เปรียบเทียบที่แตกต่าง
เรามาทานอาหารทีร้านประจำ…แต่ต่างสาขา
จากพนักงานต้อนรับทีเคยคุ้น
จากการบริการที่คุ้นเคย
จากรสชาดอาหารที่คุ้นลิ้น
ทุกอย่าง….ไม่เหมือนเดิม
เรามัวแต่คอยเปรียบเทียบทุกๆ อย่าง
สาขาเดิม สาขาใหม่ ที่โน่น ที่นี่
จนมองไม่เห็นว่า…….ใครอีกคน…นั่งอยู่ด้วยกัน
จนลืมไปว่า.....หากไม่คอยเปรียบเทียบกับอีกที่
อาหารที่วางอยู่ตรงหน้าที่จริงก็อร่อย…มีเอกลักษณ์ของตน
จนลืมไปว่า.....หากไม่คอยเปรียบเทียบกับอีกที่
เราน่าจะมีความสุขในบรรยากาศดีดี…กับคนที่นั่งที่ตรงข้าม
ไม่ว่าจะดีกว่าหรือไม่ เราก็เสียเวลาอันมีค่าไปแล้ว
...
...
กับคนที่เรารัก…เราเฝ้าแต่ถามเขาว่า…
ทำไม่จึงไม่เหมือนเดิม…ไม่เหมือนกับตอนที่เรารู้จักกันใหม่ๆ
ใช้เวลาที่มีถามคำถามที่คงไม่มีคำตอบที่ถูกใจ
ทำไมเขาจึงเปลี่ยนไป…
เราเฝ้าแต่คอยเปรียบเทียบเขาในวันนี้…กับเขาเมื่อหลายปีก่อน
จนมองไม่เห็นว่า…
เขาที่อยู่ตรงหน้า….กำลังพยายามทำดีที่สุดแล้วในวันนี้
เราเฝ้าแต่คอยเปรียบเทียบเขาในวันนี้…กับเขาเมื่อหลายปีก่อน
จนลืมไปว่า….
เราน่าจะใช้เวลาที่มีในตอนนี้….
ชื่นชมสิ่งดีดีที่เกิดขึ้นระหว่างเรา….ในปัจจุบัน ในทุกๆ วัน
...
...
ดอกโพธิ์ทะเลที่ร่วงหล่นลงบนพื้นในยามนี้
ก็งดงามไปอีกแบบ
งามต่างจากเมื่อมันยังอยู่บนต้น
แต่จะเปรียบเทียบกันได้อย่างไร
คงได้เพียงแต่….ชื่นชมดอกที่อยู่ตรงหน้า
ก่อนที่มันจะร่วงโรยไปมากกว่านี้
ด้วยความนอบน้อม
ปริม ทัดบุปผา
๕ กรกฎาคม ๒๕๕๕
ขอเวลาสักสองสามนาที ยิ้มรับและชื่นชมความน่ารักที่อยู่บนจอตรงหน้านะคะ...Be Here Now...
Quill - The Guide Dog
ความเห็น (22)
...ขอบคุณกับข้อเตือนใจ..ที่ดีๆ..เจ้าค่ะ..ยายธี
ชุ่มชื้นใจ ณ ที่ตรงนี้
มีสิ่งดี ณ ที่ตรงหน้า
มีคุณค่า ณ เวลาปัจจุบัน
ขอบคุณความสวยงาม.....จากหัวใจบริสุทธิ์นะคะคุณปริม
ขอบคุณบันทึกดี ๆ ค่ะ เตือนใจทุกคนจริง ๆ ค่ะ ไม่ว่าจะรักแบบไหน ก็เอาไปประยุกต์ใช้ได้นะค่ะเนี่ย
สวัสดีค่ะคุณยายธี
นานๆ ทีปริมเตือนตัวเองให้รู้สึกดีกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าก็รู้สึกดีค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณยาย
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์โสภณ
ขอบคุณสำหรับบทเพลงชวนให้คิดถึงบ้านค่ะ
อาจารย์สบายดีนะคะ
สวัสดีค่ะ ทพญ.ธิรัมภา,
ชุ่มชื้นใจ ณ ที่ตรงนี้
มีสิ่งดี ณ ที่ตรงหน้า
มีคุณค่า ณ เวลาปัจจุบัน
ขอบคุณบทกวีอันงดงามดั่งหัวใจผู้เขียนค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณดอกหญ้าน้ำ,
ไม่ใช่อะไรใหม่ค่ะ แค่นึกเตือนใจตนเอง วันก่อนที่ไปทานข้าวค่ะ และพลอยนึกไปถึงสิ่งที่ละเลยในบางคราวด้วยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านที่ใช้เวลามาอยู่ด้วยกันที่นี่ Be Here Now ทั้งหัวใจในช่วงที่อ่านบันทึกนี้ค่ะ
ฝันดีค่ะทุกท่าน
ใช่เลยครับ หากแต่เราสามารถถ่ายทอดความเปรียบต่างได้ นั่นก็คือเรา อีกเช่นกันครับ เราคือคนช่างสังเกตและยังเก่งในการหาทางออกอีกด้วย ผมคิดงี้ น่ะครับ
ณ ตรงนี้ คือเวลาที่เป็นสุขครับ
...
