ช่วงนี้อารมณ์ของการเป็นคนป่วย ย้อมใจให้เกิดแต่ความทุกข์มองไปทางไหน ๆก็ทุกข์ ด้วยพิษไข้ทำให้ดูหงุดหงิดไปทุกข์อย่าง แม้ในยามส่งบล็อกไม่ได้ก็ทำเอาปวดหัวไปเหมือนกัน
เมื่อเห็นตัวเองมีความทุกข์เช่นนี้ จึงคิดถึงคำผะหญาภาษิตของคนในลุ่มน้ำโขงพูดถึงเรื่องความทุกข์ไว้ เมื่อนำมาทบทวนก็พบว่าคนเราเนี่ยทุกข์ตั้งหลายแบบ ลองดูนะครับว่าท่านมีความทุกข์อะไรบ้างในทัศนะของคนอีสาน
ดูซิครับว่าทุกข์ของคนเราเนี่ย ส่วนใหญ่ทุกข์ที่ใจนะครับถึงกายจะทุกข์แต่ใจมันกลับทุกข์มากกว่ากาย เป็นไปอย่างนั้นเฉยเลย แต่เมื่อพิจารณาดีดี ทุกข์ของคนอีสานเนี่ยช่างองค์รวมจริง ๆ นะครับทุกข์ทั้งส่วนตัว ครอบครัว สังคม เศรษกิจ การติดต่อสื่อสาร
ขยายความอีกหน่อยสำหรับบางคำที่คนในภูมิภาคอื่นจะไม่เข้าใจนะครับ
ขอขอบคุณอาจารย์ออต...
อาจารย์หมอวัลลภ
ทุกข์สิบเอ็ด ฝนตกฮ่ำ ทั้งฟ้าฮ้อง
ฝนตกฮ่ำ หมายถึง ฝนตกใส่ตัวเราจนเปียกปอนคิดดูนะครับชาวนาฝนตกจนตัวเปียกจะหนาวขนาดไหน นั้นยังไม่เท่าไรเพราะทุกข์ขนาดเรียกว่าทุกข์จะต้องมีฟ้าร้องด้วย
คนลาวบางส่วนเชื่อว่าเวลาฝนตก ฟ้าร้องลมแรงเป็นเพราะนากหรือเงือกโกรธจึงดลบันดาลให้เกิดปรากฎการณ์ดังกล่าว
ผมมีนิทานเรื่องนี้ แต่เป็นของลาวมาฝากเอาไว้บันทึกต่อ ๆไปจะเอามาเล่าใหม่นะครับ
แต่เมื่อจะตีความคงไม่ได้หมายถึงฝนและฟ้าอย่างเดียวนะครับ แต่อาจจะหมายถึงเรื่องอื่น ๆที่ทำให้น่ากลัวเมื่อเทียบกับฟ้าและฝน
ขอขอบคุณอาจารย์ออต...
"ฝนตกฮ่ำ ทั้งฟ้าฮ้อง" > ผมขอเดาว่า
ขออนุโมทนาที่อาจารย์ให้ความรู้เป็นทาน... สาธุ สาธุ สาธุ