห็นใจกันและกัน และพร้อมจะเดินไปข้างหน้าด้วยกัน

     ประมาณกลางเดือน ถึงปลายเดือน พย.54 หลังการประชุมวิชาการประมาณหนึ่งเดือน(จำวันที่แน่นอนไม่ได้ )ได้รับโทร.จากน้องคนหนึ่ง สอบถามถึงกรณีหนังสือที่โพสลงในเว็บเอกซเรย์ไทยสดๆร้อนๆ คำถามคือหนังสืออะไร สำคัญขนาดไหน คำตอบคือ ...หนังสือตอบกลับ กรณี วันที่ 6 มิย54 จาก กพ.ลงวันที่ตอบกลับ ..... กันยายน 2554 ข้าฯตกใจกับสิ่งที่ได้รับรู้ งงกับสิ่งที่เกิดขึ้นสดๆร้อนๆ และข้าฯได้สอบถามกลับไปว่า ทำไมข้าฯไม่รู้ ทั้งที่เป็นผู้ประสานงานโดยตรงและเพียงคนเดียวกับ กพ.และเป็นหนึ่งในแกนนำการยื่นหนังสือในครั้งนั้น มีใครกี่คนที่รู้หนังสือฉบับนี้ก่อนการประชุม และทำไมไม่แจ้งให้ผู้เข้าร่วมประชุมรับทราบ ไม่เห็นมีอะไรน่าปิดบัง คำตอบที่ได้รับมาทำให้ข้าฯแทบน้ำตาไหล " หนังสือตอบกลับ เรียนประธานชมรมฯ จะให้ใครดูก็ได้เป็นสิทธิ์ของประธาน"ข้าฯตอบโต้ไปในทันทีว่า ทีหน้าก็ให้ประธานประสานงานเองแล้วกัน และก็ไปยื่นหนังสือคนเดียวเลย จะได้ไม่เดือดร้อนเพื่อนร่วมวิชาชีพที่ต้องเดินทางไกลจากทั่วประเทศมาร่วมกันยื่นเพื่อให้เป็นพลัง  คำตอบต่อมา คนที่ทราบก่อนแล้วมีแค่ 3 คน คือ ประธานชมรมฯคุณสมบัติ คุณขนิษฐา และคุณประจวบ เท่านั้น และเหตุผลที่ไม่แจ้งให้ทราบโดยทั่วกันคือ กลัวจะมีผลกระทบกับการประชุม เลยเก็บเป็นความลับ (สงสัยเอา spinal cord คิดมั่ง)ข้าฯเลยบอกไปว่าคราวหน้าหากจะทำแบบนี้อีก อย่ายืมจมูกคนอื่นหายใจ หากไม่จริงใจก็อย่าหลอกใช้เพื่อนๆร่วมวิชาชีพ ซึ่งข้อความเหล่านี้เป็นการตอบโต้กันทางหน้าเว็บบอร์ดของเว็บเอกซเรย์ไทย หลังจากนั้นก็ก่อตัวความแตกแยกเรื่อยมา