เรื่องเล่า จากหมู่บ้าน
หมู่บ้านเล็กๆ ที่เป็นภูมิลำเนา บ้านเกิดของฉัน สมาชิกส่วนใหญ่ของหมู่บ้าน มีอยู่สองวัย คือเด็กกับผู้อายุยาว สิ่งที่รู้สึกเป็นสุขอยู่มิรู้คลาย คือทุกยุคทุกสมัย ชีวิตความเป็นไปของเด็กน้อยในหมู่บ้าน ช่างเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น มีชีวิตชีวายิ่ง
กิจกรรมวันแม่เมื่อปีก่อน ยังตราตรึงในความรู้สึก เด็กๆช่วยกันทำความสะอาดถนนปลอดฝุ่นในหมู่บ้านกันอย่างขมีขมัน
ปีนี้ ฉันมีโอกาสไปดูแลแม่ที่บ้านร่วมสามเดือน เป็นจังหวะปิดเทอม เด็กหลายคน ที่พ่อแม่ทำงานอยู่ในเมือง พ่อแม่มักจะกลับมารับไปอยู่ไปเที่ยว เป็นการแบ่งเบาภาระผู้อายุยาว ที่ทำหน้าที่ดูแลอยู่อย่างต่อเนื่อง ช่วงเด็กๆเข้าโรงเรียน หรือเปิดเทอม
เด็กบางส่วนยังอยู่ในหมู่บ้าน เล่นสนุกกันตามประสา มีกิจกรรมใดให้ช่วย เด็กๆไม่รีรอ ช่วยกันอย่างสนุกสนาน เป็นความหวัง เป็นแรงใจให้ผู้ใหญ่ วัยไม้ใกล้ฝั่งอย่างสำคัญทีเดียว
ที่ฉันทึ่งสุดๆ เห็นจะเป็นการอยากรู้อยากเห็นของเด็กน้อย ที่สนใจว่า ฉัน...ทำการซักผ้าที่เปื้อนอึ...อุจจาระของยายอย่างไร ฉันแปลกใจที่เด็กน้อยยืนเกาะประตูห้องน้ำดู และฟังขั้นตอนวิธีการซักอย่างสนใจ ไม่มีทีท่ารังเกียจแต่อย่างใด
เด็กๆสนใจทุกกิจกรรม ฉันมัวกังวลว่าเสียงเด็กๆจะรบกวนคุณยาย จึงลืมว่า มีกิจกรรมสำคัญที่จะให้เด็กๆ เรียนรู้ ก่อนเดินทางกลับที่ทำงาน ฉันมีเวลาอยู่กับเด็กๆเพียงสองวันเท่านั้น จึงไม่ได้นัดรวมกันแต่อย่างใด
การเพาะถั่วงอกไร้ราก คือ กิจกรรมหลักที่ต้องทำกันทันที ขั้นตอนวิธีเพาะติดตามได้ที่บันทึกนี้ มีเพิ่มขั้นตอนเดียวคือ ใช้ตาข่ายพลาสติก วางซ้อนไปกับแผ่นกระสอบป่าน เพื่อทำการตัดรากเท่านั้นเอง
เด็กชายคม เรียนอยู่ชั้นป.3 แม่บอกเขาเสมอ ว่า ...
...“นาย...ไม่ต้องเสียใจที่เราเรียนได้ไม่ดีนะ แม่ขอให้นายมีความสุข สนุกสนานตลอดเวลาก็พอแล้ว” ( นาย... เป็นการเรียกลูกชายสุดที่รัก เหมือนชาวอิสานเหนือเรียกลูกสาวว่าอินาง)
เพราะเธอเห็นลูกเรียนได้ลำดับรองบ๊วยของห้องทุกที ปีนี้ ขยับแซงเพื่อนขึ้นมาสามอันดับ แม่ของคม ชื่นชมลูกชายอย่างอารมณ์ดีตลอด
แม้ว่านาย...ด.ช. คม เรียนวิชาการในห้องเรียนได้ไม่ดี แต่มีความสนใจในงานช่างอย่างยิ่ง ช่างสังเกต บ้านหลังน้อยของฉัน มีเขาเป็นผู้ตรวจรายละเอียด หน้าต่างบางบานปิดไม่ได้ เพราะช่างตีไม้ฝาเกยขอบขึ้นมา, ผ้ายางกันแดดกันฝน ดึงเชือกม้วนเก็บได้ไม่เสมอกัน เขาจะทำการปรับ ออกไอเดียเพื่อแก้ไขสารพัด
สองวัน ก่อนที่ฉันจะกลับที่ทำงาน (วันที่11-12 เม.ย.) เด็กชายคมกับเด็กหญิงแบ๋มเรียนอยู่ชั้นป. 2 กำลังจะขึ้นป. 3 นอกจากตามคุณแม่ มาช่วยดูแลยายในช่วงกลางวันแล้ว ...
