ชีวิตช่างไร้โอกาส ขอทานน้อย

ได้เกิดมาเป็นมนุษย์กับเขาชาติเดียวแท้แท้ โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย 

น้ำตาของข้าในวันนี้ จะชะโลมใจมวลมนุษย์ทั้งโลกให้ชุ่มฉ่ำ ให้เปลี่ยมไปด้วยความรักในวันข้างหน้าด้วยเถิด

เด็กน้อยยังเดียงสานัก ต้องพลัดพรากจากอกแม่

ขอแค่ข้าวมื้อกินมื้อก็พอแล้ว ท่านทั้งหลายอย่าได้กังวลเลย หนูไม่รบกวนนานหรอก เดี๋ยวหนูก็ไปแล้ว

เรี่ยวแรง อ่อนล้าไปบ้าง ในบางเวลา แต่สักพัก มันก็หาย ..... เจ้าจะล้มไม่ได้ เพราะการล้มลงในแต่ละครั้งนั้น การที่จะลุกขึ้นมาใหม่ มันต้องใช้กำลังอย่างมหาศาล กำลังกายเพียงอย่างเดียวมันไม่พอหรอก .... เจ้าต้องอาศัยกำลังใจที่เข้มแข็งดั่งหินผา

ทานอันบริสุทธิ์ ย่อมมาจากใจอันบริสุทธิ์ .... สุดแท้แต่ท่านจะทานข้าเถิด

เจ้าช่างแตกต่าง จากข้านัก

โอกาส! ..... สักครั้ง 

 

 

เท่านี้ก็เพียงพอ .... ขอหั้ยเจ้าจงมีศรัทธา