เศษใจ ที่ใครไม่ต้องการ

เศษ “สตางค์”… มีค่า กับ “ร้านบางร้าน” และ “ขอทาน” ที่ขัดสน
เศษ “วินาที” … มีค่า กับการ “แข่งขัน” ที่ต้องการวัดผล ด้วย “เวลา”
เศษ “ธุลีดิน”…. มีค่า เมื่อทับถมจนป็น”แผ่นดิน” หรือ “ภูเขา” ที่สูงเสียดฟ้า
แต่….เศษ “ใจ” ที่เธอให้มา >> ไม่เคยมีค่า << และ อยากบอกว่า ไม่ต้องการเป็น…!!

[โสภณ เปียสนิท]

เศษà¹à¸à¹‰à¸§à¸Šà¹ˆà¸²à¸‡à¸šà¸²à¸”คม 

เศษคารมช่างบาดใจ

อิอิ

[นาย ธนา นนทพุทธ]

สวัสดีครับ

                  น่าเสียดายเศษใจทำไมทิ้ง

                  สงสารจริงแทบสลายเมื่อไร้ค่า

                  เศษเงินเศษทองมองราคา

                  แต่เศษใจใหญ่กว่าค่าเงินทอง