เย็นวันนี้
หลังจากเธอรับประทานอาหารเย็น
จนอิ่มพุงน้อยๆของเธอ
เธอเรียกแม่ด้วยใบหน้าแววตายิ้มแย้มแจ่มใสและบอกว่า...
แม่จ๋า...หนูมีอะไรจะบอก
"เมื่อมีสติก็มีปัญญา...
เมื่อมีปัญญาก็มีความสุข...
เมื่อมีความสุขก็มีความรู้...
โลกทั้งโลกสดใสทีเดียว"
พูดจบแววตาวิ้งๆและปากน้อยๆของเธอก็เผยยิ้มออกมา
ด้วยความเบิกบาน
ด้วยรักจากใจ...ของ...หนู >_<
๑๒ กรกฎาคม ๒๕๕๕
มีสติ มีปัญญา มีความรู้ แก้ปัญหา ดับทุกข์ได้ อย่างน้อย ดับทุกข์ ในตนได้ ถือว่าเยี่ยมยอด ที่สุดแล้วค่ะ
ขอบคุณบทความดีดีนี้นะคะ
ฟังดูเหมือนไม่น่าเชื่อว่าเด็กวัยนี้จะเข้าใจเรื่องเหล่านี้ได้
แต่ก็มีบ่อยครั้งที่เธอมักปิ๊งแว้บ...แล้วพูดให้แม่ฟัง
เช่น...มีครั้งหนึ่งเธอนอนเอกเขนกในรถอยู่ที่เบาะด้านหลังรถ
ซึ่งแม่กำลังขับไปรับพี่ๆที่โรงเรียน
หัวหนุนหมอนนอนราบ...เอาขาก่ายเบาะหน้่า ตามองออกไปที่กระจกด้านข้าง
จู่ๆ เธอก็บอกว่า...หนูเพิ่งจะสังเกตเห็น...ท้องฟ้าก็สวยดีเนอะแม่...
คิดถึงแม่พลอย...เพื่อนตาโกโก...คิดถึงทีไรก็สุกทุกทีเยย(เกือบไหม้อ่ะ)