ระดับพัฒนาการของผิวพระผงปูนดิบ
เมื่อไม่กี่วันมานี้ ผมได้นำพระสมเด็จรุ่นใหม่ๆมานั่งศึกษาเปรียบเทียบกับพระสมเด็จรุ่นเก่าๆ
ทำให้เห็นพัฒนาการของผิวเนื้อปูนได้อย่างชัดเจน ว่ามีการเริ่มพัฒนามาอย่างไร และเมื่อถึง ประมาณ 150 ปี ได้ประมาณไหน
ถึงแม้จะมีความแปรปรวนของสภาพการเก็บรักษาและการใช้แบบต่างๆ
แต่ก็ยังพอสรุปคร่าวๆ ได้ว่า
พระสมเด็จเนื้อปูนดิบ ที่มีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไปจะเริ่มเห็นการงอกของผิวปูนและน้ำมันตังอิ้ว ที่สามารถใช้ประเมินอายุของพระได้
ดังนี้
- พระอายุประมาณ 20 ปี จะเริ่มมีนวลแป้งออกมาอย่างชัดเจน
- พระอายุประมาณ 40 ปี จะเริ่มมีการงอกของผิวปูน ทับบนผิวเดิม
- พระอายุประมาณ 60 ปี จะเริ่มมีผิวงอกซ้อนๆ ทำให้ผิวเริ่มดูเหี่ยว เป็นริ้ว น้ำมันตังอิ้วจะเริ่มซึมมาตามรอยแยกของผิว
- พระอายุประมาณ 80 ปี จะเห็นผิวปูนดิบงอกมาชัดเจน
- พระอายุประมาณ 100 ปี จะเริ่มเห็นความหลากหลายของการงอกของผิวปูนดิบ
- พระอายุประมาณ 130 ปี จะมีความซับซ้อนของผิวปูนดิบ มากขึ้นเรื่อยๆ
- พระอายุประมาณ 150 ปี จะมีสภาพยับย่นของผิวเชิงซ้อน
จากลักษณะเหล่านี้ จะทำให้ผู้ศึกษาพระสมเด็จสามารถตัดสินได้ว่า พระที่ตนเห็นนั้น ควรจะมีอายุประมาณเท่าใด
และภาพพระที่ถ่ายไว้นานก็จะล้าสมัยแบบเดียวกับการถ่ายภาพคน
และจะมีลักษณะแตกต่างอย่างแน่นอน จากพระเก๊ที่พยายามจะทำเลียนแบบให้ดูเก่าแบบลัดขั้นตอน
ถ้าเราจำได้แบบนี้ โอกาสจะหลงทางไปกับพระเก๊ ก็จะมีน้อยลง เพราะจะไม่มีลำดับขั้นเหล่านี้ในระบบของการทำพระเก๊ แต่จะเป็นการ "จัดวาง" ด้วยงานฝีมือ ที่จะสับสนและขัดแย้งกันในตัวเองอย่างแน่นอน ที่ภาษาวงการว่า "ไม่เป็นธรรมชาติ" นะครับ
ซึ่งจะมีประเด็น และข้อสังเกตมานำเสนอในวาระต่อไปครับ
ความเห็น (7)
สอบถามครับ พระองค์นี้ ดีไหมครับ
ไม่น่าจะดี พิมพ์ผิด แต่เนื้อไม่ชัดครับ
เยี่ยมเลยครับท่านอาจารย์
มีที่ปรึกษาด้านพระเก่าพระกรุแล้ว
ของเก่าๆพอได้ ของใหม่ๆ ไม่เป็นเลยครับ อิอิอิอิอิอิ
ขอบคุณครับ อาจารย์ รบกวนอีกองค์
พระนาดูล ใช่ไหมครับ
ของเล่นทั้งสององค์ครับ
พระกรุพระธาตุนาดูนเป็นกรุเล็กๆ พระมีน้อยและหายากมากครับ
พวกเซียนเขาปั่นราคากันเป็นหลักล้านไปแล้ว
พิมพ์จะเป็นศิลปะทวาราวดี แบบคุปตะ
เนื้อจะเป็นดินเผา เคลือบด้วยเหล็กแบบหินลูกรัง แข็งแน่น อายุยาวนานครับ
ไม่ใช่อะไรสดๆใหม่ๆอย่างนี้ครับ