ปัญหาทางเทคโนโลยีการศึกษาและแนวทางการแก้ไข

ที่จริงถึงวันนี้แล้ว

เทคโนโลยีด้านการศึกษาเป็นนวัตกรรมที่ไม่น่าจะมีปัญหา

ทั้งในด้านความไม่พร้อมของผู้ใช้ / ผู้เรียน

หรือด้านความประสิทธิภาพของ Solfware / Hardware  

พร้อมระบบและปัจจัยพื้นฐานที่เกี่ยวข้อง

เพราะองค์ประกอบทั้งมวลต่างก็เชื่อมโยง ร้อยรัด และลงตัวกันค่อนข้างดีแล้ว

ดูเหมือนออกจะก้าวล้ำไปซะด้วยซ้ำ

ซึ่งน่าจะเป็นคุณเป็นประโยชน์ต่อการศึกษาเป็นอย่างมากแล้วในวันนี้ เวลานี้

แต่ที่ยังเป็นปัญหาอยู่

ก็เพราะระบบการศึกษาของเรายังติดอยู่ในกรอบความคิดเดิม

ทุกอย่างยังต้องอยู่ภายใต้การควบคุมของระบบอันเทอะทะ

ทำให้หน่วยปฏิบัติคือ "สถานศึกษา" ปฏิบัติการได้ไม่คล่องตัว

ทั้งๆที่เห็นและมองทะลุในทุกมิติของการพัฒนาคุณภาพการศึกษา

แต่ติดที่อำนาจการตัดสินใจ และระบบงบประมาณที่ยังเป็นของเบื้องบน

"โรงเรียน" จึงเป็นได้เพียง "บริษัทลูก" ของเบื้องบน

มีหน้าที่ทำตามคำสั่งเท่านั้น

แม้จะมีความสามารถในการออกแบบการศึกษาที่ดีเพียงไร

โดยเฉพาะในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการใช้เทคโนโลยี

ก็ไม่มีวันทำได้ เพราะงบประมาณไม่มี อำนาจการตัดสินใจไม่พอ

ทั้งครู ทั้งนักเรียน จึงขาดโอกาสที่จะได้สัมผัสและคลุกคลีกับระบบและอุปกรณ์ทางด้านเทคโนโลยี

ไปๆมาๆ ครูส่วนหนึ่งที่อายุมากขึ้นทุกวันๆ จนล่วงเลยวัยที่จะตามทัน

ก็เลยกลายเป็น "ครูที่กลัวเทคโนโลยี" ไปโดยปริยาย

อีกอย่างก็กลายเป็นความเขินอาย (เด็ก) ที่ตัวเองใช้เทคโนโลยีอย่างงกๆเงิ่นๆอย่างคนเรียนรู้ใหม่ คอยแต่จะถามเด็กในเรื่องซ้ำๆอยู่ร่ำไป

จึงยอมที่จะอยู่ห่างๆ และใช้รูปแบบการสอนที่ถนัดและคุ้นเคยดีกว่า

นี่คือการปิดกั้นโอกาสของครูโดยตรง 

..............

แนวทางแก้ไข

ก็คงต้องแก้ที่ต้นเหตุตามหลักพระพุทธศาสนา

กล่าวคือ ต้องให้เบื้องบนปลดปล่อยโรงเรียนสู่อิสรภาพ

"ยุ่งกับโรงเรียนให้น้อยที่สุด"

ปล่อยงบประมาณลงสู่สถานศึกษาในระดับที่พอเพียงต่อการพัฒนา

ให้อำนาจตัดสินใจเต็มที่

ภายใต้การควบคุมกำกับแบบมีส่วนร่วมของชุมชนและผู้ปกครองนักเรียนเป็นสำคัญ

แค่นี้ โอกาสของครูของเด็กในการเข้าถึงเทคโนโลยีทางการศึกษาที่เหมาะสม

ก็อยู่แค่เอื้อมแล้ว...!.....

