ปลงสังขาร

                      บทปลงสังขาร

                          ๐ โอ้ว่า อนิจจา สังขารเอ๋ย

                        เมื่อหมดหวัง ครั้งสุดท้าย ไม่หายใจ

                            ๐ นอนตัวแข็ง แลสลด เมื่อหมดชีพ

                        สู่ป่าช้า สิ้นเชื้อ เหลือแต่นาม

                           ๐ นี่แหละหนอ มนุษย์เรา มีเท่านี้

                       วิญญาณปราศ ขาดลับ ดับจากกาย

                           ๐ เมื่อชีวิต เรานี้ มีลมอยู่

                       ทั้งภาวนา ทำใจ ให้เสบย

                           ๐ เมื่อลมสิ้น จิตคลาด จากโลกนี้

                        อย่าทำบาป น้อยนิด ให้ติดพัน

                        มาลงเอย สิ้นสุด หยุดเคลื่อนไหว

                        ธาตุลมไฟ น้ำดิน ก็สิ้นตาม

                        เขาตราสัง เอาใส่หีบ สี่คนหาม

                        ใครจะถาม เรียกเรา ก็เปล่าตาย

                        หมดลมแล้ว ก็ไม่มี ซึ่งความหมาย

                        หยุดวุ่นวาย ทุก ๆ สิ่ง นอนนิ่งเฉย

                        จงเร่งรู้ ศีลทาน นะท่านเอ๋ย

                        อย่าละเลย ความดี ทุกวี่วัน

                        จักได้พา ของดี ไปสวรรค์

                        เพราะบาปนั้น จะเห็นเข้า เมื่อเราไป ฯ

                               

                                

       ไม่ว่าจะหล่อ จะสวยขนาดไหน (ภายนอก) สุดท้ายทุกคนก็เหมือนกันหมด (ภายใน) อย่าหลงกับสิ่งลวงตาเลย

 

 

  

[ยายธี]

..มันเป็นเช่นนั้นเอง..แฮะ..ยายธี