ผักอีสานหากินยาก (๒..มะม่วงหัวแมงวัน)
ผักอีสานหากินยาก (๒..มะม่วงหัวแมงวัน)
น่าจะเป็นมะม่วงที่มีผลเล็กที่สุดในโลก ขนาดประมาณปลายนิ้วก้อยเท่านั้นเอง แต่ออกลูกดกมาก ต้นหนึ่งไม่น่าต่ำกว่าสามหมื่นลุก
http://www.tistr.or.th/sakaerat/Flora_Fauna/TREE/PDF/มะม่วงหัวแมงวัน.pdf
ดอก..เป็นช่อๆ เอามากินแกล้มน้ำพริกทั้งหลาย อร่อยมาก รสชาติ ฝาด มัน หวานปะแล่ม
ใบอ่อน...น่าจะกินได้นะ แต่ลืมถามชาวบ้านไป อีกทั้งยังไม่เคยลองด้วยตัวเองสักที (จั๊กเทือ)
ผลอ่อน...ลักษณะคล้ายมะม่วงย่อส่วนมาก ..อาจเป็นจุดนี้ที่ทำให้ได้ชื่อว่ามะม่วงหัวแมงวัน
ผลสุก..สีดำ กินอร่อย แต่มีเนื้อน้อย เม็ดใหญ่ รสชาติไม่ได้มีอะไรเหมือนมะม่วงเลย ...ออกไปทางลูกหว้าเสียมากกว่า (อ้าว....ทำยังกะว่าคนอื่นเขารู้จักลูกหว้าเท่ากับแอปเปิ้ลงั้นแหละ)
มมหมว. เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง พอๆกะมะม่วงทั่วไปแหละ แต่ใบออกมนๆ ไม่เหมือนใบมะม่วงสวนนัก
ผมสังหรณ์ว่าเม็ดของ มมหมว. น่าจะมีสรรพคุณทางยาสมุนไพรสูง เพราะมีรสฝาดปนขม กินได้ กินแล้วไม่ตาย ..น่าทำการวิจัยต่อยอดมากๆ
...คนถางทาง (๒ กพ ๒๕๕๕)
ความเห็น (5)
ใน ม. มีหลายต้นครับ วันที่ไปสำรวจป่า ก็เจอพอสมควร
- สามสิบปีกว่าแล้วที่ไม่ได้เจอต้นหัวแมงวัน(ที่อำเภอหนองบัว นครสวรรค์ไม่เคยได้ยินใครเรียกมะม่วงหัวแมงวันเลย)
- และก็ไม่ทราบมาก่อนว่าเขาเีรียกมะม่วงหัวแมงวัน และเป็นผักอีสาน
- น่าจะเคยกินลูกบ้าง แต่ลืมไปแล้วว่ารสชาดเป็นอย่างไร ส่วนยอดอ่่อนไม่เคยกิน
เกิดมาก็เพิ่งจะรู้จักลูก มมหมว. จากบันทึกนี้นี่หละ 555 แค่อ่านชื่อ ก็ขำแล้วอ่ะ อาจารย์ (มันมีด้วยหรือนี่)
มะม่วงหัวแมงวันเนี่ย อ่านไป มองภาพอาจารย์ไป แล้วมันก็ ขำๆๆๆๆๆๆๆๆ อาจารย์เคยกินลูกที่ว่านี้ปะ 55+
อ้อ..แถวนี้มีผลไม้แปลกๆเหมือนกัน ชื่อว่า"ตะคร้อ" อร่อยนะ รู้จักไหม
มมหมว. ผมเคยกินครับ รสฝาดมัน (ดอกนะครับ) ส่วนลูก เหมือนพระคุณเจ้าว่า รสชาติไม่ค่อยเหมือนมะม่วง ออกไปทางลูกหว้าเสียมากกว่า แต่ก็หร่อยดี
ตะคร้อนี้ก็มีมากทางอีสานครับ อีกลูกที่ชื่อคล้ายๆกันคือตะครอง
อยากได้เมล็ดมาปลูกจัง
ติดต่อได้ที่ไหนครับ