ชีวิตที่พอเพียง : ๑๔๖๔.ทบทวนตัวถ่วงคุณภาพการศึกษา



          ชีวิตยามอายุ ๗๐ ของผมวนเวียนอยู่กับการทำงานเกี่ยวข้องกับระบบการเรียนรู้   หรือระบบการศึกษา  

          ผมจึงทบทวนกับตัวเองว่า อะไรคือตัวถ่วงตัวโตๆ ที่ฉุดรั้งการศึกษาไทยให้ล้าหลัง และนำมา ลปรร. โดยผมไม่รับรองว่าความคิดเห็นของผมจะถูกต้องเสมอไป 

          ตัวถ่วงให้เกิดความล้าหลังของวงการศึกษาไทยได้แก่

๑. การเรียกร้องและการจ่ายเงินเพื่อตำแหน่งทางการศึกษา   หากมีจริง เป็นความชั่วร้ายที่กัดกร่อนสังคมไทย และกัดกร่อนวงการศึกษา   เริ่มตั้งแต่ตำแหน่ง รมต. ศึกษา ที่ต้องจ่ายให้พรรคการเมือง   ตำแหน่งบริหารระดับอื่นๆ ที่ต้องจ่ายแก่ผู้มีอำนาจแต่งตั้ง   เป็นตัวบั่นทอนความถูกต้องในสังคมและในวงการการศึกษา   และทำให้การดำรงตำแหน่งไม่ได้ขึ้นกับการทำงานเพื่อผลงานที่มีคุณค่าต่อสังคมอย่างแท้จริง


๒. การใช้ระบบประเมินแบบเน้นได้-ตก (summative evaluation) เป็นหลัก   ละเลยคุณค่าของการประเมินเพื่อพัฒนา (formative evaluation)

 
๓. ระบบเลื่อนวิทยะฐานะครูแบบ “ทำผลงาน” ในกระดาษแยกตัวจากผลงานที่แท้จริงคือผลสัมฤทธิ์ของการเรียนรู้ของศิษย์


๔. หลักสูตรแบบ “ครูเป็นศูนย์กลาง” ที่ใช้กันอยู่ในปัจจุบันเชื่อมโยงกับ “การสอนเป็นศูนย์กลาง”   ไม่ใช่การเรียนรู้เป็นศูนย์กลาง


๕. การเรียนแบบ “เน้นวิชา” ไม่ใช่แบบเน้นทักษะการเรียนรู้


๖. การทำหน้าที่ครูที่เน้นสอนวิชาไม่เน้นสอนศิษย์และเน้นสร้างเสริมแรงบันดาลใจในชีวิตของศิษย์


๗. การทำหน้าที่ครูแบบตัวใครตัวมัน   ไม่รวมตัวกันออกแบบการเรียนรู้ที่ศิษย์เรียนรู้จากการทำโครงงานเป็นทีม   และร่วมกันเรียนรู้และปรับปรุงวิธีทำหน้าที่โค้ชหรือวิทยากรกระบวนการ


๘. แนวความคิดว่าครูคือ “ผู้รู้” แทนที่จะถือว่าครูคือโค้ชหรือวิทยากรกระบวนการจัดและส่งเสริมการเรียนรู้ของศิษย์   และครูรวมตัวกันเป็น “ชุมชนการเรียนรู้ของครู”

 
๙. ระบบเข้าสู่ตำแหน่งและดำรงตำแหน่งผู้บริหารโรงเรียนแบบที่ผู้อำนวยการโรงเรียนไม่ต้องมีความรู้เกี่ยวกับการเรียนการสอนไม่ต้องมีความสามารถในการแนะนำครูในด้านการจัดการเรียนรู้แก่ศิษย์ไม่ต้องรับผิดชอบต่อผลการเรียนของนักเรียนในโรงเรียน


๑๐. การที่การเมืองเข้าแสวงหาผลประโยชน์จากวงการศึกษาทั้งด้านอำนาจและด้านผลประโยชน์เป็นเงินนี่คือคอรัปชั่นทางการศึกษาที่กัดกร่อนความเจริญของบ้านเมืองอย่างน่าตกใจ

 

วิจารณ์ พานิช
๔ ม.ค.๕๕

 

หมายเลขบันทึก: 473412เขียนเมื่อ 4 มกราคม 2012 08:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2012 00:18 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

สังเกตว่า ท่านใช้คำว่า "ตัวถ่วง" นั่นหมายถึง แค่เพียงไม่ทำหรือหยุดข้อต่างๆ เหล่านี้ การศึกษาจะดีขึ้นตามลำดับ แต่ถ้าเราสดับแล้วรับเอาปฏิบัติแก้ไข การศึกษาไทยจะไปโรจน์

แก้เรื่องเหล่านี้ไม่ได้ ก็ยากจะเปลี่ยนแปลงการศึกษา ที่เราบ่นๆกันอยู่นี้นะครับ

ตามเข้ามารับความรู้ครับ ;)...

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ  พิษภัย10อย่างของท่าน ถ้าไม่รีบแก้ไขปรับโครงสร้างการศึกษาเสียใหม่ เมืองไทยก็จะล้าหลังจะอยู่อันดับท้ายๆของเอเซียครับ


เห็นด้วยอย่างยิ่ง โโยเฉพาะการแสวงหาผลประโยชน์จากอำนาจการบริหารการศึกษา

ผมว่าข้อ ๑๐ เป็นตัวการสำคัญที่ทำให้เกิดข้ออื่นๆ นะครับ เปลี่ยนข้อเดียว ทุกอย่างก็เปลี่ยน เมืองไทยดีหมด ยกเว้นนักการเมืองไทย ครับ

ขอเพิ่มข้อ 11  การย้ายเข้า ย้ายออกของครูข้ามเขต จังหวัด มีการเรียกเก็บเงิน หลายคนต้องกู้หนี้

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท