คนไทยเราต่างจิต ต่างใจกันได้ ที่จะหวงปกปิด มรดกความรู้ ภูมิปัญญาไทย
( บางทีท่านเหล่านั้น อยากจะเปิดเผย แต่ยังไม่ได้เวลาที่เหมาะสม ก็ได้ )
มีหอสมุดที่มีชื่อเสียง ของประเทศไทย เก็บเอกสาร หนังสือตำรา ของหลวง และ ไม่หลวง มาอย่างยาวนาน
มีการเผยแพร่ เสมือน จะเป็น ebook แต่เอาเข้าจริงก็ดูรายละเอียด และ เนื้อหาไม่ได้ เกือบหลงดีใจแทน ลูกหลานไทย
http://web.princedamronglib.org/ebook/list.php?cate=5
( สมัครเป็นสมาชิก ก็อ่านได้น้อยนิด )
จึงสงสัยว่า เขาคิดอะไร
ตำรายานี้ ควร หรือ ไม่ควรจะเผยแพร่ หรือ ต้องพยายามปกปิด
แต่ความจริง ตำราเหล่านี้ มีการตีพิมพ์เผยแพร่ ในรุ่นหลัง ซึ่งก้หาซื้อหาอ่านได้ยาก หากไม่ใช่ผู้สนใจในวงการ ที่จะตามหา
เยาวชนไทยรุ่นหลัง อยากจะหาอ่านค้นคว้า ก็คง ค้น ebook ไม่ได้ ค้นสาระได้อยาก เมื่อเทียบกับการดูภาพดารา ง่ายกว่ากัน
เราควรให้เด็กไทย เข้าถึงวิชาความรู้ ของบรรพชน ยาก เช่นนั้นหรือไร
ความจริงแล้ว ตำราที่อวดอ้างว่า หนังสือน่าอ่าน ผมมีสะสมส่วนตัว แบบพิมพ์ใหม่ มากกว่าครึ่ง
แต่เยาวชน คนรุ่นใหม่ และ อยู่บ้านชนบท คงไม่มีโอกาสหาอ่าน
ที่เมืองจีน ตำรายาเก่า เขาพิมพ์ใหม่เผยแพร่ กันบ่อย ประเทศเขาจึงรุ่งเรืองด้วยความรู้ และ ปัญญา แซงหน้าเราไปมาก
ไม่รู้ว่า ผู้อ่าน คิดอย่างไร
ผู้เรียนรู้รุ่นหลัง
ไม่มีความเห็น