ฝึกฝนสมาธิผ่านการทำงาน
หลังจากที่บอกว่า "แม่ครูกำลังทำงานใช้สมาธิ" เสียงอึกทึกก็เพลาลง และเด็กๆ ก็ต่างจดจ่ออยู่กับงานของตนเอง
การที่ข้าพเจ้าค้นหาโอกาสการเรียนรู้ผ่านการสอนหนังสือเด็ก
ในแต่ละวันมีปรากฏการณ์ต่างๆ ให้ข้าพเจ้าได้เรียนรู้อย่างมากมาย การนำพาอันนำไปสู่การบ่มเพาะในเรื่องคุณธรรมและศีลธรรมจะดำเนินผ่านกิจกรรมแบบเนียนๆ ให้เด็กๆทำในวิถีที่ใกล้เคียงชีวิตประจำวันให้มากที่สุด
วันนี้ข้าพเจ้ามาเจอเด็กๆ สายมาก เนื่องด้วยว่าช่วงเช้าพาแม่และน้าติ๋ม ป้าตุ๋ย เครือญาติเข้ามากราบหลวงปู่และถวายปัจจัยเพื่อการปูกระเบื้อง เดิมทีตั้งใจว่าจะขับรถมกันคนละคันแต่เมื่อหันไปมอง
ล้วนแล้วมีแต่ผู้สูงวัยทั้งนั้น จึงเปลี่ยนใจที่จะขับรถให้ท่านและขับไปส่ง
ไป-กลับ และย้อนมาที่วัดอีกครั้ง ก็เกือบจะเที่ยงวัน
เด็กเปี่ยมไปด้วยใบหน้าที่สดใสรอยยิ้ม และเสียงหัวเราะบ่งบอกถึงความดีใจอย่างมาก
เด็กๆ ต่างกรูมาช่วยเหลือและเอาใจใส่ หาข้าวและน้ำมาให้ทานและดื่ม และเสียงแข่งกันบอกเล่าเรื่องต่างๆ ข้าพเจ้าขอโทษเด็กๆ ที่มาสายและเล่าให้ฟังว่าแม่ไปทำอะไรมาบ้าง
เด็กชายขอเรียนคณิตศาสตร์ เด็กหญิงขอเรียนภาษาไทย
ข้าพเจ้าให้เด็กๆ ได้เลือกเรียนตามใจที่ตนเองชอบ
เพราะวัตถุประสงค์ของการเรียนรู้คือการกล่อมเกลาวิถีแห่งจิตใจให้จดจ่อและรู้สึกรักที่จะเรียน
รูปแบบการจัดห้องเรียนไม่มี นั่งนอนเรียนอย่างเป็นอิสระ
ศาลาโล่งกว้าง และการไร้พรหมแดนแห่งพื้นที่และพันธนาการ
เล่น เรียน ด้วยหัวใจ
เมื่อดุ่ยหันไปมองเห็นหลวงปู่เดินมา พวกเราก็ต่างพากันเดินไปกราบท่าน
คือความสดชื่น คือพลังแห่งความสุข และเบิกบาน หลวงปู่เมตตาถามเด็กๆ ว่าใครเป็นใครลูกเต้าเหล่าใคร
ข้าพเจ้าสังเกตว่าเวลาที่เด็กๆ ได้กราบหลวงปู่เขาดูมีความสุขและความภูมิใจมาก
จากนั้นเราก็กลับมาเรียน เป็นการเรียนแบบเกื้อกูลและตามอัธยาศัย
แต่ธรรมชาติของเด็กก็คือ เด็ก
เด็กเป็นสัญลักษณ์ของความร่าเริงและเบิกบาน
และที่สำคัญ การเคลื่อนไหว
ดังนั้นโจทย์สำคัญของการบ่มเพาะสมาธิในเด็กคือ การให้เด็กได้มีจิตจดจ่อในสิ่งที่เด็กๆ ได้ลงมือทำ เมื่อเขามีความสนใจในสิ่งที่เขาทำด้วยความต่อเนื่องยาวนาน นั่นน่ะคือสภาวะสมาธิเล็กๆ ได้เกิดขึ้นแล้ว
เด็กที่ดูมีความสุขมากในวันนี้ดูเหมือนจะเป็นอ้น
และที่ซนมากก็จะเป็นนนท์และดุ่ย ข้าพเจ้าดัดนิสัยและดักทาง โดยปล่อยให้เล่นก่อน เล่นจนพอใจจากนั้นก็มอบหมายงานให้ทำ
ให้นนท์คัดลายมือ เป็นการฝึกสมาธิ
และให้ดุ่ยทำโจทย์คณิตศาสตร์
จากที่นั่งทำงานร่วมกันแล้วหยอกล้อเล่นกัน ข้าพเจ้าก็เปลี่ยนให้แยกกันแต่ก็ให้มานั่งใกล้ๆ
ส่วนคอปเตอร์เด็ก ป.๑ มีโลกส่วนตัวและคอยจดจ่อในงานที่ตนเองได้รับมอบหมายให้ทำ
เป็นเรื่องที่น่าชื่นชม
การบ่มเพาะเพื่อนำไปสู่การสร้างโลกผ่านเด็กน้อยๆ
แม้เป็นเรื่องที่ต้องอาศัยความอดทนแต่นั่นก็คือความคุ้มค่า แม้ว่าผลที่ได้ออกมาจะมีเพียงเด็กน้อยๆ เพียงหนึ่งที่โลดแล่นไปบนเส้นทางแห่งคุณธรรมและศีลธรรมก็ถือว่าเป็นเรื่องที่น่าลงทุนและการทุ่มเทต่อการบ่มเพาะนี้
๑๘ สิงหาคม ๒๕๕๕
ความเห็น (3)
งานออกมาดี เพราะมี==>สมาธิ ==> สมาธิ ==> สร้างปัญญา นะคะ
ขอบคุณมากนะคะ
มาชื่นชมภาพความสุขของเด็กๆค่ะ
- เป็นบันทึกที่งดงามด้วยภาษา และสาระค่ะ