... ต้องรับช่วงการดูแลสวนกระถางน้อยๆ มีพริก โหระพา
และถอนต้นถั่วเขียว คลุมดินช่วยเป็นปุ๋ย
ช่วยเพาะถั่วงอกส่งร้านก๋วยเตี๋ยว
และเป็นบรรณรักษ์ดูแลห้องสมุดน้อยๆไปด้วย
ฉันเฝ้าคอยดู นาย...ด.ช.คม และเธอ...ด.ญ. แบ๋ม อยู่ห่างๆ ด้วยความหวังอันเรืองรอง
(จากการเห็นภาพการดูแลน้องด้วยความรักสม่ำเสมอ)
ขอให้เธอ... และนาย...สุดที่รักของคุณแม่ทั้งสอง จงมีความสุข เติบโตด้วยความรัก ความอบอุ่น
และประสบความสำเร็จในการใช้ชีวิตในภายภาคหน้าเถิดเทอญ
(จากดวงใจ...ของป้้าอ้อยที่ซาบซึ้งในความมีน้ำใจของหนูน้อยทั้งหลาย)
ความเห็น (21)
เป็นบันทึกที่อบอวลไปด้วยความสดใส แห่งวัยเยาว์ น่ารักกันจังค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้พวกเขาด้วยคนค่ะ
ดอกโมกสวยมากๆๆๆๆๆๆๆๆ คงส่งกลิ่นหอมชื่นใจไปทั่วบ้านเเลยนะคะ
เด็กๆ เขาอ่อนวัย ขาวบริสุทธิ์ ไม่ต่างจากดอกโมกเท่าไหร่เลยนะคะ น่าทะนุถนอม น่ารัก ค่ะ
สุขสันต์วันปีใหม่ไททยค่ะ ฝากรดน้ำดำหัวคุณยายเผื่อด้วยนะคะ :)
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะคุณ 
...ปริม
pirimarj...
รดน้ำดำหัวคุณยายเผื่อก่อนแล้วค่ะ
ตอนนี้อยู่ที่ทำงานแหล่ว :)
รีบเดินทางเข้ากทม.ก่อนต่างจังหวัดจะกลับกันหลังสงกรานต์ค่ะ
เด็กๆ น่ารักมากกก บริสุทธิ์เหมือนดอกโมกจริงด้วยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
ชอบจังบันทึกนี้ เห็นบรรยากาศแล้วอบอุ่นมากค่ะ คุณตาคุณยายสู้ๆ เด็กๆได้เรียนรู้โลกว้าง ความรู้นอกห้องเรียนมีมากมายให้ค้นหา ชื่นชมเด็กๆและผู้ใหญ่ใจดีที่สนับสนุนการเรียนรู้นี้ค่ะ
เด็กๆ น่ารักมากเลยครับ เห็นแล้วทำให้คิดฮอดบ้านเฮาหลายเด้
สวัสดีค่ะพี่ตะวัน...
...อ่านบันทึกแล้วชวนนึกถึงบรรยากาศเสน่ห์ของวิถีชนบทที่ผู้คนจิตใจดีเอื้อเฟื้อแบ่งปันกันค่ะ...
...เห็นเด็กๆแล้วนึกถึงสมัยขี่ม้าก้านกล้วยเล่นน้ำฝนวิ่งตามเรือกระดาษลอยตามน้ำ...
