ท่านที่ศึกษาพระนางพญา จะพบว่า
ภาพที่แสดงไว้ในหนังสือส่วนใหญ่ จะเป็นพระเนื้อจัด พระล้างผิวเดิมออกหมด เหลือแต่เนื้อแกร่ง และมักเป็นพระสภาพสวยงามที่ผ่านการคัดกรองมาอย่างดี จึงนำมาถ่ายรูปเป็นตัวอย่างในหนังสือ
แต่ในความเป็นจริง พระนางพญาอีกจำนวนหนึ่ง เป็นพระสภาพผิวเดิมๆ มีทั้งคราบกรุ คราบปูน และคราบยุ่ยๆต่างๆปะปนอยู่ด้วย
ทำให้มีลักษณะแตกต่างจากที่เห็นเป็นตัวอย่างในหนังสืออย่างมากมาย
ที่อาจทำให้มือใหม่หัดส่อง หลงตีเก๊พระแท้ได้โดยง่าย
โดยเฉพาะพระที่อยุ่ตามแผงนั้น มักจะไม่สวยสมบูรณ์เหมือนในหนังสืออย่างแน่นอน
เพราะถ้าสวย คนขายคงไม่เอามาเสนอขายในราคาพระเก๊ อย่างที่เป็นอยู่
ดังนั้นเราจึงจำเป็นต้องพัฒนาสายตาให้สามารถมองเป็นสิ่งดีๆที่แอบแฝงกับกองพระเก๊ให้จงได้
เท่าที่พบมา สภาพพระที่อยู่ในกรุจะมีสภาพเดิมของ
แต่เมื่อกรุพัง หรือพระอยู่นอกกรุ
ผิวปูนและเนื้อที่อ่อนๆจะกร่อนหลุดหายไปเป็นส่วนใหญ่
หรือ พระที่กรุพังลงน้ำ
และเมื่อผ่านมือคนที่ถือพระเป็นของตัวเอง
ก็อาจจะถือโอกาสล้างทำความสะอาด ทั้งๆที่เป็นการทำลายลักษณะของธรรมชาติ ที่อยู่ในองค์พระมาหลายร้อยปี
จนดูเป็นพระที่ "สวย" และ "สะอาด" ตามความรู้สึกของตนเอง
สำหรับพระที่ผ่านการใช้มา ก็จะมีผิวมันๆ จากไอเหงื่อของคนใช้
คนไม่เข้าใจ ดูเฉพาะภายนอกก็จะดูว่าผิวมันๆ ทำมาแบบพระเก๊ไปเลย
ที่บางคนก็แนะนำให้นำไปแช่น้ำอุ่นก็จะช่วยได้บ้าง
แต่ทางที่ดี เก็บไว้อย่างนั้นแหละ
แล้วเราจะเข้าใจการพัฒนาการของเนื้อพระหลากหลายแบบมากที่สุด
เวลาเราเดินไปส่องพระที่ไหนเราก็จะมีข้อมูลครบทุกด้าน
ว่าธรรมชาติ "แท้ๆ" เดิมๆ ของพระนางพญาแต่ละแบบเป็นอย่างไร
ขอให้โชคดีครับ
(โปรดพิจารณาภาพประกอบครับ)
เสียดายจังรูปที่อาจารย์โพสมันไม่ขึ้นอะครับ เพิ่งตามอ่านของอาจารย์รู้สึกว่าสอนได้ดีมากเลย เข้าใจง่าย และมีรูปเปรียบเทียบ ขอบคุณครับ