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• อ.วิชื่นชมที่ "ท่านครูวุฒิ" มีความคิดเป็นของตนเอง เสมอ ค่ะ
• ท่านกล่าวถึงปัญหาว่า "โรงเรียน" จึงเป็นได้เพียง "บริษัทลูก" ของเบื้องบนมีหน้าที่ทำตามคำสั่งเท่านั้น" ทำให้อ.วินึกถึงเรื่องที่กำลังเป็นข่าวในแวดวงการศึกษา ที่สถาบันการศึกษาสายอาชีพหลายแห่งได้รับเครื่องไม้เครื่องมือ ราคาชิ้นละล้านกว่า เห็นว่าแพงกว่าราคาในท้องตลาดหลายเท่า เป็นเครื่องมือที่ทางสถานศึกษาไม่ได้มีส่วนบอกถึงความต้องการ และไม่ตรงกับความต้องการในการใช้งานตามสาขาที่เปิดสอน ทำให้อ.วิงงมากว่าเรื่องเช่นนี้มีด้วยหรือ
• อ.วิเป็นผู้สูงอายุ แต่ชอบเรียนรู้ ก็เลยใช้เครื่องไม้เครื่องมือทางเทคโนโลยีเป็นค่ะ ได้ใช้เงินส่วนตัวซื้อเครื่องบันทึกรายการโทรทัศน์ เช่น รายการเกี่ยวกับการเล่านิทาน การละเล่นพื้นบ้าน เพลง การเสริมสร้างลักษณะนิสัย ฯลฯ เพื่อใช้เป็นสื่อเสริมสำหรับจัดประสบการณ์ให้กับเด็กปฐมวัยมาตั้งแต่ปี 2540 (ทำวิจัยปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานค่ะ) จนพังไปสองเครื่อง พอยุค DVD ที่คณะครุศาสตร์มีแต่เครื่องเล่น อ.วิก็ใช้เงินส่วนตัวซื้ออีก ซื้อมาแล้วอ่านและทำตามคู่มือแล้วก็ทำไม่ได้ เจ้าหน้าที่ที่คณะก็ไม่เคยใช้แนะนำไม่ได้หอบไปถามร้านที่ซื้อมา ก็ใช้ไม่เป็น ต้องหอบตามไปร้านที่ขายเครื่องบันทึกโดยตรงเขาก็ให้คำแนะนำได้เฉพาะวิธีบันทึก แต่ไม่รู้เรื่องการนำไปใช้กับ Notebook รู้แต่การใช้กับเครื่องเล่น DVD เลยโทรฯ ไปปรึกษาลูกชาย ลูกก็ไม่เคยทำเหมือนกันแต่แนะให้ลองใช้ แผ่น DVD ที่มีสมรรถนะสูงมีคำว่า +RW ตกราคาแผ่นละ 32-35 บาท อ.วิทำตามก็ได้ผล ใช้มาแล้วนับ 100 แผ่น ตอนนี้มีปัญหาว่าหาซื้อไม้ได้เขาบอกไม่ค่อยมีคนใช้ ทั้งมหาวิทยาลัยก็มีอ.วิคนเดียวที่ผลิตสื่อประเภทนี้แม้แต่อาจารย์สาขาเทคโนโลยีการศึกษาเขาก็ไม่เคยผลิต เขาซื้อแต่ DVD ที่มีขายค่ะ 
• วันพฤหัสก็ไปนิเทศการสอนภาษาอังกฤษที่โรงเรียนอนุบาลอำนาจเจริญ และได้ถ่าย Video การสอนของทุกคนเพื่อให้ดูประกอบการชี้แนะ อยู่ที่โรงเรียนตั้งแต่ 10.00 น.จน 16.00 น. เลี้ยงข้าวเที่ยงนักศึกษาฝึกประสบการณ์ด้วย พวกเธอบอกว่าอยากให้อาจารย์ไปนิเทศบ่อยๆ เพราะรู้สึกอบอุ่น (นั่งรถตู้ไปนิเทศคนเดียวต้องทำงานให้คุ้ม นำภาพมาฝากด้วยค่ะ)

 

[ครูวุฒิ]