สวัสดีค่ะคุณอุ้ม 
ถาวร
เด็กๆมีธรรมชาติของจิตใจที่ใฝ่รู้
และสนุกกับการเรียนรู้อย่างมีชีวิตชีวา
งานวันแม่ ตนเองง่วนอยู่กับแม่ ได้ยินเสียงเด็กๆตะโกนเรียกกัน
จึงรีบออกมาดู ทึ่งจริงๆ
ต้องวิ่งไปหากล้องเลยค่ะ
หลายครั้งที่ต้อง...อายเด็กนะค่ะ เค้าตื่นตัวกันมากๆ
ยังนึกไม่ออกว่า ช่วงวัยรุ่นของเด็กๆรุ่นนี้ของหมู่บ้าน จะเป็นไปอย่างไร
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ 
อักขณิช
เด็กๆน่ารักมาก เป็นแรงใจให้ผู้ใหญ่พลอยมีชีวิตชีวาไปด้วยค่ะ
คิดฮอดบ้านเฮา...
อืมมม...นำเพลงมาฝากเพิ่มในบันทึก ก็แล้วกันเนาะ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ
น้อย
น้ำพอง
ม้าก้านกล้วย เด็กรุ่นนี้ไม่ได้ขี่เล่นกันแล้วค่ะ
พ่อแม่เด็กบางคนที่ทำงานโรงงานผลิตของเด็กเล่น
แบกของเล่นพลาสติกเป็นกระสอบจากในเมืองมาถึงท้องทุ่งแล้วหละค่ะ
แต่ความมีน้ำใจ เอื้อเฟื้อ แบ่งปันกันยังอบอวลอยู่ค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ
ราตรีสวัสดิ์จ้า
อ่านไปยิ้มไป ยิ่งชมภาพยิ่งตื่นตาตื่นใจ
ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราว ๆ ดีๆ ค่ะ
ชอบจัง :)
บอกไม่ถูก อยากบอกว่า ถึงเล็กน้อย แต่งดงามมากๆๆ
ชอบๆๆๆๆๆๆ หลงรักบันทึกฉบับนี้เสียแล้วสิ อบอุ่น ง่าย งดงาม และน้ำตาซึม หวลคิดถึง หวลโหยหา ความรักของครอบครัว และชุมชน เด็กน้อยจะเติบใหญ่ เป็น "คน" ที่สมบูรณ์ คนเฒ่าคนแก่ จะตายตาหลับ หากรู้ว่าฝากแผ่นดินให้กับคนรุ่นต่อไปได้
ขอบคุณบันทึกดีๆ
สวัสดีค่ะคุณ 
หยั่งราก
ฝากใบ
ในบรรยากาศจริง ที่เราไม่อาจเก็บภาพได้
มีหลายตอนที่สุดแสนประทับใจ กับความน่ารักของหนูน้อยหนะค่ะ
ทั้งการทักทาย ถามไถ่ใฝ่รู้
บูรณาการ ฯลฯบางครั้งนั่งยองๆล้อมวงโสเหล่กันอย่างเป็นงานเป็นการ
เหมือนผู้ใหญ่
บางครั้งสนุกสนาน กันแบบวัยรุ่นเต้นระบำรำฟ้อน หรือเล่นกันเป็นเด็กๆ โดดยางเป็นต้น :)
ขอบคุณมากนะคะ
ที่แวะมาเยี่ยมชมบันทึก
สวัสดีค่ะ
อาจารย์ 
ขจิต
ฝอยทอง
ความสุขเล็กๆที่ได้รับสัมผัสจากความบริสุทธิ์ สดใสของหนูน้อย
เมล็ดพันธุ์แห่งแรงบันดาลใจ จากหมู่บ้าน ยังอบอวลอยู่ในใจอยู่เลยค่ะ
ขอบพระคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ 
pis.ratana
"... อบอุ่น ง่าย งดงาม และน้ำตาซึม หวลคิดถึง หวลโหยหา ความรักของครอบครัว และชุมชน เด็กน้อยจะเติบใหญ่ เป็น "คน" ที่สมบูรณ์ คนเฒ่าคนแก่ จะตายตาหลับ หากรู้ว่าฝากแผ่นดินให้กับคนรุ่นต่อไปได้..."
รู้สึกเช่นกันค่ะ ยิ่งได้รับรู้ความคิดอ่านของเด็กๆ ทำให้เรามีความหวังเล็กๆ
ความอบอุ่นจากครอบครัว และเพื่อนบ้าน เห็นพี่ดูแลน้อง ดูแลกันข้ามบ้านข้ามครอบครัว
ที่น้ำตาซึมคือ หนูน้อยไม่เพียงดูแลกันนะคะ เค้ายังดูแลผู้เฒ่าผู้แก่ด้วยค่ะ
ในวันที่คุณยายอยู่คนเดียว เค้าพากันอุ้มคุณยายขึ้นรถเข็น เข็นไปเที่ยวบ้านอื่นกันค่ะ
...โรงเรียนกับหมู่บ้าน...ครอบครัว จะหล่อหลอม เพาะบ่มเมล็ดพันธุ์อันมีค่านี้เติบโตไปเช่นไร เราเพียงรอดู หรือควรมีส่วนรับรู้รับฟัง ฯลฯ บ้างหรือไม่ แค่ไหนอย่างไร ต้องถามตนเองอยู่เหมือนกันค่ะ
ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาเยี่ยม
เด็กๆ น่ารักมาก โตขึ้นต้องเป็นคนดีอย่างแน่นอนเลยนะครับ
ผมตามมาขอบพระคุณครับ...สวยมากครับ...และรู้สึกขอบคุณกับการใส่ใจและใช้เวลาอย่างมากมายสำหรับสิ่งที่มีค่าสำหรับผม...ขอให้มีความสุข และได้เรียนรู้ชีวิตมาก ๆ นะครับ...ขอบพระคุณอีกครั้งครับ
สวัสดีค่ะตะวันดิน
- อบอุ่น น่ารักมาก ดอกไม้ก็สวย มีความสุขทุกครั้งที่มาที่นี่ค่ะ
- คิดถึงอยู่เสมอนะคะ
สวัสดีค่ะคุณ อักขณิช
"...เด็กๆ น่ารักมาก โตขึ้นต้องเป็นคนดีอย่างแน่นอนเลยนะครับ"
กำลังหาวิธีส่งกำลังใจจากผู้ใหญ่ที่นี่
ไปถึงเด็กๆหนะค่ะ
ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงเลยนะคะ
สวัสดีค่ะคุณหมออดิเรก ทิมดาบ
เป็นจังหวะที่กำลังอินในบางเรื่องที่เรียนรู้อยู่หนะค่ะ
บันทึกคุณหมอช่วยเติมเต็มพลังใจได้พอเหมาะพอดีเลย
ขอบคุณ คุณหมอมากๆเช่นกันนะคะ
สวัสดีค่ะคุณยาย 
มนัสดา
คนสวย :)
บันทึกนี้ เกือบจะตั้งชื่อ ขอให้....นายและ อินางฯ แล้วหละ^____^
ว่าจะไปขอยืมคำคุณยายมาใช้อยู่เลยค่ะ
ดอกคูน... ราชพฤกษ์
เก็บภาพผ่านกระจกรถตู้ สวยมากค่ะ
ขอบพระคุณที่แวะมาชมนะคะ
ตามมาขอบคุณทั้งกำลังใจ ชาสมุนไพร และหนังสือที่ส่งไปให้
พี่ใช้เวลาอ่านหนังสือไม่นานค่ะ เพราะเป็นคนอ่านเร็ว แต่ตรงไหนประทับใจก็อ่านนาน
และนำไปปฏิบัติ ทำให้สัมผัสถึงไมตรีจิตที่มอบให้พี่ ขอบคุณความสวยงามที่ถ่ายทอด
ผ่านบันทึกนี้ มันคือความรัก ความกรุณาที่ถ่ายทอด...เป็นสายใยของความดีที่เกิดขึ้น
โชคดีของเด็กน้อยที่มีคนดีคอยชี้นำทางเช่นนี้ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