ต้นกล้าใสใส เรียนแบบอิงอาศัยกันและกัน


ข้าพเจ้าตั้งใจว่า จะแบ่งกลุ่มเรียนเป็นสามกลุ่ม คือ

ป.๑ และ ป.๒ โดยให้พี่ติ๋วเป็นพี่เลี้ยง เรียนรู้ร่วมกันกับน้องๆ เนื่องจากยังเล็กมาก ต้องได้รับการดูแลและเรียนรู้อย่างใกล้ชิด ด้วยความอบอุ่นและวางใจ จะทำให้เขามีทัศนคติที่ดีต่อการเรียน

ป.๓ และ ป.๔ ข้าพเจ้าดูแลเอง...เพราะหากเทียบแล้ว ก็คล้ายลูกคนกลาง ต้องดูแลใกล้ชิด ให้ความรักมากหน่อย เพราะคนกลางคือ ผู้เสียสละให้พี่และให้น้อง...เสมอ

ป.๕ และ ป.๖ ให้พี่ภัส...ดู เพราะโตขึ้นมาหน่อย พี่ภัสกำลังวัยรุ่น หากเด็กๆ ได้เรียนกับพี่ภัสแล้วเขาจะได้เรียนรู้ร่วมกันตามประสาวันไล่เลี่ย

แต่...

เมื่อรับข้าวกันเรียบร้อย ต้องปรับเปลี่ยนแผนใหม่

เนื่องด้วยว่า พี่ติ๋วและพี่ภัสต้องไปทำภาระกิจให้แม่ครูกะปุ๋ม ดังนั้นจึงปรับแผนเมื่อชำเลืองไปเห็นกี้...ต้นกล้าแห่งอนาคต ที่เป็นเด็กคุมประพฤติมาฟื้นฟูฯ จิตใจที่วัด

กี้นิสัยดี ... แต่พลาดเรื่องการบ่มเพาะในวัยเด็ก

ข้าพเจ้าก็เลยให้พี่กี้ช่วยสอนน้องๆ ป.๑ และ ป.๒ ปรากฏว่า เกินความคาดหมาย เด็กๆ พากันติดพี่กี้ และเรียนร่วมกันอย่างสนุก ทีแรกกี้ก็ดูเป็นเขิลๆ ไม่มั่นใจในตนเองว่าจะสอนเด็กๆ ได้ 

แต่ก็สามารถสอนได้...

ข้าพเจ้ารู้สึกประทับใจมาก กี้คือ ต้นกล้าที่เปรียบแล้วโดนเพลี้ยกิน และกำลังเยียวยาคืนสู่พลังของความเป็นเยาวชนที่เบิกบาน อาศัยพลังของต้นกล้าใสใส คอยแบ่งปันพลังด้านบวกให้ 

เมื่อสบตากับกี้ เห็นรอยยิ้มที่สดใส ท่าทีเขิลอาย แต่ก็ดูเหมือนตั้งใจ

ในใจข้าพเจ้าปิติสุขมาก...

และอีกหนึ่งวง เป็นเด็ก ป.๕ และ ป.๖ ในวงนี้ให้พี่โบโซ่ ที่เดินมาศาลาสี่ด้วยความบังเอิญ ข้าพเจ้าก็เลยรีบคว้าโอกาส รดน้ำต้นกล้าต้นนี้ทันที โดยให้ได้ทำประโยชน์

บรรยากาศการเรียนรู้ในวันนั้น เบิกบานมาก เป็นประสบการณ์ที่แปลกใหม่

สักพัก ... 

เราก็ได้เรียนรู้บทเรียนใหม่แทรกเข้ามา เมื่อเจ้าหน้าที่จากจังหวัดจะมาเตรียมสถานที่จัดงานในวันจันทร์ ข้าพเจ้าก็รีบพาเด็กๆ อพยพไปหาที่เรียนใหม่ด้วยความนอบน้อม

และแล้วเราก็ลงตัวที่ครัวกลาง...

ที่นี่นอนเรียนกันเลย...แต่ก็ต้องระวังไม่ให้เสียงดังรบกวนไปจนถึงกุฏิหลวงปู่

แต่เด็กๆ เคารพรักหลวงปู่ พอทราบว่ามานั่งนอนเรียนที่นี่เสียงจะดัง เขาก็พากันผ่อนเสียงลงเองโดยอัตโนมัติ 

เราเรียนเรื่องการสะกดคำ...

สนุกกันมาก เด็กๆ เขารู้สึกว่าท้าทาย... รบเร้าเอาอีก

กิจกรรมการเรียนนี้รู้เลยว่า เด็กๆ อ่อนเรื่องภาษาไทยอย่างมาก 

สักพัก...

พี่ติ๋วกับพี่ภัสไปทำธุระกลับมา ต้มมาม่าใส่ผักใส่ไข่ใส่หมู อาหารชอบของเด็กๆ ให้ทานกัน และมีขนมเค้กของคุณย่าน้องหมูหวานมาร่วมแจมด้วย

ความสุขเล็กๆ ที่แบ่งปันกันอีกครั้ง

...

๒๖ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๕

หมายเลขบันทึก: 500605เขียนเมื่อ 29 สิงหาคม 2012 21:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 ตุลาคม 2013 06:51 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

เก่งจังเลย ขออนุโมทนาค่า อยากไปช่วยจังเลย เหนื่อยไหม ได้บุญใหญ่เยอะมาก ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท