@@สร้างบุญ@@
เมื่อสองสามวันก่อนเพื่อนบ้านมาชวนให้ทำบุญโดยการพิมพ์หนังสือธรรมะแจก เป็นเรื่องปกติสำหรับคนในหมู่บ้านที่จะบอกบุญกันอยู่เสมอๆไม่เขาก็เรา ซึ่งแต่ละคนก็เต็มใจและร่วมใจกันอย่างเต็มที่ ทำให้คิดย้อนไปถึงครั้งแรกเมื่อปีพ.ศ. 2548 ที่ได้ทำทานด้วยธรรมะ สืบเนื่องจากการป่วยของพ่อพระในบ้านที่ทำให้ลูกๆเสียกำลังใจ จึงได้ปรึกษากันเพื่อจะหาวิธีเพิ่มกำลังใจแก่ทุกคน ในที่สุดก็สรุปลงตรงที่พิมพ์หนังสือธรรมะเพื่อเป็นธรรมทาน แล้วก็แจกจ่ายไปยังวัดและโรงเรียนต่างๆรวมถึงผู้ที่รู้จักมักคุ้นกัน ทำให้พวกเราเข้มแข็งและมีพลังกลับมาอีกครั้ง......
หลังจากนั้นไม่นานก็ตกลงกันพิมพ์หนังสือธรรมเป็นอนุสรณ์และที่ระลึกในวันฌาปนกิจพ่อพระในบ้าน ซึ่งครั้งนั้นรูปแบบ คำอุทิศ บทกลอนทุกอย่าง krugui เป็นคนจัดการแทบจะทั้งหมดโดยความเห็นชอบของทุกคน สั่งพิมพ์ทั้งหมดห้าร้อยเล่มปรากฏว่าไม่พอแจก เลยต้องขอโทษขอโพยกันใหญ่เพราะไม่คาดว่าจะมีผู้คนมาร่วมไว้อาลัยมากมายขนาดนี้ บางคนก็ขอไปหลายเล่มเพื่อเอาไปเผื่อแผ่คนอื่น.....เป็นความสุขท่ามกลางความเศร้าอย่างแท้จริง
จากนั้นเป็นต้นมาก็มักจะร่วมด้วยช่วยกันกับผู้อื่นเสมอๆด้วยความสุขใจ ถ้าหากใครมาบอกบุญเพียงแต่ไม่ได้เป็นต้นคิดเท่านั้นเอง จนเมื่อทำเรื่องเกษียณก่อนกำหนดเมื่อปีพ.ศ. 2551 จึงคิดจัดทำของที่ระลึกแจกจ่ายบรรดาครูและผู้ปกครอง คิดว่า.....เอาล่ะทำตามที่เขาบอกไว้ว่าการให้ธรรมเป็นทาน ชนะการให้ทั้งปวง ครั้งนี้ก็เช่นกัน.....จัดการเองหมดทั้งรูปแบบ คำอนุโมทนา รวมทั้งเนื้อหาในเล่ม ( มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ) พอไปงานเลี้ยงของเขต ของอำเภอ ของกลุ่ม ของกรรมการหมู่บ้าน ของครูในโรงเรียน ก็จัดการแจก แจก และแจกพร้อมทั้งย้ำด้วยว่าขอให้เปิดอ่านด้วย เพื่อชีวิตที่ดีขึ้น....ว่าไปนั่น
เมื่อมีครั้งแรกก็ย่อมมีครั้งต่อๆมาเป็นลำดับ ส่วนใหญ่จะร่วมกับคนที่รู้จัก ญาติพี่น้อง แล้วก็นำไปแจกจ่ายยังวัดต่างๆเพราะจำคำสอนได้เสมอว่า......เมื่อยังไม่ถึงเวลาเทพเจ้าองค์ใดจะคิดช่วยเจ้าไม่ได้ ครั้งถึงเวลาทั่วฟ้าจบดินก็ต้านเจ้าไม่อยู่.....แล้วก็มาถึงวาระแห่งชาติอีกครั้งเมื่อสิ้นบุญแม่พระในบ้านในปีพ.ศ. 2554 ครั้งนี้ไม่ต้องคุยกันให้มากความ อนุสรณ์ในวันฌาปนกิจศพก็คือ....ธรรมทาน.....อีกเช่นเคย เสนอบทกลอนและคำอุทิศบุญกุศลโดย krugui จัดพิมพ์งวดนี้ทดแทนกับเมื่อปีพ.ศ. 2548 ชนิดไม่ให้ขาดตกบกพร่อง เป็นอันว่าท่านทั้งหลายได้ร่วมอนุโมทนาบุญกุศลครั้งนี้โดยทั่วหน้ากัน....สาธุ
ครั้งล่าสุดจัดพิมพ์หนังสือธรรมทานชื่อ....หนังสืออินตก......แค่เห็นชื่อก็สะดุดตาแถมคำสอนและเทศนาในเล่มยิ่งสะดุดใจ โดยเฉพาะคำเทศนาของเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี ) ตอนหนึ่งที่ว่า.......ลูกเอ๋ย ก่อนจะเที่ยวไปขอบารมีหลวงพ่อองค์ใด เจ้าจะต้องมีทุนของตัวเอง คือบารมีของตนลงทุนไปก่อน เมื่อบารมีของเจ้าไม่พอ จึงค่อยขอยืมบารมีคนอื่นมาช่วย มิฉะนั้นเจ้าจะเอาตัวไม่รอดเพราะหนี้สินในบุญบารมีที่เที่ยวไปขอยืมมาจนหนี้สินล้นพ้นตัว....เมื่อทำบุญทำกุศลได้บุญบารมีมา ก็ต้องเอาไปผ่อนใช้หนี้เขาจนหมด ไม่มีอะไรเหลือติดตัว แล้วเจ้าจะมีอะไรไว้ในภพหน้า หมั่นสร้างบารมีไว้แล้วฟ้าดินจะช่วยเอง.....จงอย่าไปเร่งเทวดาฟ้าดินเมื่อบุญเราไม่เคยสร้างไว้เลย จะมีใครที่ไหนมาช่วยเจ้าได้.....
อ่านแล้วโดนใจเต็มๆ จนอยากตะโกนดังๆว่าความดีสร้างได้ตั้งแต่วันนี้เพราะพรุ่งนี้อาจไม่มีเวลาให้สร้าง.....ขอพวกเราทั้งหลายเร่งสร้างความดีเพราะความดีไม่มีที่สิ้นสุด.....จริงๆ
ความเห็น (10)
สร้างบุญ ได้หลากหลาย รูปแบบนะคะ
เป็น กระทำของชาวพุทธ ที่ควรยิ่ง
ขอบคุณ สำหรับ บทควมดีๆนี้ค่ะ
ขอร่วมอนุโมทนาบุญในธรรมทานนี้ด้วยค่ะ
ขอบคุณกำลังใจจาก พี่ใหญ่ คุณหมอป. คุณหมอเปิ้ลและอาจารย์โสภณ
เป็นอย่างสูงค่ะ
สาธุค่ะพี่ใหญ่ที่ใจดี
สวัสดีค่ะ 
เป็นวิธีการทำทานที่เลือกได้ด้วยตัวเองค่ะ
อย่าลืมทำบุญเมื่อมีเวลาและโอกาสนะคะเพราะเรายังได้ชื่อว่าชาวพุทธอยู่
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ....
เคยได้รับแจกหนังสือ "อินตก " เหมือนกันค่ะ ได้ข้อคิดเตือนใจดีค่ะ
สวัสดีเจ้าปี้ครู 
เห็นชื่อเรื่องก็เลยสนใจ พอได้อ่านก็เลยตกลงใจสั่งพิมพ์
ตอนนี้แจกไปได้หลายเล่มแล้วค่ะ
พรุ่งนี้จะเอาไปแจกที่เชียงรายต่อ...
อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่krugui
โดนใจค่ะ
อนุโมทนาบุญค่ะพี่ครู
บทสวดมนต์ไหว้พระ ได้รับจากพี่ครูเช่นกัน มีคุณค่ามากค่ะ ขอบคุณมากนะคะ
สวัสดีค่ะน้องอุ้ม
สาธุบุญด้วยกันนะคะ
ใช่เลย....เล่มนั้นก็เป็นหนึ่งในธรรมทานที่จัดพิมพ์แจก
คิดว่าคงจะทำไปเรื่อยๆตามเวลาและโอกาสจ้า...
ดอกไม้สวยเป็นกำลังใจจาก ปี้ครูดาหลา น้องหนูรีพร้อมทั้งน้องอุ้ม
ขอความสุขสวัสดีจงบังเกิดกับทุกคนนะคะ....