เยี่ยมมากครับ อ.วิ 

• เห็นการทำงานแบบทะลุทะลวงของ อ.วิ แล้วนับถือจริงๆ
• ดูเหมือนพลังที่อยู่ในตัว อ.วิ เนี่ย ยิ่งกว่าปรมณูซะอีก
• ระเบิดพลังออกมาได้ทุกเรื่อง ทุกมิติ เสียสละ และกล้าได้กล้าเสีย (นักเลงตัวจริง)
• ครับ... ข่าวตัวอย่างที่ปรากฏ รวมทั้งข่าวปล้นบ้านใครสักคนเมื่อปลายปีที่แล้ว หรือจะดูแค่ถนนหนทางที่เราใช้อยู่ทุกวัน ก็เป็นอันชัดแจ้งครับ ว่าการศึกษาของเราล้มเหลว เพราะมีแต่คนมีการศึกษาสูง (แต่ไร้สำนึก)ทั้งนั้นที่ทำ
• พวกเราก็ทำอะไรไม่ได้มาก เพราะเป็นแค่ฟันเฟืองตัวจิ๋วในระบบเท่านั้น
• แต่ยังไงก็ตาม ครูวุฒิก็ออกแรงหมุนเต็มที่เท่าที่มีพลังพอ
• รบกวน อ.วิ เข้าชมโปรไฟล์จากสไลด์ที่ครูวุฒิพาเด็กๆไปนำเสนอที่ สสจ.ศรีสะเกษ เมื่อเร็วๆนี้ดูนะครับ คลิกที่ https://plus.google.com/u/0/112341766181221896719/posts และคลิกต่อที่สไลด์โชว์ครับ
• เผื่อจะเป็นประโยชน์ต่อเนื่องถึง "งานสร้างครูมืออาชีพ" ที่ อ.วิ นำมาแบ่งปัน (สุดยอดมาก)
• ขอบคุณเป็นอย่างสูง
• สวัสดีครับ

[ครูวุฒิ]

ขอบพระคุณสำหรับดอกไม้จาก   ชยพร แอคะรัจน์ และ  ผศ. วิไล แพงศรี. ครับ

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• ขอบพระคุณ "ท่านครูวุฒิ" มากค่ะ ที่กล่าวเชิดชูอ.วิ อย่างที่ไม่เคยได้รับจากที่ใดมาก่อน
• เข้าไปดูตาม Link ที่ท่านให้ไว้แล้วนะคะ แต่ยังไม่ได้ดู Slige Show จะดูภายหลังค่ะ เพราะอีกสักครู่ต้องเตรียมซื้อข้าวของออกไปฟาร์มและไปดูแลคนป่วย ปกติจะเข้าฟาร์มวันศุกร์ กว่าจะถึงฟาร์มก็สองทุ่มบ้างสองทุ่มครึ่งบ้าง แต่อาทิตย์นี้เหนื่อยมากค่ะ ขับรถไปถึงฟาร์มสองทุ่มวันพุธ วันพฤหัสออกจากฟาร์ม 07.30 น.แล้วก็นั่งรถไปนิเทศที่อำนาจเต็มวัน กลับถึงบ้านเกือบหกโมงเย็น กลางคืนก็ทำงานถึงตีสี่่เศษ ตื่นขึ้นก็ต้องไปสอนแปดโมงเช้าเกือบเที่ยง และทำงานอื่นต่อในภาคบ่าย กลางคืนก็ติดตามให้คำแนะนำนักศึกษาใน GotoKnow เลยขอพ่อใหญ่สอเข้าฟาร์มวันนี้ค่ะ
• จะขออนุญาตไปเยี่ยมชมงานสร้างชุมชนสร้างชาติของท่านด้วยนะคะ แต่คงจะเป็นหลังเกษียณ จะชวนคณะกรรมการสถานศึกษา คณะกรรมการการหมู่บ้านไปด้วย ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ 

[ไอดิน-กลิ่นไม้]

• ขอประทานโทษค่ะ ที่ค่อนข้างรีบเลยลืมตรวจทาน ขอแก้ไข "Slige Show"  เป็น "Slide Show" ค่ะ