เราชื่นชมสิ่งดีตามความคิด
เราชื่นชมชีวิตในความหลัง
เราชื่นชมคนอื่นอย่างจริงจัง
เราชื่นชมคนที่ฟังเราคนเดียว
เราทุกข์ตรมจากคนคิดไม่เหมือน
เราแช่เชือนความจริงที่ลดเลี้ยว
เราเลือกหลอกตัวเองอยู่ผู้เดียว
เราจึงเป็นแค่เศษเสี้ยวของเวลา
...
(โอ้ สมองไม่แล่นเลย อาจารย์ ;)
สวัสดีค่ะคุณเพชร
เป็นการมองอีกมุมที่น่าคิดค่ะ ถ้าหากเรายังคงรู้ตัวและมีความสุขในขณะคิดก็ดีค่ะ แต่ในบางเวลาปริมก็อยากหยุดคิดบ้างค่ะ ดังที่ อ นุ บอก
ขอบคุณมากค่ะ :)
ให้ความคิด ให้การเจริญสติในชีวิตประจำวันกับผู้คนและสิ่งใกล้ตัว
พอบอกว่าขอเวลาสักสามนาที ก็ให้ความครึกครื้นเหมือนเพลงพุ่มพวง ดวงจันทร์
เหลือบตาดูคลิ๊ปเจ้าหมาน้อย ก็ได้นั่งอมยิ้ม
เป็นการให้การอยู่ด้วยกัน เพื่อได้แบ่งปันความสุขให้กัน
ง่ายๆและน่ารักดีจริงๆครับ
สวัสดีค่ะคุณพ่อน้องซมพอ
ค่ะ วันนี้ เวลานี้ ณ ตรงนี้ คือความสงบสุขค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
เราชื่นชมคนที่ฟังเราคนเดียว - ถ้าเป็นอย่างนั้น ณ เวลานี้คงมีความสุขมากทีเดียวค่ะ อิอิอิ
นี่ขนาดสมองไม่แล่นยังแต่งกลอนได้ตั้งสองบทนะคะอาจารย์ ถ้าสมองแล่นจะขนาดไหน?... :)
ขอบคุณค่ะอาจารย์
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์วิรัตน์
มิทันคิดถึงเพลงคุณพุ่มพวงค่ะ พออาจารย์เอ่ยถึง ทำนองแล่นมาเลยค่ะ อิอิอิ
ดีใจที่ท่านอาจารย์ชอบคลิปค่ะ น่ารักมากๆ ปริมดูหนังรื่องนี้ทีไรยิ้มน้ำตาท่วมจอค่ะ เพราะเจ้าตัวในจอน่ารักและทำให้เราอ่อนไหวง่าย
ขอบคุณค่ะอาจารย์
สวัสดีค่ะคุณปริม...นำบทเพลงแทนความรู้สึก(คำอธิบาย)มาฝากค่ะ.
สวัสดีค่ะคุณน้อย
ขอบคุณมากค่ะ เพลงทั้งสองมีความหมายดีมาก เพิ่งได้ฟังค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะที่แนะนำ
ชอบ ณัฐ มากค่ะในฐานะที่เป็นคนเจียงใหม่เหมือนกัน ;)
สุขสันต์คืนวันพักผ่อนนคะ :)
เอาล่ะ อ่านแล้ว ต่อไปจะฝึกเขียนสวยๆแบบนี้บ้าง
เพราะเขียนไม่สวย จึงต้องใช้รูปช่วยค่ะ หุหุ
คุณหมอเขียนได้ดีค่ะ ไม่มีรูปยังจินตนาการตามได้ตลอด. ;)
จะรออ่านค่ะ
งดงามมากครับ
ดอกโพธิ์ทะเลที่ร่วงหล่นสู่พื้น ก็ยังคงงดงามในแบบของตัวเองจริงๆครับ